بخشی از سیستم ایمنی بدن ما برای حمله به یک چیز بی‌اهمیت مشغول می‌شود و تحلیل می‌رود، برای جلوگیری از تاثیرات آن، کورتون استفاده می‌کنیم که باعث از میان رفتن بخش دیگری از سیستم ایمنی می‌شود. حالا زمینه تکثیر سلول سرطانی در بدن آماده است؛ سرطان می‌گیریم به دلیل ضعف سیستم ایمنی و برای از بین رفتن تومور، شیمی‌درمانی می‌کنیم که باعث می‌شود همزمان با تومور، سیستم ایمنی به طور کامل از میان برود!
کشوری را فرض کنید با ارتشی بسیار قوی، پر تعداد، منظم و دقیق؛ ارتشی که اجازه هیچ‌گونه تعدی خارجی را نمی‌دهد و به محض کوچکترین تجاوز به سرعت واکنش نشان داده و از تمامیت کشور به‌خوبی دفاع می‌کند. ارتشی بی نقص، توانمند و برنامه‌ریزی شده که قرن‌ها امتحان پس داده و کسی در کارایی آن شک ندارد. اما سرنوشت تراژیک این داستان، با خیانت یا اشتباه از داخل همراه است که به فروپاشی ارتش و در نهایت کشور منجر می‌شود.
مثال فوق، موضوع و دغدغه «دکتر احمد خلیلی»، رتبه اول دکترای تخصصی ایمونولوژی (ایمنی شناسی) بالینی، مدرس محقق مولف بیش از چهل کتاب در این زمینه است. وی که دو دهه به صورت علمی در مورد سیستم ایمنی تحقیق و فعالیت کرده، سیستم ایمنی بدن انسان را یک سامانه نظامی دقیق، بی نقص و باشکوه توصیف می‌کند که طی هزاران سال توانسته در برابر انواع بیماری‌ها، ما را به امروز برساند. وی از «خیانت»ی که به این ارتش شده نگران است و انسان را مقصر اصلی شکست یا تضعیف این ارتش می‌داند.
