بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳، جمعیت جهان بیش از ۵۰ درصد رشد داشته است. اما همه کشورها با سرعت یکسانی رشد نکردند و برخی اصلاً رشد جمعیت نداشتند. نقشه زیر، تغییرات جمعیت اروپا را با رنگ سبز: رشد جمعیت و قرمز: کاهش جمعیت، در این دوره زمانی نشان می دهد. داده ها از چشم انداز جمعیت جهانی ۲۰۲۴ سازمان ملل متحد تهیه شده است.
به گزارش روزیاتو، کشورهای اروپای غربی با وجود کاهش نرخ تولد، همچنان شاهد رشد قابل توجه جمعیت هستند. این رشد جمعیت به دلیل مهاجرت به این منطقه است.
ترکیه (+۵۶%) و ایرلند (+۴۸%) بیشترین رشد را در میان کشورهایی با رشد جمعیت بیش از ۱ میلیون نفر را ثبت کرده‌اند.
توجه: تغییرات جمعیتی این جدول از ۱ جولای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳ را نشان می دهد.
از سوی دیگر، روسیه و چندین کشور شوروی سابق نسبت به سال ۱۹۹۰ که دیوار برلین سقوط کرد، اکنون جمعیت کمتری دارند.
کشورهای بالکان نیز پس از موج‌های مهاجرت پس از جنگ‌های یوگسلاوی، شاهد کاهش جمعیت بودند.
صندوق بین‌المللی پول تخمین می‌زند که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ نزدیک به ۲۵ میلیون نفر، اروپای شرقی را ترک کرده‌اند که بیشتر از مجموع جمعیت جمهوری چک و مجارستان است. تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که کشورهایی با حاکمیت قانون کمتر مؤثر و مؤسسات ضعیف‌تر، بالاترین نرخ مهاجرت را داشتند، معمولاً در میان کارگران تحصیل کرده و ماهر.
بر اساس تخمین صندوق بین المللی پول (IMF)، حدود ۲۵ میلیون نفر از اروپای شرقی بین سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ مهاجرت کرده اند. این تعداد بیشتر از جمعیت ترکیبی جمهوری چک و مجارستان است. تحلیل های IMF نشان می دهد که کشورهایی که قوانین ضعیف تری دارند و نهادهایشان کارآمدی کمتری دارند، نرخ مهاجرت بالاتری را تجربه کرده اند. معمولاً این مهاجرت ها شامل افراد تحصیل کرده و ماهر بوده است.
وقتی مهاجران پول به کشور خود می فرستند، این پول می تواند هم مزایا و هم معایبی داشته باشد. از یک طرف، این پول باعث افزایش سرمایه گذاری و مصرف در کشورهای اروپای شرقی می شود. اما از طرف دیگر، ورود این پول ها باعث افزایش ارزش پول ملی این کشورها می شود. وقتی ارزش پول ملی افزایش پیدا می کند، صادرات این کشورها گرانتر می شود و در نتیجه، رقابت پذیری صادرات کاهش می یابد.
