به گزارش همشهری‌آنلاین، ایمن الصفدی، وزیر امور خارجه اردن به شبکه خبری سی‌ان‌ان گفت: ما در وضعیت خطرناکی در منطقه قرار داریم. خصوصا پس از ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران. واضح است که تنش‌ها افزایش یافته است. نکته‌ای که وجود دارد این است که منطقه نمی‌تواند درگیری دیگری، ویرانی دیگری را تحمل کند و ما باید این تشدید تنش را متوقف کنیم.
به گفته وزیر خارجه اردن، اولین گام در کاهش تنش، پایان دادن به علت اصلی آن است که همانا ادامه حملات رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین در غزه است.
او پس از پایان سفرش به تهران گفت: همه باید متوجه باشند که اوضاع به شدت خطرناک است. خطر اینکه این منطقه به درگیری منطقه‌ای کشیده شود، واقعی است. ما خواستار متوقف شدن این تشدید تنش هستیم و برای دستیابی به آن به سختی تلاش می‌کنیم. ما ۱۰۰ درصد مطمئن شده‌ایم که گام اول کاهش و از بین بردن تنش، توقف حملات به غزه است.
وزیر خارجه اردن افزود: من به دعوت مقام‌های ایرانی به تهران سفر کردم و با وزیر خارجه و رئیس جمهور ایران ملاقات داشتم تا ببینیم چه کاری می‌شود برای کاهش تنش‌ها انجام داد. ایران معتقد است که اسرائیل مرتکب اشتباه بزرگی شده است و ایران حق دارد به آن پاسخ دهد. بنابراین کاری که می‌خواهیم انجام دهیم این است که دوباره شرایطی ایجاد کنیم که همه ارزش این کاهش تنش‌ها را ببینید و این به آتش‌بس دائم در غزه برسد و همه مسوولانه رفتار کنند و منطقه به داخل پرتگاه کشیده نشود.
ایمن الصفدی با تاکید بر اینکه خطر تنش‌ها واقعی است، افزود: ما امروز نمی‌توانیم آتش‌بس غزه را برقرار کنیم. و فکر می‌کنم ایران و فلسطین تلاش دارند تا با فراخوان نشست اضطراری کشورهای مسلمان و عرب را در محکوم کردن ترور اسماعیل هنیه متحد کنند. و اینکه خواستار کار موثرتر جامعه بین‌المللی برای پایان خصومت‌ها علیه غزه شوند.
این مقام اردنی افزود: به اعتقاد من، ما باید جدای از اینکه الان موضع ایران چیست، یا موضع اسرائیل چیست، یک کار متحول‌کننده انجام دهیم. اگر قرار است اسرائیل را وادار به آتش‌بس و توقف عملیات‌ها در غزه کنیم و اطمینان یابیم که آتش‌بس پایدار برقرار می‌شود، بعد دلیل کافی برای همه به وجود می‌آوریم که دیگر خصومت‌ها کافیست. اینکه بتوانیم به سمت کاهش تنش حرکت کنیم. الان صحبت در مورد آتش‌بس پیچیده شده است، به‌ویژه بعد از ترور مذاکره‌کننده اصلی حماس. به اعتقاد ما، این ناقض قوانین بین‌المللی بود. این یک حرکت بی‌محابا و بی‌ملاحظه بود که ما به عنوان یک جنایت محکوم می‌کنیم. ما اکنون ۲ راه داریم؛ راهی که منطقه را بیشتر به سمت پرتگاه جنگ می‌کشاند و راهی که بگوید دیگر تنش بس است و منطقه را از ویرانی یک جنگ تمام‌عیار نجات دهد. همه در اینکه تنش بیشتر نشود، منفعت دارند. همه باید خویشتن‌داری کنند و از فرصت آتش‌بس برای حرکت بیشتر به سمت کاهش تنش در منطقه استفاده کنند.
وزیر خارجه اردن همچنین در پاسخ به اینکه آیا انتخاب یحیی السنوار به عنوان جانشین هنیه مذاکرات آتش‌بس را در وضعیت فعلی پیچیده‌تر خواهد کرد یا خیر گفت: وضعیت ما همین حالا هم بسیار پیچیده است. ۱۰ ماه است که جنگ غزه ادامه دارد و ویرانی‌های حاصل از آن فراتر از توصیف است. ما همه از رسیدن به آتش‌بس حمایت می‌کنیم. در حال حاضر نمی‌گویم که به توافق نزدیک هستیم یا نیستیم، اما نکته اصلی اینجاست که اگر ما معتقدیم که می‌توان به آتش‌بس دست یافت، می‌توان به آن دست یافت و چالشی که ما داریم این است که هر زمان که ما به آن نزدیک می‌شویم، اسرائیل کاری انجام می‌دهد که اوضاع را بیشتر پیچیده می‌کند. ترور اسماعیل هنیه در میانه مذاکرات آتش‌بس و تضعیف کل روند و ادامه دادن به جنگ غزه... پیام ما به کل منطقه این است که دیگر بس است. کشتار و ویرانی دیگر بس است. تنها راهی که اکنون پیش روست، برقراری آتش‌بس فوری است و این به تنش‌زدایی منطقه کمک می‌کند و منطقه را از حرکت به سمت پرتگاه درگیری بیشتر نجات می‌دهد و منطقه را از دستورکار نتانیاهو برای تحریک و ادامه تنش رها می‌کند و هر بار که روزنه امیدی دیده می‌شود، او کاری انجام می‌دهد که ما را به سمت عقب و به سمت پرتگاه هل می‌دهد. حال سوال اینجاست که آیا ما به نتانیاهو و کابینه رادیکال او اجازه می‌دهیم تا این دستورکار را به منطقه تحمیل کنند و در آینده درگیری بیشتری را رقم بزنند یا خیر؟
در پایان وزیر خارجه اردن به شبکه خبری سی‌ان‌ان تاکید کرد: یا اینکه ما کاری می‌کنیم که همگی فکر می‌کنند درست است و آن آتش‌بس پایدار و فوری است و بعد، کار با همه است تا اطمینان حاصل کنیم آنچه در هفتم اکتبر رخ داد، دیگر اتفاق نخواهد افتاد. نظر ما این است که همه چیز می‌تواند از توقف درگیری و مذاکره شروع شود. این به پایان اشغالگری و راه‌حل ۲ دولتی منجر می‌شود. ما نمی‌توانیم به آنچه نتانیاهو دلش می‌خواهد بپذیرد یا اجازه آن را می‌دهد، محدود شویم.
