به گزارش رکنا،ولی مشکل بزرگ راکتورهای هستهای وابستگی آنها به آلیاژهای مبتنی بر نیکل است که گران هستند و به وفور در کشورهایی مانند روسیه، اندونزی، فیلیپین یافت میشوند که روابط خوبی با ایالات متحده ندارند. علاوه بر این، رطوبت بالای سنگ معدن نیکل چالشهای حمل و نقل نیز ایجاد میکند.
از اینرو تیمی از محققان آزمایشگاه ملی آرگون وزارت انرژی آمریکا چارچوبی را برای یافتن موادی که میتواند جایگزین این آلیاژهای مبتنی بر نیکل شود، ایجاد کردهاند و ادعا دارند برخی از مواد امیدوارکننده را شناسایی و آزمایش کردهاند که در واقع میتواند آزمایشهای تشعشعات شدید را با موفقیت تحمل کند و در شرایط شدید راکتور برای دورههای طولانی مقاومت نماید ولی ظاهرا همه چیز فعلا محرمانه است و نامی از این مواد برده نشده است اما گفته میشود این ماده جدید را با قرار دادن آن در معرض شرایط تشعشع بالا با استفاده از سیستم شتابدهنده اطلس آزمایش کردهاند.
جالب توجه است که ادعا میشود ماده جدید سطح بالایی از مقاومت در برابر خوردگی را نشان میدهد که برای مقاومت در برابر محیط خشن داخل یک راکتور هستهای ضروری است قابل ذکر است تمرکز اصلی محققان بر روی این مقاومت بود. با این حال این تنها یک گام اولیه است و تحقیقات بیشتری برای اصلاح چارچوب و ارزیابی کارایی آن در یک راکتور هستهای واقعی مورد نیاز است.