به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، یونس دارای معلولیت جسمی است. او عاشق ایران و طبیعت ایران است. هر دفعه که نقطه ای از جنگل های اورامانات و ثلاث باباجانی درگیر آتش می شود به دل آتش می زند و با تمام توان سعی می کند که آتش را از نفس درختان و زندگی حیات وحش و خزندگان منطقه دور کند. او با دل و جان به آتش حمله می کند تا نگذارد که جان طبیعت ایران را بسوزاند.
تلاش های شبانه روزی مردم و دوستداران محیط زیست اورامانات و دیگر شهرها جهت اطفاء حریق جنگل ها و مراتع شهرستان ثلاث باباجانی همچنان ادامه دارد.
حسن اکبری معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست به خبرنگار رکنا گفت: برای پیشگیری از آتش سوزی جنگل ها باید فرهنگ سازی صورت بگیرد و مردم محلی را به تجهیزات اطفای آتش تجهیز کنیم.
او با اشاره به این اقدامات تصریح کرد: در بخشی از جنگل ها با تراکتور« آتش بر» ایجاد می کنیم که در صورت بروز آتش به مناطق دیگر گسترش نیابد. نکته دیگر این است که این موارد باید در کتابهای درسی آموزش داده شود و در نهایت فرهنگ سازی و آموزش مهمترین عامل پیشگیری در بروز آتش سوی در جنگل هاست.
حسن اکبری تاکید دارد:وقتی آتش سوزی اتفاق میافتد اولین گروهی که می تواند حضور داشته باشد همان روستایان و نیروهای محلی هستند.سازمان برنامه بودجه اگر بتوانند برای جذب اعتبار خرید به ما کمک کند می توانیم جوامع محلی را در اطفای آتش بسیار به تجهیزات مانند دمنده و آتش کوب و کفش و لباس ضد آتش مجهز شوند.
معاون تنوع زیستی سازمان محیط زیست گفت:در آتش سوزی ها زمان زیادی از دست می رود تا بالگردهای آب پاش در منطقه حاضر شوند. مدیریت این بالگردها در اختیار مدیریت بحران کشور و وزارت دفاع است در زمان وقوع آتش سوزی زمان زیادی را تلف می شود که همین اتلاف وقت باعث گسترش آتش می شود. وجود بالگرد ها در ترابری حمل و نقل نیرو موثر است و بالگردهای آب پاش هم نقش خوبی در اطفای حریق دارند. اما آنچه از همه این ها نقش دارد حضور نیروی انسانی است اگر حتی تجربه اطفای حریق داشته باشد که بسیار موثر تر خواهد بود. بالاخره در بعضی جاها بالگرد نمی تواند آتش را خاموش کند و صعب العبور است.
او با تاکید بر آموزش نیروهای محلی و تجهیز آنها گفت: نیاز به منابع مالی دارد در سال 1401 و 1402 کمک هایی شد و تجهیزاتی خریداری شد.
اکبری افزود:یک سری ظرفیت ها در قانون مدیریت بحران وجود دارد .همیاران محیط زیست در غالب پوشش بیمه ای حمایت می شوند که کافی نیست وما در لایحه ای که به دولت ارائه کردیم تحت عنوان حفاظت از محیط زیست دبه شدت به این موضوع دقت شده که افرار محلی که در اطفای آتش کمک می کنند در صورت بروز حادثه تحت پوشش بیمه قرار بگیرند.آتش بان های محلی در این شرایط به صورت فصلی در خدمت گرفته می شوند.برمبنای اعتباری که تعلق می گیرد ما می توانیم کمک هایی کنیم.
آتشسوزی جنگلها یکی از بزرگترین تهدیدات برای محیط زیست و اکوسیستمهای طبیعی است. در بسیاری از موارد، عوامل انسانی به طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث وقوع این آتشسوزیها میشوند. در ادامه به بررسی این عوامل میپردازیم:
۱. بیاحتیاطی و سهلانگاری
آتشهای اردوگاهی: روشن کردن آتش برای پخت و پز یا گرم شدن بدون نظارت مناسب و عدم خاموش کردن کامل آتش قبل از ترک محل.
سیگار: پرتاب کردن ته سیگار روشن در مناطق جنگلی یا علفزارها که میتواند به راحتی باعث شعلهور شدن پوشش گیاهی خشک شود.
باربیکیو و پیکنیک: استفاده نادرست از منقلها و باربیکیو در نزدیکی پوششهای گیاهی خشک.
۲. سوزاندن زباله و مواد گیاهی
سوزاندن زبالههای کشاورزی: کشاورزان گاهی اوقات زبالههای گیاهی و کاه و کلش را در مزرعهها میسوزانند که ممکن است کنترل نشود و به جنگلهای مجاور گسترش یابد.
سوزاندن زبالههای خانگی: سوزاندن زبالههای خانگی در مناطق روستایی و جنگلی بدون رعایت نکات ایمنی.
۳. فعالیتهای صنعتی و توسعهای
ساخت و ساز: فعالیتهای ساختمانی و عمرانی که میتواند جرقههای الکتریکی یا مکانیکی ایجاد کند.
استفاده از ماشینآلات سنگین: استفاده از ماشینآلاتی که ممکن است جرقه تولید کنند، مانند اره برقی و ماشینهای برداشت.
۴. خطوط برق و تجهیزات الکتریکی
خطوط برق: افتادن یا خرابی خطوط برق بر روی پوششهای گیاهی که میتواند باعث ایجاد آتشسوزی شود.
تجهیزات الکتریکی: استفاده نادرست از تجهیزات الکتریکی مانند ژنراتورها و موتورهای بنزینی.
۵. فعالیتهای تفریحی
تفریحات خارج از منزل: فعالیتهای نظیر شکار، ماهیگیری، کوهنوردی و گردشگری که در صورت بیاحتیاطی میتواند به ایجاد آتشسوزی منجر شود.
۶. عمدی
آتشافروزی: افرادی که به عمد جنگلها را آتش میزنند، چه به دلایل انتقامی، سیاسی یا اقتصادی.
تخریب عمدی: برخی از افراد ممکن است به قصد تخریب محیط زیست یا جلب توجه، به آتش زدن جنگلها اقدام کنند.
راهکارهای پیشگیری
برای جلوگیری از آتشسوزیهای جنگلی، اقدامات زیر میتواند موثر باشد:
آموزش و آگاهیبخشی: افزایش آگاهی عمومی درباره خطرات و عواقب آتشسوزیهای جنگلی و آموزش روشهای ایمن برای استفاده از آتش در طبیعت.
مقررات و نظارت: اجرای قوانین و مقررات سختگیرانه درباره استفاده از آتش در مناطق جنگلی و نظارت بر فعالیتهای صنعتی و توسعهای.
تجهیزات ایمنی: مجهز کردن مناطق جنگلی به تجهیزات ایمنی و اطفای حریق و افزایش تعداد ایستگاههای آتشنشانی در نزدیکی جنگلها.
مشارکت جوامع محلی: تشویق جوامع محلی به مشارکت در حفاظت از جنگلها و ایجاد شبکههای هشدار سریع برای شناسایی و اطفای حریقهای جنگلی.
با اتخاذ این اقدامات و افزایش هوشیاری عمومی، میتوان از بسیاری از آتشسوزیهای جنگلی جلوگیری کرد و محیط زیست را از آسیبهای جدی محافظت نمود.