شرایط آب‌وهوایی و جغرافیای هر منطقه نقش مهمی در شکل‌گیری معماری آن منطقه دارد لذا معماری یزد هم متاثر از اقلیم کویر، برای خودش ویژگی‌های مخصوصی دارد؛ ویژگی‌هایی مثل دیوارهای خشتی بلند، طاق‌های گنبدی و بادگیرهای افراشته.
ساکنان این شهر باستانی در مرکز ایران آن زمان که از سیستم‌های سرمایشی مدرن خبری نبود و دمای هوا در تابستان به بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسید، چاره‌ای نداشتند جز این که برای دوام آوردن در گرمای طاقت‌فرسای کویر فکر خود را به کار بیندازند و نتیجه‌ی آن شد همین بادگیرهای افراشته بر بالای بناهای مختلف از خانه‌ها تا انبارهای شهر.
بادگیرهای یزد برای مردم قدیم این شهر حکم کولر و تهویه هوا را داشتند؛ در واقع این سازه‌ها به نحوی مهندسی شده بودند که هوای مطبوع را به درون و بخش‌های پایینی هدایت می‌کردند و هوای گرم را از درون خانه بیرون می‌کشیدند.
بنا بر آمارهای موجود شهر یزد دارای بیشترین بادگیرها در ایران و حتی دنیاست و بادگیرهای این شهر از ارتفاع بیشتری نسبت به دیگر مناطق مرکزی برخوردار هستند.
امروزه با روی کار آمدن سیستم‌های نوین سرمایشی، گسترش شهرنشینی و البته افزایش شدت گرما، بسیاری از مردم یزد نیز از زندگی قدیمی خود فاصله گرفته و عمدتاً از کولرهای آبی و گازی برای سرمایش محیط زندگی خود بهره می‌گیرند؛ اگرچه هنوز هم بسیاری از بناهای این شهر قدیمی به ویژه در بافت تاریخی مزین به سازه‌های کهن و دینی بادگیر هستند.
البته ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که بدانید بنا بر آمارها در استان کویری یزد بیش از ۴۰۰ هزار کولر آبی وجود دارد که بخش قابل توجهی از آب مصرفی این استان یعنی ۲۰ میلیون مترمکعب از ۵۰ میلیون مترمکعب آب مورد استفاده مردم یزد را می‌بلعند.
انتهای پیام
