به گزارش بهداشت نیوز به نقل از مفدا، تب دنگی (تب شکستگی استخوان) نوعی عفونت ویروسی است که از طریق پشه‌ها به افراد سرایت می‌کند. این پشه بیشتر در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری و معتدل دیده می‌شود. مبتلا شدن به این تب علائم خاصی ندارد و شبیه سایر بیماری‌ها است. افرادی که دچار تب دنگی می‌شوند معمولا سردرد، بدن درد، حالت تهوع و بثورات پوستی را تجربه می‌کنند. بیشتر افراد در عرض یکی دو هفته درمان می‌شوند اما اگر این تب شدیدتر باشد ممکن است باعث بستری شدن در بیمارستان شود. در برخی از موارد نیز می‌تواند باعث مرگ بیمار شود. در حال حاضر درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد؛ اما ممکن است پزشک مصرف مسکن را برای شما تجویز کند.
روش‌های تشخیص تب دنگی
علائم این بیماری شبیه بیماری‌هایی مانند آنفلونزا، حصبه و مالاریا است. ممکن است پزشک برای تشخیص تب دنگی آزمایش خون، آزمایش کبد و کلیه و … را تجویز کند. در آزمایش خون غلظت، تعداد پلاکت‌ها و میزان گلبول‌های سفید بدن شما بررسی می‌شود.
علائم بیماری تب دنگی چیست؟
اکثر افرادی که به تب دنگی دچار می‌شوند علائم خاصی ندارند. اما علائمی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم معمولا ۴ الی ۱۰ روز پس از عفونت شروع می‌شود و ۲ الی ۷ روز طول می‌کشد. این علائم عبارتند از:
تب بالا (۴۰ درجه سانتی‌گراد)
سردرد شدید
درد پشت چشم
دردهای عضلانی و مفاصل
حالت تهوع
استفراغ
تورم غدد
کهیر
افرادی که برای بار دوم به این بیماری مبتلا می‌شوند علائم جدی‌تری دارند که عبارتند از:
درد شدید شکم
استفراغ مداوم
تنفس سریع و پی در پی
خونریزی لثه یا بینی
خستگی
بی‌قراری
وجود خون در استفراغ یا مدفوع
تشنگی
پوست رنگ پریده و سرد
احساس ضعف
در صورت مشاهده علائم فوق باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
راه‌های انتقال بیماری تب دنگی
این ویروس از طریق روش‌های مختلفی به افراد منتقل می‌شود. مهم‌ترین روش انتقال آن وجود پشه آئدس است. در این بخش به راه‌های مختلف انتقال این بیماری اشاره کرده‌ایم.
انتقال از طریق نیش پشه
انتقال از طریق مادر به جنین
انتقال از طریق فرآورده‌های خونی، اهدای عضو و انتقال خون به سایر افراد منتقل می‌شود.
درمان تب دنگی
هنوز درمان قطعی‌ای برای این بیماری تعیین نشده است؛ اما با رعایت موارد زیر می‌توانید تب دنگی را تا حدی کنترل کنید:
استفاده از استامینوفن برای تسکین درد.
پرهیز از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین. مصرف این داروها خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.
مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم شدید
درمان خانگی تب دنگی
تب دنگی معمولا ۲ الی ۷ روز طول می‌کشد. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری به بستری شدن در بیمارستان‌ها نیازی ندارند. روش‌های درمان این تب در منزل عبارتند از:
نوشیدن فراوان مایعات: آب، آب‌میوه و سوپ برای حفظ میزان آب بدن ضروری هستند. در دوران ابتلا به این بیماری از مصرف چای، قهوه، الکل و نوشابه‌هایی که قند زیادی دارند و ممکن است باعث کم‌آبی بدن شوند پرهیز کنید.
مصرف غذاهایی که هضم آسانی دارند: در زمان ابتلا به این بیماری از مصرف غذاهای خام، چرب یا تند پرهیز کنید.
جلوگیری از خونریزی: از تزریق عضلانی و قرار گرفتن در شرایطی که باعث خونریزی بدن شما می‌شود پرهیز کنید.
دانه شنبلیله: سال‌هاست دانه‌های شنبلیله برای کاهش تب و تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده می‌شوند. برای درمان دنگی با این روش، از شب قبل یک قاشق چای‌خوری دانه شنبلیله را درون یک لیوان آب خیس کرده و صبح ناشتا آب آن را میل کنید. همچنین می‌توانید دانه‌ها را آسیاب کرده و پودر آن را مصرف کنید.
برگ ریحان: برگ ریحان خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی دارد که باعث کاهش تب و تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود. در صورت ابتلا به این بیماری می‌توانید چند برگ ریحان تازه را همراه با غذا میل کنید یا آن را همراه با چای دم کرده و بنوشید.
مصرف شیر زردچوبه: خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی زردچوبه به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش شدت علائم کمک می‌کند. همچنین شیر گرم می‌تواند باعث آرامش شما شود. یک قاشق چای‌خوری را با یک لیوان شیر گرم مخلوط کرده و در صورت تمایل کمی عسل به آن اضافه کنید و روزی چند بار آن را بنوشید.
مصرف زنجبیل و عسل: خاصیت ضد التهابی زنحبیل به کاهش علائم بیماری تب دنگی، مانند درد مفاصل و سردرد کمک می‌کند. عسل نیز خاصیت ضد میکروبی و آرام‌بخش دارد. ترکیب این دو می‌تواند میان‌وعده درمانی قوی‌ای باشد. زنجبیل رنده شده و عسل را با چای یا آبجوش سرو کنید.
مصرف آب انار: آب انار نوشیدنی خوشمزه و سرشار از آنتی‌اکسیدان است و خواص ضد التهابی دارد. با مصرف این آب‌میوه به هیدراته ماندن بدن خود و دریافت مواد مغذی آن کمک کنید.
چگونه از ابتلا به تب دنگی جلوگیری کنیم؟
با رعایت موارد زیر می‌توانید از خود و خانواده‌تان در برابر این بیماری محافظت کنید:
پوشیدن لباس مناسب: لباس‌هایی بپوشید که تمام بدن شما را می‌پوشاندو مانند پیراهن‌های آستین بلند، جوراب و شلوار
استفاده از پشه‌کُش: پشه‌کُش‌ها را روی لباس‌های بیرونی خود (نه لباس‌های زیر) اسپری کنید. حتما دقت کنید این ماده با قسمت‌های بریده بدن، زخم‌ها و پوست تحریک شده شما در تماس نباشد. به هیچ‌وجه پشه‌کُش را به سمت صورت کسی اسپری نکنید. آن را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
استفاده از پشه‌بند هنگام خواب: این روش مخصوصا برای کودکان پیشنهاد می‌شود.
