به گزارش خبرنگار ایرنا، این کتاب که توسط مارتین لستر، جان دووی، ست گیدینگز، لین گرنت، کران کلی (استادان گروه فرهنگ، رسانه و نمایش در دانشگاه غرب انگلستان) در پنج فصل تدوین شده، مقدمهای بر فرهنگ، تاریخ، تکنولوژیها و نظریههای رسانههای نوین است.
کتاب رسانههای نوین: درآمدی انتقادی در بیش از یک دهه گذشته یکی از متون اصلی درسهای مربوط به فضای مجازی در دانشگاههای مختلف دنیا بوده و بیش از ۱۳۰۰ مقاله، کتاب و سند علمی، به این کتاب ارجاع دادهاند.
نویسندگان این کتاب در پی یافتن مسائل اصلی تکنولوژی و فرهنگ تلاش میکنند به پرسشهایی نظیر اینکه چه چیزی باعث نوبودگی رسانهها میشود؟ آیا ویژگیهای اصلیای وجود دارد که به ما امکان دهد تا امر «نو» را از امر «کهنه» تشخیص دهیم؟ تغییر تکنولوژیک چه نقشی در این کار دارد؟ رسانههای نوین چه پرسشهایی در مورد چارچوبهای تحلیلی موجود مطرح میکنند؟ پاسخ دهند.
نویسندگان این کتاب تأکید دارند که با دقت در تاریخ و مسائل تکنولوژی در فرهنگ، برای فهم محیطمان تلاش میکنند.
«رسانههای نوین وتکنولوژیهای نوین»، «رسانههای نوین و فرهنگ دیداری»، «شبکهها، کاربران وعلم اقتصاد»، «رسانههای نوین در زندگی روزمره» و «فرهنگ مجازی: تکنولوژی، طبیعت و فرهنگ»، پنج فصل این کتاب را تشکیل می دهند.
کتاب رسانههای نوین: درآمدی انتقادی یک مقدمه جامع بر فرهنگ، تاریخ، تکنولوژیها و نظریههای رسانههای نوین است. این کتاب که به صورت ویژه برای دانشجویان نوشته شده، جنبههایی را در نظر میگیرد که در آن «رسانههای نوین» واقعاً نوین هستند، ادعاها در مورد اینکه انقلابی رسانهای و تکنولوژیک روی داده است را ارزیابی و شیوههای جدیدی از مطالعات رسانهای را صورتبندی میکند تا به تکنولوژیهای نوین پاسخ دهد.
این کتاب با داشتن پنج بخش و پنج نویسنده، رویکرد مطالعات فرهنگی دارد ونویسندگان در آن، گستره وسیعی از موضوعات را معرفی میکنند. کاربردهای اجتماعی و سیاسی ارتباطات نوین و رسانههای نوین؛ تکنولوژیهای نوین رسانهای، سیاست و جهانیشدن؛ زندگی روزمره و رسانههای نوین؛ نظریههای تعامل؛ همانندسازی؛ اقتصاد رسانههای نوین؛ علم سایبرنتیک و فرهنگ مجازی؛ تاریخ خودکارگان و زندگی مصنوعی، ازجمله آنها هستند.
این اثر پیش از هر چیز کتابی در مورد پرسش ها، ایده ها و بحث ها و مسایل انتقادی است که پیدایش تکنولوژی های رسانه ای نوین سبب پیدایش آنها شده است.
بخش یک کتاب با عنوان «رسانههای نوین و تکنولوژیهای نوین» در پی آن است تا برخی پرسشهای بنیادین در مورد رسانههای نوین را مطرح و تمایزاتی را در مورد پدیدههایی که تحت عنوان «رسانههای نوین» طبقهبندی میشوند، بیان کند. سپس برخی ویژگیهای اصلی که معرّف رسانههای نوین هستند را به بحث میگذارد.
فیلمهایی که آینده را بازنمایی میکنند
پرسش کتاب در بخش ۲ این است که رسانه های دیداری و تکنولوژی های تصویرسازی، چگونه تغییرات امروزین را در فرهنگ دیداری ممکن کرده اند. در کل سده بیستم هر تکنولوژی رسانه ای که از راه رسید فرهنگ دیداری را تحت سلطه خود گرفته و بعد جای خود را به تکنولوژی دیگر داده است: عکاسی، فیلم روایی و سینما، تلویزیون و ویدئو؛ هر کدام از این ها در جای خود به عنوان اموری دیده شده اند که ما را به سمت نگاهی متفاوت از جهان هدایت کردهاند. با نگاهی وسیع تر، برخی، خود سرشت دیدن را به لحاظ تاریخی امری متغیر می دانند.
کتاب رسانههای نوین و تکنولوژیهای نوین این پرسش را مطرح می کند که این فرایندها چگونه به درون عصر رسانه های نوین امتداد یافته اند؟ کتاب برای یافتن پاسخ به این پرسش تاریخ واقعیت مجازی، رسانههای غرق کننده و سینمای دیجیتال را رهگیری کردهاست.
