فرادید: احتمالا هیچ کس انکار نمیکند که حیوانات با چهرههای متفاوتشان، حالات و احساسات خاصی را به ما آدمها منتقل میکنند؛ مثلا گربهها برای ما ملوس و زیرک به نظر میرسند، سگها اغلب جدی و متین و شیرها باوقار.
اما برخی از آنها هم هستند که به طرز خیرهکنندهای احمق به نظر میرسند! اما این ویژگی مسلماً سبب میشود ما آنها را حتی بیشتر دوست داشته باشیم. در اینجا با چند حیوان با چهرههای جالب و متفاوت آشنا میشوید.
مار بوآی عربی یا خوزستانی (Eryx jayakari) یک مار کوچک و غیرسمی و بومی بیابانهای شبهجزیره عربستان و بخشهای غربی ایران است. ظاهرش شبیه نقاشی کودکی است که انگار نمیداند چشمهای مار کجا باید باشند، امادر واقع محل قرارگیری چشمها در بالای سر مار بجای کنار آن، دلیل بسیار خوبی دارد.
بوآهای شنی بیشتر وقتشان را زیر ماسه پنهان هستند. وقتی شب فرا میرسد، یعنی زمان خوردن یک میانوعده کوچک خوشمزه، داشتن چشم در بالای سر به این معناست که آنها میتوانند در شن و ماسه مدفون بمانند و در عین حال مراقب و آماده شکار باشند. در اصل، داشتن چشمهای احمقانه به این معناست که آنها میتوانند بنشینند و منتظر غذا بمانند.
دلفینهای نهنگی پوزه کوتاه (Orcaella brevirostris) بیشتر شبیه نقاشیهای کودکانه از دلفین هستند. این گونه بر خلاف پوزههای نوک تیزتر که در دلفین بینیبطری شناختهشدهتر دیده میشود، پوزه مشخصی ندارد و سر گرد چشمگیری دارد. آن را با چین و چروکهای گردن انعطافپذیرش که شبیه چین و چروک بازوی نوزاد است، تپلی کلی و حالت لبخندمانند صورتش ترکیب کنید تا ببینید چرا این حیوان اینقدر دوستداشتنی است!
متأسفانه، دلفینهای نهنگی پوزه کوتاه نیز گونهای در خطر انقراض هستند و فعالیتهای انسانی آنها را اواخر قرن بیستم در آستانه انقراض قرار داد، اما به لطف تلاشهای حفاظتی قرن بیست و یکم، به تازگی گزارش شده که تعداد آنها در کامبوج افزایش یافته است.
به جرأت میتوان گفت روباههای تبتی (Vulpes ferrilata) با روباههای قرمز که بسیاری از ما با آنها آشنا هستیم، کاملاً متفاوت هستند. ظاهر این حیوان طوریست که انگار به اشتباه تاکسیدرمی شده یا زنبور نیشش زده است!
با نگاه به این موجودات، چنین نظراتی چندان تعجبآور نیستند. روباههای تبتی سرهای بزرگ با صورتهای مربعی و گوشهای کوچک و مثلثی دارند. دلیل این موضوع کاملاً مشخص نیست، به ویژه که جمجمه آنها کاملاً شبیه خویشاوندان روباه قرمز رنگ آنها است.
اگر از کسی خواسته میشد یک قورباغه کوچک و عصبانی را ترسیم کند، احتمالاً نتیجه، چیزی شبیه یک قورباغه بارانی میشد، یک گروه کامل از دوزیستان کوچک و بداخلاق دوستداشتنی!
این امر سبب شده آنها در بسیاری از لیستهای «حیوانات بامزه» جایگاهی برای خودشان کسب کنند.