به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آلزایمر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های تخریب عصبی در سالمندان است که تأثیرات جدی بر کیفیت زندگی فرد و خانواده‌اش دارد. این گزارش به بررسی آمار ابتلا به آلزایمر در سالمندان ایران، عوامل مؤثر در ابتلا به این بیماری، عوارض آن، راه‌های پیشگیری و ارتباط آن با مرگ و میر می‌پردازد.
عوامل مؤثر در ابتلا به آلزایمر شامل موارد متعددی هستند. شایع ترین آنها سن است که هرچقدر بالاتر برود خطر ابتلا به آلزایمر نیز افزایش می یابد. همچنین وجود سابقه خانوادگی بیماری آلزایمر می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. از جمله عوامل دیگر آن بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند. کم‌تحرکی، تغذیه نامناسب، عدم فعالیت‌های ذهنی و اجتماعی و به طور کل سبک زندگی نادرست می‌تواند از عوامل مؤثر در ابتلا به این بیماری باشند. البته قرارگیری در معرض سموم و مواد شیمیایی می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
آلزایمر می‌تواند عوارض متعددی را به همراه داشته باشد که عبارتند از: کاهش توانایی‌های شناختی از جمله حافظه، تفکر و تصمیم‌گیری، بروز افسردگی، اضطراب و تغییرات خلقی، کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های روزمره و نیاز به مراقبت بیشتر، مشکلات حرکتی و جسمی و افزایش خطر زمین‌خوردن.
برای عدم ابتلا افراد به آلزایمر راهکارهای پیشگیرانه ی زیادی وجود دارد. به عنوان مثال ورزش منظم می‌تواند به بهبود سلامت مغز و کاهش خطر ابتلا کمک کند. مصرف غذاهای سالم که غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها، امگا-3 و ویتامین‌ها باشند، مفید هستند. انجام بازی‌های فکری، مطالعه و یادگیری مهارت‌های جدید می‌تواند به تقویت شناختی کمک کند. مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و ارتباط با دیگران می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد. مدیریت بیماری‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر ضروری است.
آلزایمر می‌تواند منجر به مرگ سالمندان شود. این بیماری خود مستقیماً باعث مرگ نمی‌شود، اما عوارض ناشی از آن مانند عفونت‌ها (به ویژه ذات‌الریه)، سوءتغذیه و مشکلات حرکتی می‌توانند خطر مرگ را افزایش دهند. براساس آمار، آلزایمر یکی از علل شایع مرگ و میر در سالمندان محسوب می‌شود.
آلزایمر یک چالش جدی برای جامعه سالمندان ایران است که نیازمند توجه ویژه است. با آگاهی از عوامل خطر، عوارض و راه‌های پیشگیری، می‌توان به حفظ کیفیت زندگی سالمندان کمک کرد و بار مالی و اجتماعی ناشی از این بیماری را کاهش داد. توجه به سلامت روان و جسمی این گروه سنی ضروری است تا بتوانیم جامعه‌ای سالم‌تر و پایدارتر بسازیم.
