ارتباط با جنس مخالف در دوران نوجوانی
نوجوانان در این سن تکلیف خودشان را نمی دانند، هر روز یک برنامه جدید را برای ادامه زندگی شان در پیش می گیرند، از طرفی تغییرات هورمونی و احساسی در این سن باعث بروز مشکلاتی با خانواده و گروه دوستان می شود که اطرافیان متوجه این بحران می شوند.
در این بین برخی نوجوانان بهتر از سایر همسالان خود از پس این موضوع برمی آیند و می توانند روابط خود را کنترل کنند. وضعیت خلقی، تیپ شخصیتی، محیط خانوادگی و فرهنگی هر نوجوان سبب می شود هر فرد مدل های مختلفی را در تعامل نشان دهد.
گاهی نوجوانان تمایلی به دوستی با دیگران ندارند، گاهی نیز بسیار اجتماعی می شود و بیشتر وقت خود را بیرون از خانه سپری می‌کنند، همین موضوع می تواند زمینه ساز نگرانی خانواده ها باشد زیرا آنها نگران هستند فرزندشان در مسیرهای غلط بیوفتد. البته احساس استقلال نیز در این دوران وجود دارد؛ در نتیجه این احساس نوجوان برای اینکه هرچه زودتر خرج خود را از خانواده جدا کند جویای کار می شود.
یکی از چالش برانگیزترین چالش ها در این دوران مربوط به برقراری ارتباط عاطفی با جنس مخالف است، خانواده ها عموما نمی دانند که چگونه باید با این موضوع برخورد کنند، که همین موضوع سبب می شود کار خراب تر از قبل شود.
نحوه برخورد با دختری که دوست پسر دارد
برخی خانواده ها در مورد این موضوع خط قرمزهایی را مشخص می کنند و بدترین واکنش را درباره این موضوع نشان می دهند. در کلینیک‌های مشاوره و روانشناختی نوجوانان زیادی دیده می شوند که به علت برقراری ارتباط با جنس مخالف آسیب دیده اند و اعتماد به نفس و آرامششان تحت تاثیر قرار گرفته است.
از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی تمایل به برقراری با جنس مخالف کاملا طبیعی است، زیرا بعد از سن بلوغ و با شروع ترشح هورمون‌های جنسی تمایل به خواستن جنس مخالف در دختر و پسر شکل می گیرد، این فرآیند کاملا طبیعی است و از قرن های متمادی انسان ها برای تشکیل زندگی مشترک سعی داشته اند. در صورتی که نوجوان شما به این موارد فکر نمی کند باید به او شک کنید اما نکته مهم درباره این موضوع نحوه برخورد با فرزندی است که با جنس مخالف رابطه دارد.
رابطه با جنس مخالف در دوران نوجوانی
مهمترین اصل در تربیت فرزند تعامل است. خانواده ها مهمترین کانون رشد و تربیت و همچنین منبع ارتباطی برای فرد محسوب می شود. فردی که در تربیت فرزندش موفق بوده، توانسته است با برقراری رابطه ای موثر از احساسات و روابط فرزندش اطلاع یابد زیرا نوجوان به راحتی درباره آنچه در مسیر زندگی اش میگذرد به خانواده خود خبر می دهد، در صورتی که خانواده نسبت به این موضوع واکنش شدید نشان دهند باید منتظر پیامد این ماجرا باشند. مسلما اگر نوجوان بداند با فهمیدن اعضای خانواده دوره پرتنشی را باید پشت سر بگذارد، سرکوب می شود یا مورد خشونت قرار می گیرد ترجیح می دهد از این موضوع صحبتی نکند.
طبق آمارها بیشترین اطلاعات در نوجوانان از گروه همسالان به دست می آید و درصد کمی از اطلاعات از طریق والدین دریافت می شود، در نتیجه ممکن است این اطلاعات مبهم به دست نوجوانان برسند و دقیق نباشند.
