به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آرتروز، که به نام استئوآرتریت (Osteoarthritis) نیز شناخته میشود، یک بیماری مزمن و تحلیلبرنده مفاصل است که به تخریب غضروف مفصلی و تغییرات در استخوانهای اطراف منجر میشود. این بیماری معمولاً باعث درد، سفتی و کاهش حرکت مفاصل میشود.
عوامل متعددی میتوانند منجر به بروز آرتروز شوند. به عنوان مثال با افزایش سن، احتمال بروز آرتروز افزایش مییابد. این بیماری معمولا در سنین میانسالی و کهنسالی، یعنی بالای 50 سال در بین افراد شایع تر است. زنان بیشتر از مردان به آرتروز مبتلا میشوند. اضافه وزن و چاقی فشار بیشتری بر مفاصل میآورند و خطر آرتروز را افزایش میدهند. آسیبها یا جراحیهای قبلی مفاصل میتوانند خطر بروز آرتروز را افزایش دهند. وراثت نیز میتواند نقش مهمی در بروز آرتروز ایفا کند.
آرتروز میتواند عوارض متعددی برای بیماران داشته باشد. درد ناشی از آرتروز میتواند فعالیتهای روزانه را مختل کند. مفاصل مبتلا به آرتروز ممکن است سفت شده و حرکت آنها محدود شود. ممکن است مفاصل شکل طبیعی خود را از دست بدهند و متورم شوند. مشکلات ناشی از آرتروز میتوانند به کاهش کیفیت زندگی و افزایش استرس روانی منجر شوند.
درمان آرتروز معمولاً به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار متمرکز است و شیوه های مختلفی دارد. مصرف برخی داروها مانند مسکنها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و داروهای کند کننده بیماری می تواند در کاهش درد های آرتروز به بیماران کمک کند. همچنین بیماران قادر هستند با انجام فیزیوتراپی و تمرینات تقویتکننده عضلات و بهبود حرکت مفاصل به بهبود بیماری خود کمک کنند. کاهش وزن، تغذیه سالم، اجتناب از فعالیتهای مضر و به طور کل ایجاد تغییر در سبک زندگی از جمله اقدامات ضروری در این حوزه است. همچنین انجام روشهای جراحی مانند تعویض مفصل در موارد شدید می تواند در جهت درمان آرتروز مفید واقع شود.
آرتروز به طور مستقیم منجر به مرگ نمیشود، اما عوارض جانبی ناشی از آن، مانند کاهش فعالیت بدنی و افزایش خطر بیماریهای قلبی و عروقی، میتوانند به مشکلات جدی سلامت منجر شوند.
آرتروز یک بیماری مزمن و تحلیلبرنده مفاصل است که میتواند تأثیرات جدی بر کیفیت زندگی افراد بگذارد. با تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب، میتوان علائم این بیماری را کنترل و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید. آگاهی و توجه به عوامل خطر میتواند به پیشگیری از بروز آرتروز کمک کند.