صمد حسنزاده، در نشست با اونتالاپ اونالبایف، سفیر قزاقستان در ایران ادامه داد: حجم تجارت 300 میلیون دلاری ایران و قزاقستان متناسب با امکانات و ظرفیتهای دو کشور نیست و همه باید تلاش کنیم تا هدفگذاری 3میلیارد دلاری تجارت ایران و قزاقستان در موافقتنامه همکاریهای مشترک محقق شود. وی با اشاره به توافقنامه لجستیکی میان ایران، قزاقستان و روسیه افزود: باید بتوانیم از این فرصت مناسب در حوزه حملونقل برای ارتقای تجارت با کشورهای منطقه استفاده کنیم.
رئیس اتاق ایران با دعوت از رئیس اتاق قزاقستان و هیات تجاری این کشور برای سفر به ایران اظهار کرد: با توجه به توانمندیهای ایران در حوزههای خدمات فنی و مهندسی، ایجاد نیروگاه، توسعه صنایع پتروشیمی، صنایع غذایی، کشاورزی و دامی، ساختمانسازی، داروسازی و پزشکی، گردشگری، صنایعدستی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و تولیدات دانشبنیان، میتوانیم همکاریهای خوبی میان بخشهای خصوصی دو کشور شکل دهیم. وی به سرمایهگذاریهای بخشخصوصی ایران در قزاقستان اشاره کرد و گفت: انتظار ما حمایت بیشتر دولت قزاقستان از بخش خصوصی ایران است. حسنزاده تاکید کرد: با توجه به حل مسائل بانکی میان ایران و قزاقستان، بهویژه در حوزههای کشاورزی و دامی زمینه بسیار مناسبی برای سرمایهگذاریهای مشترک وجود دارد که باید از این فرصت استفاده کرد.
قدیر قیافه، نایبرئیس اتاق ایران نیز با بیان اینکه بخش فنی مهندسی ایران حضور جدی در قزاقستان دارد، گفت: با توجه به وجود معادن غنی در قزاقستان از جمله مس و آهن، ایجاد کارخانههای کنسانتره و گندله سنگآهن و همچنین تولید فولاد سبز، تکنولوژی تجهیزات نفت و گاز و پتروشیمی، محصولات کشاورزی و محصولات دامی از زمینههای بسیار خوب همکاری میان دو کشور است. وی تاکید کرد: صادرات دو کشور باید مبتنی بر سرمایهگذاری مشترک باشد. در این صورت صادرات دو کشور افزایش خواهد یافت.
اونتالاپ اونالبایف، سفیر قزاقستان در ایران نیز در این نشست با اشاره به همکاریهای خوب سیاسی و اقتصادی دو کشور در سازمانهای منطقهای، گفت: در زمینه ترانزیت بار و حملونقل دریایی، ریلی و زمینی همکاریهای خوبی میان دو کشور انجام شده و در حال شکلگیری است که باید تداوم پیدا کند. وی افزود: حدود 70درصد از حجم تجارت 302 میلیون دلاری دو کشور در سال گذشته مربوط به صادرات ایران به قزاقستان بوده است. در حالی که میتوان در حوزههای تولید و تامین گوشت و محصولات کشاورزی، پتروشیمی و مصالح ساختمانی همکاریهای خوبی را رقم زد که هم به افزایش این حجم تجارت و هم موازنه بیشتر آن منجر شود.
اونالبایف به مکانیزمهای پولی و بانکی میان دو کشور اشاره کرد و گفت: هنوز بخشهای خصوصی دو کشور آنطور که باید، در جریان روند رفع موانع بانکی قرار ندارند که باید اطلاعرسانی شود. پیشنهاد میکنم هر چه زودتر بین دو اتاق و مسوولان مربوطه، در یک نشست آنلاین تجار را در جریان جزئیات این مکانیزم بانکی قرار دهند. وی خواستار اجرایی شدن هر چه سریعتر موافقتنامه همکاریهای مشترک ایران و قزاقستان شده و ادامه داد: در این موافقتنامه، مسوولیتهایی برای اتاقهای دو کشور از جمله ایجاد شورای همکاری تجاری بین ایران و قزاقستان تعیین شده است. پیشنهاد من این است که نقشه راهی برای اجرایی شدن وظایف تعیین شده با همکاری اتاقهای دو کشور و سفارتخانهها تدوین شود. وی با بیان اینکه دو طرف باید لیست کالاهای مشمول تجارت آزاد خود را در اختیار یکدیگر قرار دهند، اظهار کرد: ما از حضور شرکتهای ایرانی در قزاقستان بهویژه در پروژههای زیربنایی از جمله سدسازی و همچنین صنایع غذایی استقبال میکنیم.
امیر عابدی، رئیس اتاق مشترک ایران و قزاقستان نیز یکی از ظرفیتهای خوب همکاری میان دو کشور را خدمات فنی و مهندسی برشمرد و ادامه داد: در حال حاضر پروژههایی بالغ بر 150 میلیون دلار از سوی شرکتهای ایرانی در قزاقستان در حال اجراست. وی با بیان اینکه قزاقستان در حوزه نهادههای کشاورزی و معادن ظرفیت بالایی دارد، ادامه داد: پیشنهاد میکنم، با همراهی اتاق ایران، پاویون ایران را در سه ماه آینده در نمایشگاه بینالمللی صنایع غذایی آلماتی برگزار کنیم. اتاق گرکان و اتاق مشترک قصد دارند محصولات غذایی و صنایع بستهبندی ایران را در این نمایشگاه معرفی کنند.
عابدی با اشاره به تجارت 135 میلیارد دلاری قزاقستان با دنیا، گفت: ما باید سهم خود را از این حجم تجارت افزایش دهیم. برای رسیدن به هدفگذاری 3میلیارد دلاری باید کمیته و گروهی را تعیین کنیم تا موانع را از سر راه برداشته و فرصتهای سرمایهگذاری را به تجار دو طرف معرفی کند.وی با بیان اینکه اتاق مشترک، به زودی دفتر خدمات بازاریابی را در آلماتی ایجاد خواهد کرد، گفت: در حوزه کشاورزی و کشت فراسرزمینی بهویژه در کشت برنج فرصتهای فوقالعادهای وجود دارد که باید از آنها استفاده کرد. حامد عسگری، معاون بینالملل اتاق ایران نیز گفت: قزاقستان از حیث پهناوری و وسعت و برخورداری از منابع آبی بهترین فرصت برای کشت فراسرزمینی است، اما مشکلاتی در این مسیر وجود دارد که باید حلوفصل شده و مدل مناسبی برای آن تعریف کنیم.