بنابراین والدین باید درباره ی روابط، هیجان‌ها و احساس‌های نوجوانان با آنها صحبت کنند و اطلاعات دقیقی را به فرزندشان انتقال دهند. در این مورد با دلهره و اضطراب صحبت نکنید و از بدبختی یا احساس گناه بعد از رابطه صحبت نکنید، این کار به نوجوان کمکی نمی کند تا بتواند وضعیت را کنترل کند، اگر درباره این موضوع منصف باشند می توانند به فرزندشان بسیار کمک کنند.
واکنش در زمان ارتباط فرزند با جنس مخالف
توجه داشته باشید که پذیرش به معنای قبول کردن نیست بلکه به معنای حفظ آرامش در مواجهه با برخی اتفاقات است. نوجوانان در مواجهه با اتفاقات جدید به اندازه کافی نگران و پرتنش هستند، اگر خانواده ها نیز این موضوع را تشدید کنند آرامش روانی آنها را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می دهند.
در صورتی که فرزندتان درباره رابطه خود با شما صحبت کرد؛ لازم نیست از ابتدا شروع به پیش بینی اتفاقات پیش رو کنید یا بازگو کنید که این رابطه از اول اشتباه بوده است. به گونه رفتار کنید که فرزندتان به شما اعتماد کند و آنقدر قدرت پذیرش داشته باشید که نوجوان بتواند اتفاقات را با شما در میان بگذارد، هنگامی که خانواده اولین و امن ترین حریم نوجوان باشد در زندگ او بسیار تاثیرگذار است.
برخورد با فرزندی که با جنس مخالف ارتباط دارد
کنترل کردن نوجوان از قبیل؛ چک کردن گوشی، گشتن وسایل شخصی برای پیدا کردن نشانه های خطر توجه نوجوانان را به خود جلب می کند و به دلیل حساسیتی که به دنبال دارد می تواند روابط را از کنترل خارج کند. کنترل کردن می تواند سبب قطع ارتباط شود، اعتماد را از بین ببرد و نوجوان را از خانه فراری دهد. در صورتی که به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید می توانید رابطه ای موثر و سازنده با او داشته باشید.
از نصیحت و تهدیدهای مکرر پرهیز کنید به جای این موضوع خط قرمزهایی را برای روابط فرزند خود در نظر بگیرید. محدودیت ها را کاملا مشخص کنید این محدودیت ها می تواند شامل؛ زمان ارتباط، استفاده از تلفن، زمان ورود و خروج و... باشد در این مورد می توانید حتی محدودیت جنسی را با قاطعیت مشخص کنید.
متاسفانه خانواده ها از صحبت کردن در این باره بسیار طفره می روند به همین دلیل صفحه های نامفهومی را در این باره در ذهن فرزند خود شکل می دهند. در صورتی که فردی از کودکی در این باره آموزش جنسی مناسبی دیده باشد می تواند در سنین بالاتر با این موضوع به شکل مناسب برخورد کند و مشکل چندانی نخواهد داشت، ولی اگر آموزش مناسبی در این باره دریافت نکرده باشد، سعی کنید به شیوه مناسب او را آگاه کنید، در این مورد می توانید از هدیه دادن کتاب های اموزشی بهره بگیرید.
در صورتی که متوجه این رابطه شده اید لازم نیست این قضیه را به روی فرزند خود بیاورید، به او احترام بگذارید، در صورتی که فرزندتان مایل نیست در این مورد چیزی بگوید نباید به او اثبات کنید که خیلی باهوش هستید و مچ او را گرفته اید. در صورتی که فرزندتان برای این صحبت تمایل داشت یا پیش قدم شد، استقبال کنید و به درد و دل هایش را گوش دهید. در این مورد لازم نیست که مانند آموزگاری مجرب رفتار کنید، بلکه باید مثل یک دوست باشید، جرف هایش را بشنوید و با او صادق باشید، در این صورت می توانید اطلاعات مفید و کاملی را در اختیار فرزند خود بگذارید.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته
