عصر ایران - فیودور داستایفسکی، نویسنده مشهور روس و خالق آثار شناخته شده ای چون "جنایت و مکافات" و "برادران کارمازوف"، دست نوشته هایی برای رمان هایش داشت که شبیه به مسیرهای هزارتو یا نقشه های گنج به نظر می رسند. آنها پر از تصاویر و نوشته های رمزی هستند که البته زیبا و عجیب به نظر می رسند.
به عنوان نمونه، در تصویر زیر پیش نویس داستایفسکی از "مفتش اعظم" دیده می شود که یک داستان در داستان در رمان برادران کارمازوف است.
این که داستایفسکی از این هرج و مرج چه چیزی متوجه می شد و افزون بر این، چگونه از آن برای خلق یکی از عمیق ترین داستان های کوتاه تمام دوران استفاده کرد، جالب توجه است.
پر بارترین دوران فیودور داستایفسکی بین سال های 1865 تا 1880 بود که رمان های جنایت و مکافات، ابله، شیاطین (جن زدگان)، نوجوان، دفتر یادداشت روزانه یک نویسنده، و برادران کارامازوف را نوشت. طی این 15 سال، این نویسنده روس حدود 5000 صفحه متن دست نویس را برای آماده سازی رمان هایش نوشت. این یادداشت ها همه جا بودند: در دفترچه ها، در انتهای کاغذها، روی حاشیه کتاب ها یا حتی پاکت های مهر و موم شده.
در پیش نویس های داستایفسکی تصاویر بسیاری نیز دیده می شوند. رایج ترین عناصر شامل صورت ها، برگ های بلوط، فلورن ها (تزئینات گوتیک شبیه به گل های صلیب شکل)، خوشنویسی و معماری گوتیک، به ویژه پنجره ها، برج ها و طاق ها می شوند.
داستایفسکی شیفته معماری بود و سبک گوتیک به دلیل بیان عظیم و زیبایی خارق العاده خود بیشتر مورد توجه وی بود.
دست نوشته های داستایفسکی مدام در حال تغییر شکل بودند. به عنوان نمونه، معماری گوتیک در دوره نگارش رمان شیاطین غالب به نظر می رسد، در شرایطی که یادداشت های رمان جنایت و مکافات پر از پرتره های چهره متنوع و تحریف شده است.
افزون بر این، داستایفسکی با دستخط های مختلف درباره موضوعات و شخصیت های مختلف نوشته است. برخی از دست نوشته های وی پر از خوشنویسی هستند، در شرایطی که برخی دیگر با خطی نامفهوم نوشته شده اند. خوشنویسی در نسخه های خطی برای رمان های احمق و شیاطین بیشتر دیده می شود.
