مقاومت آنتی بیوتیکی به شرایطی گفته می‌شود که به دلیل استفاده بی‌رویه از آنتی بیوتیک‌ها به عنوان وسیله‌ای برای رهایی از درد ایجاد می‌شود.
آنتی بیوتیک‌ها فقط برای درمان عفونت‌های خاص ناشی از باکتری‌هایی که منجر به بیماری‌های جدی می‌شوند یا بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند، مصرف می‌شوند. استفاده از آن‌ها برای درمان آنفلوآنزا یا علائم ویروسی نه تنها احساس بهتری در شما ایجاد نخواهد کرد بلکه در واقع می‌تواند عوارضی مانند جوش، سرگیجه، حالت تهوع، اسهال و عفونت‌های قارچی (کاندیدیازیس) ایجاد کند.
بر اساس توصیه مرکز پیشگیری از بیماری‌های عفونی آمریکا استفاده از آنتی بیوتیک باید تنها در شرایط خاصی از قبیل گلودرد ناشی از باکتری‌ها، سیاه سرفه ناشی از باکتری‌ها، عفونت‌های دستگاه ادراری، سینوزیتی که با گذشت زمان بهبود نمی‌یابد یا بدتر می‌شود، عفونت گوش میانی، برونشیت، سرماخوردگی، گلو درد، آنفلوآنزا انجام شود.
هنگام مصرف آنتی بیوتیک، مهم است که درمان را قبل از مدت مشخص شده توسط پزشک متوقف نکنید، زیرا این امر می‌تواند باعث عفونت مجدد شود.
