محمد ماکویی؛ در درستی حرف رییس پلیس حرفی نیست؛ اما مشکل این است که خرید کالا‌های استوک بیش از آنکه از سر ناآگاهی باشد از سر الزام و اجبار و ناچاری صورت می‌گیرد.
واضح است که در کشوری که کالای اصل و دارای گارانتی ضمانت کارکرد طولانی مدت، حد اقل تا موعد انقضای گارانتی، را ندارد هیچ انسان عاقلی دست به خرید جنسی نمی‌زند که ممکن است فردا کارآیی خود را از دست بدهد یا، دست بالا، یک ماه عصای دستش باشد. (خوش اقبال‌ها از کالای استوک خود استفاده طولانیتری هم به عمل آورده اند؟!)
با این حال؛ آن‌ها که دست به شماتت خریدار جنس استوک می‌زنند پاسخ روشن و درست و منطقی برای سوال "تو اگر جایم بودی چه می‌کردی؟ " ندارند.
جدا از این موضوع، در بسیاری موارد جنس اصل و یا قطعه اصل در بازار داخلی یافت نمی‌شود و افراد فقط مجبور هستند بین خرید استوک و یا عدم خرید دست به گزینش بزنند!
برای جا افتادن بهتر مطلب فرض کنید که پول خرید یخچال نو را ندارید، اما می‌توانید یخچال استوک را با یک سوم قیمت خریداری کنید!
عدم خرید گزینه بهتری است، اما یخچال باعث می‌شود شما دست به عمده خری زده و هزینه‌های روزانه و ماهانه خود را کاهش دهید!
این هزینه‌های زیاد شده، در عدم خرید یخچال، ممکن است اوضاع مالی و معیشتی شما و خانواده محترم را کاملا به هم ریخته و شما را به شدت در فکر "بینوایان" و کاری که "ژانوالژان" کرد بیندازد!
«می‌گویند فقر که از در وارد شود ایمان از پنجره می‌گریزد»
با این حساب؛ آن‌ها که اوضاع مالی رو به راهی ندارند هر آن ممکن است دست به سرقت اموال و مایحتاج ضروری و اولیه زندگی مدرن بزنند و اینکه فکر کنیم آن‌ها از بیم آنکه مال خریداری کرده ممکن است شبهه سرقتی بودن داشته باشد بی خیال خرید می‌شوند نباید نگرانی؟! عمده‌ای ایجاد نماید.
به این ترتیب؛ قطعا، مردم مایل نیستند جنس "استوک" بخرند به شرط آنکه مسئولین و دولتمردان محترم شرایط حداقلی یک زندگی معمولی و نرمال را برای ایشان فراهم آورده باشند!
