به گزارش خبرآنلاین لرستان ، نشست تخصصی تاریخ به کوشش بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان با همکاری شهرداری خرم آباد، معاونت فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد ، معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی لرستان ، انجمن خرم‌آباد رویش دوباره (خِرَد) و مرکز لرستان‌شناسی دانشگاه لرستان با سخنرانی ایراندخت پورنصیر فعال فرهنگی و اجتماعی و مورخین، استادان و دوستداران و علاقه مندان به تاریخ با موضوع بررسی تاریخچه صنعت پوشاک در ایران و لرستان در تالار گردهمایی شهرداری مرکزی خرم‌آباد برگزار شد.
مجتبی رومانی رئیس بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان با تأکید بر اینکه پوشاک مردم ایران بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است اظهار کرد: برای آگاهی از پوشش باید فرهنگ مردم ایران را بررسی نمود و با تحقیق در خصوص پوشاک در ایران و لرستان می توان دریافت پوشاک بدن انسان را از مخاطرات موجود در طبیعت حفظ نموده و برای راحتی، حجب و حیا و نیز برای ایمنی مورد استفاده قرارگرفته است و پوشاک را می توان نشان دهند باورهای مذهبی، فرهنگی و دیگر معانی اجتماعی دانست که در این نشست نیز با پژوهشی که سرکار خانم ایراندخت پورنصیر با موضوع بررسی تاریخچه صنعت پوشاک در ایران و لرستان انجام داده پرداخته می شود.
در ادامه این نشست ایراندخت پورنصیر فعال فرهنگی و اجتماعی با تأکید بر شواهد باستان شناسی پوشاک در جامعه انسانی حدود هفتاد و دو هزار سال پیش فراگیر بوده است اظهار داشت: انسانها در گذشته از گیاهان برای پوشش قسمتی از بدن وبعد ها از پوست حیوانات برای پوشاندن خود استفاده می کردند. و با دیدن خانه عنکبوت ولانه پرندگان ودر هم شدن الیاف وبرگهای جنگلی در یکدیگر بعنوان یک پارچه بافی طبیعی به فکر بافندگی افتاد و می توان طبیعت را راهنما و استادی در فن بافندگی وپارچه بافی برای انسان برشمرد و کم کم با الیاف بعضی نباتات و به کمک دوک های گلی نخ جهت بافندگی تهیه نمودند.
ایراندخت پورنصیر در ادامه با اشاره به اینکه در فلات ایران همراه با یافته های زندگی بشر نشانه ها و ابزارهایی از فن بافندگی به دست آمد که نشان می دهد پنج تا شش هزار سال پیش ایرانیان باستان با فن بافندگی و ریسندگی آشنایی داشتند افزود: پادشاهان شاهنامه مانند کیومرث پوششی پلنگینه داشته و پادشاهان بعد از او هم با شرایطی که داشتن از پوست حیوانات یا مو یا پر جامه ای از قبیل خفتان جامک وببریان تهیه کردند جمشید چهارمین پادشاه شاهنامه به مردمان خود رشتن وبافتن و دوختن وشستن را به مردمان خود آموخت.
پورنصیر در ادامه تصریح کرد رنگرزی یا صباغی انسان اولیه پس از تهیه لباس از خاک های رنگی وعصاره گیاهان ومیوه ها جامه های خودرا رنگ می کردندوبدین ترتیب هنر رنگرزی در خدمت بشر درامد شناخت انسان از رنگها حداقل به سه تا چهار هزار سال پیش از میلاد برمیگردد ونخستین ساکنان آریای طبق نقش برجسته ها و مجسمه های ماقبل میلاد، پوشاک زنان و مردان با کمی تفاوت یکسان بوده است و فقط اختلافی میان پوشش در سرشان وجود داشت که آنها را از هم متمایز می کرد.
وی در ادامه در خصوص پوشش در لرستان عنوان نمود لباس لوری که لرهای لرستان می پوشند بیشترین شباهت با پوشاک کاسی ها و پارسی ها دارد. پوشاک هخامنشیان و ساسانیان که ترکیبی از لباس کاسی ها و پارسی ها بوده که با لباس لری شباهت دارد.
لباس های قدیمی ایران طراحی متفاوتی از نظر رنگ وهنر ایرانی داشتند لباس های سنتی دارای نام های خاص، فلسفه و کاربردهای مختلفی بودند که برگرفته از آداب و رسوم هر منطقه است و پوشاک سنتی مردان لر شامل « کپنک » ، « کلاه نمدی »، « شال »، « ستره »، « شولا وگیوه »، « قبا و چوغا » و پوشاک سنتی زنان لر«گلونی» ، « کت »، « کلنجه »، « شاوال »، « کراس »، « یل و کت » ، « عرقچین »، « آژیه »،« جلیقه »،« چارشو » ، « کوقلنجا »بوده است .
در پایان با بیان اینکه پوشاک نماد فردی واجتماعی بوده وخواهد بودوبخشی از تاریخ وتمدن انسان است خاطرنشان کرد: امروز پوشاک هویت پیدا کرده و ظاهر شدن در هر لباسی اشاره به حرفه و شغل اشخاص داردوتاریخچه پوشاک نشان می دهد که این عنصر اساسی و فرهنگی همواره در تکامل بوده و با تغییرات اجتماعی و فرهنگی و تکنولوژی همراه بوده است.
یادآور می شود نشست تخصصی تاریخ بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان هر دو هفته یکبار در روز چهارشنبه رأس ساعت ۱۷ در سالن جلسات شهرداری مرکزی خرم آباد برگزار و ریاست این کارگروه به عهده سعادت خودگو مورخ ، نویسنده و پژوهشگر حوزه تاریخ و به دبیری علی اکبر پویا فعال اجتماعی و فرهنگی می باشد.
