خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها: توسعه شهری در سالیان اخیر شکل و سیاق جدیدی به خود گرفته و شاهد تعاریف جدیدی در این حوزه هستیم. عوامل توسعه نیز در این بین تغییر کرده و دیگر به مانند گذشته نباید توسعه را با ساختار و شاکله‌های سنتی محاسبه کرد.
یکی از طرح‌های توسعه شهری در دنیا توسعه مبتی بر راه آهن و حمل و نقل همگانی است. این در حالی است که در حالت عادی باید هزینه‌های زیادی برای بسترسازی اجرای این طرح مهم در یک شهر انجام شود اما امروز شهرهایی همچون تاکستان با داشتن زیرساخت‌هایی مثل راه آهن به نسبت خیلی از شهرها یک گام جلوتر هستند و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که راه آهن که خود یکی از شاخصه‌های توسعه محسوب می‌شود نه تنها برای مردم آرامش به دنبال ندارد بلکه مردم را نیز با چالش‌های جدی روبرو می‌کند.
راه آهن یکی از عوامل توسعه شهر در نظر گرفته می‌شود اما مردم تاکستان چون از راه آهن جز آسیب چیز دیگری ندیده‌اند طبیعتاً خارج کردن آن نیز به یک مطالبه عمومی تبدیل می‌شود.
انتقال ریل راه آهن تاکستان از داخل به بیرون شهر یکی از مطالبات عمومی در تاکستان است و همواره بر پیگیری و تحقق این خواسته مردم تأکید شده است.
در همین حال در هفته جاری خبر جان باختن جوان تاکستانی در کنار ریل‌های راه‌آهن منتشر شد. این ریل‌ها مدتهاست در کنار اینکه مسافران را از نقطه‌ای به نقطه دیگر منتقل می‌کنند، نه تنها زمینه توسعه شهر را فراهم نکرده بلکه به راهی برای انتقال مردم تاکستان به دنیای دیگر هم تبدیل شده‌است.
سالهاست مردم تاکستان به دنبال انتقال ریل‌های این خط راه آهن به بیرون از تاکستان بودند تا اینکه در سال ۸۵ و بعد از سفر استانی رئیس جمهور وقت به تاکستان و شنیدن خواسته مردم، دستور رسیدگی به این موضوع صادر شد.
بهبهانی مسئول وقت راه آهن، پس از دیدارهایی از محل، دستور تشکیل تیم مطالعاتی برای بررسی لازم و انتقال این خط ۱۳ کیلومتری به حاشیه را صادر کرد و پس از این دستور بود کارشناسان مربوطه به مدت ۴ ماه در تاکستان مستقر شدند و به جمع بندی نهایی یعنی انتقال به بالای اتوبان به طوری که انشعاب از خط قزوین_رشت صورت گیرد رسیدند.
در همین راستا کمیسیون ماده ۳۲ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری هم تأییدیه اجرایی شدن آن را صادر کرد تا با انتقال این خط آهن به خارج از شهر مردم شاهد بسترسازی‌ها برای توسعه مطلوب شهر باشند.
حتی بودجه مناسب برای این کار نیز برآورد و مصوب شد این پروژه با اعتباری بالغ بر ۱۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان در مدت ۴ سال عملیاتی شود.
مردم وعده‌ها را فراموش کنند
در حالی که همه مدیران استان و تاکستان و مهم‌تر از همه مردم خواستار اجرایی شدن دستور رئیس جمهور و وزرای پیشین هستند ۱۴ تیرماه سال جاری سرپرست معاونت فنی راه آهن جمهوری اسلامی در گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌های استان قزوین آب سرد بر روی همه مردم تاکستان ریخت و گفت امکان انتقال این خط وجود ندارد و مردم باید این وعده‌ها را به بایگانی ذهن خود بفرستند.
مصطفی داوودی بدون توجه به خواسته مردم و حتی مطالعات پیشین صورت گرفته اعلام کرد مطالعات و بررسی‌های ما نشان می‌دهد که امکان انتقال خط آهن و ایستگاه قطار تاکستان به خارج از شهر وجود ندارد و اجرای چنین طرحی نیز به سود شهروندان و مسافران تاکستانی نخواهد بود.
سرپرست معاونت فنی راه آهن جمهوری اسلامی عنوان کرده بود اگر حتی خط آهن و ایستگاه تاکستان جابه جا و به خارج از شهر منتقل شود، چندین سال بعد باز هم با گسترش ساخت و سازها، شاهد قرارگیری آن در حریم شهر خواهیم بود.
مردم تاکستان از راه‌آهن جز دردسر چیز دیگری ندیدند
اما علی فرخزاد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر به تشریح دقیق این ماجرا می‌پردازد.
