به گزارش رکنا، شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی از فرماندهان و شهدای برجسته ایران است که با تقوای مثالزدنی، منش کریمانه، روحیه افتادگی و اخلاق متواضعانهاش، در کنار تشنگی برای خدمت به مردم و انقلاب او را باید به سرو فروتن دوران دفاع مقدس تشبیه کرد.
عباس بابایی در چهارم آذرماه ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفای این شهر طی کرد. وی از هوش و ذکاوت خاصی برخوردار بود و در سال ۱۳۴۸ در رشته پزشکی پذیرفته شد. علیرغم قبولی در رشته پزشکی با توجه به علاقه بسیاری که به پرواز و اوجگرفتن در آسمانها داشت، به دانشکده خلبانی نیروی هوائی راه یافت و پس از گذرانیدن دوره آموزش مقدماتی خلبانی برای تکمیل دوره آموزشی به کشور آمریکا اعزام شد. وی با پشتوانه مذهبی قوی و ایمان نیرومندی که داشت، در مدت اقامت در آمریکا هرگز جذب مظاهر پر فساد غرب نشد و با موفقیت دوره آموزش خلبانی هواپیمای شکاری را به اتمام رسانید و پس از مراجعت به وطن در سال ۱۳۵۱ با درجه ستوان دومی در پایگاه هوایی دزفول به خدمت مشغول شد.
با ورود هواپیماهای مدرن و پیشرفته «اف-۱۴» به نیروی هوایی، شهید بابایی که جزو خلبانان تیزهوش و ماهری بود که برای پرواز با این جنگنده انتخاب و دورههای آموزشی مربوطه را طی کرد. در سال ۱۳۵۸ به پایگاه هوائی اصفهان منتقل شد. با اوجگیری مبارزات مردم قهرمان ایران علیه نظام ستمشاهی، شهید بابایی بهعنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوائی، در جمع سایر پرسنل متعهد ارتش به مبارزه علیه نظام شاهنشاهی پرداخت. همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و شکلگیری انجمنهای اسلامی در ارتش، ویژگیهای فردی و شخصیتی بابایی و پایبندی او به مسائل اعتقادی و مواضع دفاعی او در مقابل انحرافات سبب شد که او را به سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هشتم شکاری اصفهان انتخاب کردند.
شهید بابایی یکی از افسران وفادار ارتش جمهوری اسلامی و از پیشتازان انقلاب بود. او با دارا بودن تعهد، ایمان و تخصص و مدیریت اسلامی، چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی در پایگاه هوائی اصفهان باعث شد تا مسئولان وقت نیروی هوایی در مهرماه سال ۱۳۶۰ درجه او را از سروانی به درجه سرهنگ دومی ارتقا دهند. وی با کفایت، لیاقت و تعهد بیپایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه هوائی اصفهان از خود نشان داد در سال ۶۲ با ارتقا به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیاتی فرماندهی نیروی هوائی منصوب و به ستاد فرماندهی در تهران منتقل شد. بابایی با روحیه شهادتطلبی به همراه شجاعت و ایثاری که در طول سالهای بعد، در جبهههای نور و شرف به نمایش گذاشت، صفحات نوین و زرینی بر تاریخ انقلاب دفاع مقدس و نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران افزود.
در سال ۱۳۶۶ مقرر شده بود که با خانواده به سفر حج تمتع مشرف شود. تمام مراحل انجام سفر مهیا شد ولی در آخرین لحظات و در فرودگاه شهید بابایی از رفتن به حج صرف نظر کرد. و وقتی با اصرار اطرافیان مواجه شد گفت: «مکه من این مرز و بوم است. مکه من آبهای گرم خلیجفارس و کشتیهایی هستند که باید سالم از آن عبور کنند، تا امنیت برقرار نباشد، من مشکل میتوانم خودم را راضی کنم». با این سخنان عباس دیگر اطرافیان حرفی برای گفتن نداشتند. عباس بابایی به کمک همکارانش در مدت ایام حج سال ۶۶ طرحی را برای عبور سالم کشتیهای تجاری در خلیج فارس به اجرا درآوردند، که ماحصل آن عبور امن و با سلامت چهل فروند کشتی غولپیکر تجارتی از تنگه خورموسی بود. در ۱۵ مردادماه سال ۱۳۶۶ روز عید قربان با یک هواپیمای دو کابینه «اف -۵» عهدهدار انجام آخرین مأموریت پروازی خود شد ولی متأسفانه هنگام مراجعت از بمباران مواضع دشمن، هواپیما مورد اصابت گلولههای تیربار ضدهوایی قرار گرفت و پس از فرود هواپیما معلوم شد، گلولهها بدنه هواپیما را شکافته و حنجره او را پاره کرده است.