به گزارش همشهری آنلاین؛ استقلال در حال حاضر ۹ بازیکن خارجی دارد که قرار است منتظر محمد، کوین یامگا و ودران کیوسفسکی از فهرست خارج شوند تا قانون ۱+۵ رعایت شود. اما جدای از اینکه فسخ قرارداد همین سه نفر هم هنوز انجام نشده و یک کار دشوار است، مدیریت زمان بازی ۶ خارجی دیگر هم یکی از مصائبی است که جواد نکونام با آن دست به گریبان است چراکه در صورت مدیریت نکردن آن، به راحتی یکی از سهمیه‌های تیم می‌سوزد. نگاهی به ترکیب احتمالی آبی‌ها برای فصل پیش رو، نکات زیادی را روشن می‌کند.
آنطور که از تمرینات استقلال شنیده می‌شود، سرمربی تیم برای مرکز خط دفاعی روی زوج فلاح – سهرابیان حساب باز کرده و این به معنای نیمکت نشینی رافائل سیلوا خواهد بود. نکو سال گذشته هم نشان داده بود اعتقاد چندانی به مدافع برزیلی ندارد پست او هم به گونه‌ای نیست که بتوان به عنوان بازیکن تعویضی روی آن حساب کرد. در کناره‌ها خبری از بازیکن خارجی نیست و در میانه زمین هم اندونگ زوج چشمی خواهد بود. یعنی آرش رضاوند که به نوعی پسر نکونام محسوب می‌شود، باید روی نیمکت بنشیند و خیلی غیرمنتظره است اگر این اتفاق رخ دهد. احتمالا خط جلویی را ماشاریپوف، کاکوتا و مهرداد محمدی تشکیل می‌دهند که با حضور بلانکو ارنج استقلال تکمیل می‌شود. تقریبا می‌توان گفت جایگاه تمام این نفرات تضمین شده است و نفراتی مثل آرمان رمضانی، محمدحسین اسلامی، علیرضا کوشکی و آلمدین زیلیکیچ باید برای حضور در ترکیب بجنگند.
خب در این شرایط قابل حدس است حداقل یک سهمیه خارجی استقلال برای فصل آینده می‌سوزد. از آنجایی که جواد نکونام هیچ اعتقادی به وینگر بوسنیایی ندارد و حتی عکسی از او در تمرینات هم منتشر نمی‌شود، احتمالا گزینه نیمکت یا حتی سکونشینی استقلال اوست. اما اگر تصمیم بر این باشد او به عنوان تعویض تاکتیکی یا زمانی که تیم عقب است به زمین بیاید، بازهم احتمالا این سیلوا است که قربانی سلیقه سرمربی می‌شود. تازه این در شرایطی است که تمامی آنچه از ترکیب اصلی حدس می‌زدیم، به واقعیت تبدیل شود و نفرات دیگری جایگزین نشوند. با این تفاسیر به نظر اتفاقی که برای پرسپولیس در تابستان رخ داد، سال بعد برای استقلال هم رخ می‌دهد مگر اینکه نکونام بتواند هر ۶ خارجی را که تیم در اختیارش قرار داده مدیریت کند.