مسایل اصلی برای نظریه های عکاسی و فیلم و سینما واقع گرایی و سرشت بازنمایی دیداری آنها بوده است. با تبعیت از استدلالی که می گوید در واقعیت مجازی، بازنمایی جای خود را به کرداری دیگر یعنی همانندسازی میدهد، این مسایل در زمینه انیمیشن کامپیوترساز، جلوه های ویژه و سینمای دیجیتال بررسی شده است.
پیرسون عقیده دارد که بخشی از لذت جلوه های ویژه فیلم های علمی- تخیلی در این دوره این است که آن ها نه تنها آینده را بازنمایی می کنند بلکه خودشان آینده هستند یا دست کم آخرین پیشرفت های تکنولوژیک را معرفی می کنند. از نظر او آینده نگری تکنولوژیک از این جهت مترقی است که مخاطبانش را تشویق می کند تا در مورد آینده های ممکن تخیل و در مورد آن گمانه زنی کنند. (ص.۲۶۰)
اثر حقه های تکنولوژیک بر موقعیت مستندگونه سینما
«رسانههای نوین و فرهنگ دیداری»، عنوان بخش دوم است که سعی میکند تا نشان دهد چگونه رسانههای دیداری و تکنولوژیهای تصویرسازی، تغییرات امروزین در فرهنگ دیداری را ممکن کردهاند.
نویسندگان در فصل دوم کتاب به موضوعاتی چون امر مجازی دیجیتال، تصاویر مجازی و غرقشدگی پرداختهاند.
در بخشی از این کتاب آمده است: بیش تر فیلم همای بلند هالیوود اکنون دارای جلوه های دیجیتال هستند. برخی جلوه ها طوری طراحی شده اند که رویدادهای معمولی را به صورت آشکار همانندسازی نکنند. یک نمونه در این جا تایتانیک از جیمز کامرون است. در این فیلم جلوه ها برای ترسیم یک رویداد واقعی تاریخی به کار رفته اند اما با این وجود هدف آن ها آمیزه ای از ترس و احترام در صحنه تماشایی تکنولوژیک است.
جلوه های ویژه ممکن است با سیاق های دیگر واقع گرایی فیلمی بازی کنند. برای نمونه در فارست گامپ قهرمان فیلم طوری ترسیم شده است که با چهره های تاریخی مثل جان لنون و جان.اف. کندی دیدار می کند. در اینجا حقه های تکنولوژیک بر موقعیت مستندگونه فیلم اثر می گذارد. (ص. ۲۵۷)
شبکهها، کاربران و علم اقتصاد
بخش سوم با عنوان «شبکهها، کاربران و علم اقتصاد»، تأکید خاصی بر رابطه میان اقتصاد و فرمهای فرهنگ رسانهای دارد که از طریق تکنولوژیهای شبکه بنیاد پدیدار میشوند. در این فصل مفاهیمی چون اینترنت و گستره همگانی، هویت ها و جماعت های آنلاین و فرم اجتماعی رسانه نوین مورد بررسی قرار گرفته است. این بخش نشان می دهد که چگونه می توان رویکرد شکل دهی اجتماعی به تکنولوژی را از طریق ابزارهای اقتصاد سیاسی برای مطالعات سنتی رسانه ها به خوبی به کار گرفت.
توصیف بازی به عنوان پدیده ای فرهنگی
«رسانههای نوین در زندگی روزمره» عنوان بخش چهارم این کتاب است که به مطالعه سرگرمیهای نوین مردمپسند و رسانههای ارتباطی در زندگی روزمره میپردازد.
این بخش به صورت خاص به توصیف و نظریه پردازی بازی به عنوان پدیده ای فرهنگی که کمتر در مورد آن پژوهش شده است می پردازد.
در نهایت کتاب در بخش پنجم با عنوان «فرهنگ مجازی: تکنولوژی، طبیعت و فرهنگ»، کار خود را با دفاع از نوعی واقعگرایی لازم برای فهم تکنولوژی در فرهنگ که بر محور مفهوم علیت میگردد، به پایان میرساند.
بنابر مقدمهای که سعیدرضا عاملیدبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و از اعضای شورای عالی فضای مجازی در ابتدای کتاب آورده است، این کتاب تلاش میکند تا توصیف منصفانه و جامعی از همه رویکردهای مطرح در حوزه فضای مجازی ارائه دهد که این توصیف منصفانه و جامع چیزی است که برای فلسفهپردازی و مهمتر از آن سیاستگذاری در فضای مجازی ایرانی، به آن نیاز است.
کتاب رسانههای نوین: درآمدی انتقادی در شمارگان ۵۰۰ نسخه (چاپ اول: زمستان ۹۸) در 696 صفحه منتشر شده است.