به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ «ریاض منصور» نماینده فلسطین در سازمان ملل در نشست این سازمان برای حمایت از آنروا (آژانس امدادرسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی) گفت: مردم فلسطین از شهر‌ها و زادگاه خود در روز نکبت در ۱۹۴۸ رانده شدند. این روند در طی زمان ادامه یافت و این روز‌ها وخیم‌تر شده و به وضع بی سابقه‌ای رسیده است؛ انگار که این افق نکبت، پایانی ندارد. آنها مشقت‌های ناگفته و بی حرمت‌هایی را متحمل شدند و یک بحران پس از بحران دیگر آمد. سلب مالکیت و بی خانمان شدند و از حقوق خود از جمله حق بازگشت و غرامت عادلانه و جبران خسارت به خاطر زیان‌ها و رنجششان محروم شدند.
ریاض منصور افزود: در غزه، آوارگان که در حدود دو دهه محاصره، در رنج و عذاب گرفتار شده بودند، امروز با بحران موجودیتی روبرو هستند که علاوه بر توانایی آنها برای غلبه بر آن، بقای آنها را در خطر انداخته است. این وضعیت وحشتناک و دردناک نه ماه است که ادامه دارد و همانطور که دبیر کل سازمان ملل گفته است، هیچ جای امنی برای آوارگان ما در غزه وجود ندارد که بازگردند. حتی جایی تحت پرچم سازمان ملل متحد امن نیست، زیرا مدارس آنروا همچنان هدف نیرو‌های اشغالگر اسرائیلی قرار می‌گیرد و بمباران می‌شود و این حملات یکی پس از دیگری ادامه دارد و به تلفات و نابودی و ضربه شدید به مردم ما افزوده است. چهل هزار کودک، زن و مرد فلسطینی کشته شدند و تخمین زده می‌شود این رقم در واقعیت، بسیار بالاتر از این باشد. ۸۷ هزار نفر مجروح شدند. بسیاری از آنها برای همیشه معلول شدند که به احتمال زیاد بزرگ‌ترین تعداد قطع عضو در یک درگیری مسلحانه را ایجاد کرده است.
صد‌ها پرسنل بشردوستانه و کارکنان سلامت و خبرنگاران کشته شدند که در بین آنها حدود دویست نفر از کارکنان آنروا بودند. هشتاد درصد از خانه‌ها و ساختار‌ها نابود شدند که شامل مدارس آنروا است که پناهگاهی برای حدود دو میلیون آواره بوده است. اسرائیل تلاش می‌کند همه شرایط برای زندگی را در غزه نابود کند. اسرائیل از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی استفاده کرده است و از کمک‌های ضروری از جمله غذا، آب و دارو به عنوان اهرم فشار استفاده می‌شود. اسرائیل در حال جلوگیری از دسترسی کمک‌های بشردوستانه و تلاش‌های بشردوستانه سازمان ملل است. اسرائیل به صورت علنی در حال جنگ نه تنها علیه آنروا بلکه کل سازمان ملل متحد است و به صورت آشکار هدف آن فروپاشاندن آنروا برای محروم کردن آوارگان فلسطین از این خط حیاتی و محروم کردن آنها از هر نوع حمایت و حفاظت است تا به محروم کردن آنها از حقوق اساسی شان ادامه دهد. این نه ماه، باور ما به انسانیت و قوانین بین المللی وضع شده برای محافظت از زندگی انسان‌ها و اطمینان از ایمنی، کرامت و نیاز‌های غیرنظامیان در درگیری مسلحانه در جهان را متزلزل کرده است.
فلسطینی‌ها انسان‌های فرودست نیستند. آنها از همان حق و همان احترام و همان ملاحظه برخوردار هستند. زندگی آنها ارزش کمتری برای محافظت ندارد. ما همچنین با همه شما موافقیم که آنچه که ما به آن نیاز داریم، یک آتش بس فوری در غزه است و اکنون باید اجرا شود و نباید بیش از این به تعویق بیفتد. این بی عدالتی باید پایان یابد. ما باید انسانیت را احیا کنیم. ما باید از قوانین تبعیت کنیم که از مردم محافظت می‌کند و کسانی را که آن را نقض می‌کنند، مسئول می‌شناسد. مردم فلسطین باید زندگی کنند، باید آزاد باشند و صلح باید حاصل شود. تا آن زمان، آنروا همچنان یک مسئولیت دائمی جامعه بین المللی را دارد و خط حیاتی برای آوارگان فلسطینی محسوب می‌شود. این همچنین موجب کمک شایانی به ثبات منطقه‌ای خواهد شد که باید حفظ شود. به همین جهت، با وجود فشار‌ها و رنج و عذاب مردم ما، ما از تعهد مشترک به آنروا که اسلوونی، اردن و کویت آن را اعلام کردند، دلگرم شدیم که اعضای فعلی و آتی شورای امنیت به همراه ۱۱۸ کشور حمایت کردند و این تعداد در سراسر جهان در حال افزایش است.
این تعهد نشانه مشخصی از برخورداری آنروا از حمایت جهانی در زمینه نقش و دستور کارش است. این حمایت سیاسی از آنروا باید با حمایت‌های مالی ضروری همراه شود. ما از همه کمک کنندگان به خاطر کمک‌های سخاوتمندانه در این سال‌ها و الان از آنروا تشکر می‌کنیم. ما از کسانی که کمک‌ها را از سر نگرفتند می‌خواهیم فورا این کار را انجام دهند و کمک کنندگان جدید را ترغیب می‌کنیم تا بیایند. کمک‌های مالی شما به معنی مدارس برای کودکان، مراقبت پزشکی برای همه، غذا و مراقبت‌های فوری برای افراد بسیار آسیب پذیر و نیازمند خواهد بود. این کمک‌ها نقش حیاتی در مرگ و زندگی و موجودیت شرافتمندانه و فلاکت وار خواهد داشت.
