یک تیم بین المللی از دانشمندان در تلاش برای کشف اسرار گیاه "ولفیا" که به عنوان یکی از کوچکترین گیاهان گلدار روی کره زمین و با سرعت رشد بالا طبقه بندی میشود، نوار ژنتیکی آن را بررسی کردند.
مجله فرانسوی (L'OBS) مقاله مفصلی در مورد این مطالعه منتشر کرد که در آن به ویژگیهای گیاه "wolfia" و به طور خاص بر روی نوار ژنتیکی آن تمرکز شده، که به گفته جان پل فریتز نویسنده مقاله، اسرار زیادی در این نوار ژنتیکی نهفته است.
ولفیا گیاهی آبزی است که در آب راکد بسیار تکثیر میشود و انواع مختلفی دارد، اما مهمترین ویژگی این گیاه این است که در بین همه گیاهان، بالاترین سرعت رشد را دارد، اگرچه کوچکترین گیاه گلدار نیز محسوب میشود.
با وجود اندازه بسیار کوچک این گیاه که از یک سر سوزن با اشکال کوچک بیضی شکل و سبزرنگ فراتر نمیرود، میتوان آن را یک گیاه "عریان" بدون ریشه، ساقه یا برگ نامید، در واقع فقط یک توپ کوچک در آب شناور است.
اندازه کوچک این گیاه از رشد سریع آن جلوگیری نمیکند، زیرا در مراحل تولیدمثل فقط به اندامهای خود (پرچم و مادگی) بستگی ندارد، بلکه به تولید گیاهان دیگری که از گیاه اصلی جدا میشوند نیز بستگی دارد و در اینجا این گیاه یکی از اسرار خود را پنهان میکند، به طوری که میتواند هر ۳۰ تا ۳۶ ساعت گیاه دیگری را تولید کند.
دکتر وین شو متخصص گرده افشانی میگوید: در شرایط ایده آل، یک گیاه ولفیا میتواند فقط در حدود ۴ ماه یک گروه از گیاهان به اندازه زمین را تولید کند.
تیمی از دانشمندان آزمایشگاه زیست شناسی مولکولی و سلول در انستیتوی مطالعات بیولوژیک سالک در کالیفرنیا به ریاست پروفسور تاد مایکل این گیاه را با هدف کشف راز توانایی رشد سریع آن مورد مطالعه قرار دادند. نتایج این تحقیق در مجله تخصصی "تحقیقات ژنوم" منتشر شده است.
دانشمندان پس از مشاهده چرخه زندگی این گیاه در شبانه روز به این نتیجه رسیدند که بیشتر فرآیندهای رشد این گیاه در صبح صورت میگیرد.
تاد مایکل گفت: ولفیا در مقایسه با گیاهان دیگر، دارای نیمی از ژنهای تنظیم شده توسط چرخه نور/ تاریکی است و ممکن است همین ویژگی دلیل رشد بسیار سریع آن باشد، زیرا قاعده وجوده ندارد که زمان رشد آن را محدود کند.
مایکل توضیح داد: این گیاه ژنهایی که نیازی به آن نیست را از بین میبرد و فقط بر فرآِیند رشد خود تمرکز میکند.
ولفیا در رژیم غذایی تعدادی از افراد خصوصاً در کشورهای جنوب و شرق آسیا گنجانده شده است؛ اگرچه در همه قارهها به استثنای قطب جنوب در آبهای شیرین رشد میکند و سرشار از آهن، پتاسیم، سدیم، روی و منگنز است. همچنین حاوی مقادیر بالایی از کاروتنوئیدها، ویتامین "E" و فیتوسترول است. هر کدام از آنها همچنین حاوی بین ۲۰ تا ۳۰ ٪ پروتئین است و برخی به دلیل عناصر مختلفی که دارد، از آن به عنوان خاویار سبز نام میبرند.