بزرگترین محدودیت رباتهای کوچک طبیعتاً اندازه آنهاست. هر چه ربات کوچکتر باشد، توسعه اجزای آن دشوارتر خواهد بود. یکی از مسائل کلیدی نیز تأمین انرژی این رباتهاست. اکنون محققان دانشگاه MIT باتریهایی توسعه دادهاند که اندازه آنها تقریباً به ضخامت یک تار مو است.
براساس گزارش سایت دانشگاه MIT، محققان باتریهایی ایجاد کردهاند که انرژی رباتهای کوچکی را که وظایف مختلفی مانند رساندن دارو به داخل بدن انسان و بررسی خطوط لوله برای نشت گاز را انجام میدهند، تأمین میکند. طول این باتری 0.1 میلیمتر و ضخامت آن 0.002 میلیمتر، یعنی تقریباً به ضخامت یک تار مو است.
با آنکه بهسختی میتوان این باتری را با چشم دید، اما میتواند برای تأمین انرژی یک سنسور، مدار یا حتی یک جزء متحرک مانند بازوی رباتیک کوچک کافی باشد. این باتری میتواند اکسیژن هوا را جذب کند و از آن برای اکسیدکردن زینک بهره ببرد تا 1 ولت انرژی ایجاد کند.
پیشازاین محققان انرژی دستگاهها و رباتهای کوچک خود را با استفاده از انرژی خورشیدی تأمین میکردند، اما محدودیتی که در این رویکرد وجود دارد این است که رباتها باید همیشه یک لیزر یا منبع نور دیگر داشته باشند. این منبع نیز گاه خارج از ربات قرار میگیرد و به همین دلیل این دستگاهها نمیتوانند زیاد از منبع خود فاصله بگیرند. اکنون این باتری جدید که همراه با خود دستگاه خواهد بود، میتواند انرژی را برای پیمودن مسافت بیشتری تأمین کند.
باتری جدید محققان شامل یک الکترود زینک متصل به یک الکترود پلاتین میشود که در نوار پلیمری به نام SU-8 تعبیه شده است. هنگامی که این الکترودها در معرض مولکولهای اکسیژن هوا قرار میگیرند، زینک اکسید میشود و الکترونهایی را آزاد میکند که به سمت الکترود پلاتین جریان مییابند و جریان انرژی ایجاد میشود.
یافته پژوهش محققان در مجله Science منتشر شده است.