در صحبت‌های او چند نکته اساسی دیده می‌شود. فرخزاد در کنار اینکه معتقد است راه آهن می‌تواند زمینه توسعه شهر را فراهم کند از توسعه شهر براساس راه آهن سخن می‌گوید و ادامه می‌دهد: مردم تاکستان از وجود راه آهن در شهر خود فقط معایب آن را چشیده‌اند و اگر محاسن را هم می‌چشیدند اینچنین ناراحت نمی‌شدند.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار قزوین با تأکید بر اینکه در تمام شهرهای دنیا اولویت عبور راه آهن از داخل شهر است، اضافه کرد: در کنار همه این طرح‌ها، نظر مردم مهم است اما راه‌آهن به گونه‌ای با مردم تاکستان رفتار کرده که مردم آن را جز ضرر و دردسر چیز دیگری نمی‌دانند.
فرخزاد با اشاره به اینکه در حالت عادی بیرون بردن راه آهن به باغات انگور که ریشه و قدرت این شهر است آسیب خواهد زد، تأکید کرد: در بهترین حالت باید خط به بیش از ۱۵ کیلومتر دورتر برده شود که این کمی سخت و به ضرر تاکستان خواهد بود.
وی یکی از مشکلات اصلی مردم را حریم راه آهن دانسته و عنوان کرد: در زمانی حریم راه آهن ۱۷ متر بود اما در سالیان اخیر نیز ۳۰ متر به عنوان حریم تاسیساتی به حریم راه آهن اضافه شده است.
این مسئول تصریح کرد: مشکل اینجاست که برای حفظ آن حریم ۱۷ متری اعتبار مشخصی در نظر گرفته شده بود اما تصویب این حریم جدید ۳۰ متری بدون اعتبار است و طبیعتاً مردمی که در این حریم قرار دارند با مشکلات جدی مواجه شده‌اند.
وی بیان کرد: ابتدایی‌ترین پیشنهاد ما برای این کار کاهش حریم ۳۰ متری و یا در نظر گرفتن اعتبار مشخص برای حل مشکلات مردم است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار قزوین صدای بد عبور قطار را دغدغه دوم مردم تاکستان دانسته و اضافه کرد: تعمیر و نصب تجهیزات در بخشی از ریل‌ها و همچنین نصب عایق‌های صوتی در کناره ریل می‌تواند این مشکل را حل کند.
وی ادامه داد: ریل، شهر را به دو قسمت تقسیم کرده و این در حالی است که برای اتصال این دو قسمت تنها ۲ زیرگذر در تاکستان وجود دارد.
فرخزاد اضافه کرد: راه آهن باید با دغدغه نسبت به خواسته‌های مردم تاکستان علاوه بر بازسازی و زیباسازی این ۲ زیرگذر ۴ زیرگذر دیگر را نیز اضافه کند.
معاون استاندار تصریح کرد: اگر این خواسته‌های به حق مردم رعایت شود طبیعتاً مردم نیز راضی خواهند شد اما چون تا به امروز نظرات خود را در باب این ریل ندیده‌اند طبیعتاً نباید انتظار موافقت داشته باشیم.
مدعی العموم ورود کند
حال به نظر می‌رسد ورود مدعی العموم بهترین راهکار برای حل مشکل است. در شرایطی که مطالعات و تحقیقات و مصوبات یکی پس از دیگری همدیگر را نقض می‌کنند و خواسته به حق مردم در پیچ و خم بازی‌های سیاسی محو و نادیده گرفته می‌شود دادستان می‌تواند با استناد به دستورالعمل نظارت و پیگیری حقوق عامه مصوب ۳ بهمن ۹۷ و همچنین نظارت و پیگیری حقوق عامه مصوب ۹۷.۱۱.۳، طبق بند ۱ ماده ۲ و دستورالعمل نحوه مقابله با ترک وظایف مدیران به این مسئله ورود کند.
این ترک وظایف هم می‌تواند بر دو اصل تکیه کند. یا باید مدیران راه آهن به نقش اساسی خود و رسالت و وظایف خود در برابر مردم تاکستان متعهد باشند و خدمات مناسب را ارائه دهند و یا اینکه مصوبات اصلی خروج راه آهن از شهر عملیاتی شود.
نگاه به توسعه بدون در نظرگرفتن درخواستهای مردم و از سوی دیگر ندیدن شاخصه‌های توسعه دو لبه تیغ یک قیچی هستند که زمینه عقب ماندگی یک منطقه را فراهم می‌کنند.
امروز زمان آن رسیده که کمی بیشتر به این دو مؤلفه فکر کنیم.
