به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ خانواده والدو کالوکان جوان سیاه پوستی که به جرم قتل سه نفر دستگیر و زندانی شده است با ارائه اسناد پزشکی سیصد صفحه‌ای او به رسانه‌ها نشان دادند که چگونه سه سال پیش از قتل پزشک معالج او هشدار داده بود که بیماری روانی والدو کالوکان به حدی شدید است که می‌تواند "در نهایت یک نفر را بکشد". مادر این جوان سیاه پوست می‌گوید برغم این هشدار جدی پزشکان به او توجه نشد و چنین فاجعه قابل پیشگیری روی داد.
اکنون که نهاد‌های مسئول مورد سوال قرار گرفته اند که چرا با اقدام به موقع از وقوع این قتل‌ها پیشگیری نکردند؟ مدیر اجرایی سازمان ملی بهداشت و درمان انگلیس (ان. اچ. اس) گفته هر کاری که لازم باشد انجام می‌دهد تا از تکرار چنین فاجعه‌ای پیشگیری کند.
برادر و مادر این جوان سیاه پوست می‌گویند ورشکستگی و بی توجهی نظام سلامت روان انگلیس نسبت به بیماری او موجب شد یک بیمار به قاتل مبدل شود و خانواده‌هایی داغدار شوند در حالی که می‌شد از آن پیشگیری کرد.
آنان با استناد به مدارک پزشکی پرونده کالوکان می‌گویند با اینکه دو باره واجد شرایط بستری به مدت شش ماه بود، اما چهار بار بستری اش بیش از هفت هفته طول نکشید.
الیاس کالوکان برادر جوان سیاه پوست دچار بیماری روانی می‌گوید: او ابتدا و در سال ۲۰۲۰ متوجه شد که برادرش که در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه ناتینگهام تحصیل می‌کرد دچار مشکلی است، زیرا رفتار عادی او تغییر کرده بود ضمن اینکه مادرش می‌گوید او در دوران نوجوانی یا جوانی هیچ نشانه‌ای از بیماری روانی نداشت.
الیاس می‌افزاید برادرش پشت تلفن: به مدت ۴۰ دقیقه در طرف دیگر تلفن گریه می‌کرد. در نهایت به من گفت من صدا‌هایی را می‌شنوم که مرا به کار‌های خلاف تشویق می‌کند؛ و همه این موارد به پزشکان گفته شد.
به گفته برادر این جوانی که به بیماری روانی مبتلا شده است نخستین بستری کالوکان برای درمان سلامت روان در ۲۵ ماه مه پس از دو حادثه انجام شد که او به آپارتمان همسایه‌ها نفوذ کرد و معتقد بود که مادرش در داخل خانه مورد تجاوز قرار گرفته است.
پزشکان برای او دارو تجویز کردند و توسط پلیس از بازداشت آزاد شد. مادر او، سلست، از تیم سلامت روان خواست تا او را تا زمانی که از ولز برسد نگه دارند، اما درخواست‌های او نادیده گرفته شد که اگر همان زمان درمان کامل می‌شد و به بیماری او بی توجهی نمی‌شد می‌توانست از این قتل‌ها و اقدامات او جلوگیری شود.
ماردش می‌گوید یک ساعت پس از آزادی، کالوکان سعی کرد وارد آپارتمان دیگری شد و زن داخل آن چنان ترسیده بود که برای فرار از پنجره طبقه اول پرید و به شدت مجروح شد.
او دوباره دستگیر شد و این بار بر اساس بخش ۲ قانون سلامت روان به بیمارستان هایبری در ناتینگهام منتقل شد، که به این معنی بود که می‌توانست بر خلاف میل خود تا ۲۸ روز در بیمارستان - معروف به "بخش" نگه داشته شود؛ و در نهایت جایی که قرار بود شش ماه بستری و درمان شود این اتفاق نیافتاد تا اینکه چنین فاجعه‌ای روی داد.
مدت هاست فعالان مدنی و حامی حقوق اقلیت‌ها در انگلیس نظام حاکم در انگلیس را به نژاد پرستی متهم می‌کنند و این پرونده را نمونه‌ای از تبعیض در درمان بیماری رنگین پوستان می‌دانند تا جامعه نسبت به این افراد منزجر شوند که خود بر دامنه تبعیض‌ها و تقابل‌ها در جامعه خواهد افزود.
