به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی وزنه برداری در نشست خبری درباره عملکرد وزنهبرداری در المپیک پاریس اظهار داشت: شرایطی را از روز اول داشتیم که بر خلاف دورههای گذشته بود و پروسه کسب سهمیه متفاوت بود. قبلا کشورها سهمیه میگرفتند اما الان شخص سهمیه میگیرد. از روز اول که مسئولیت را پذیرفتیم تقریبا مشخص بود در چه اوزانی میتوانیم سهمیه بگیریم. در دسته فوق سنگین علی داوودی شرایط بهتری در رنکینگ داشت و مصطفی جوادی در دسته المپیکی نبود و او را وارد دسته المپیکی کردیم.
او ادامه داد: علی داوودی در یک سال و نیم گذشته مسابقه به مسابقه شرایطش بهتر شد. شرایط وزنهبرداری خاص و نظارتها بیشتر شده است اما داوودی رکوردگیری به رکوردگیری پیشرفت داشته و کیلوها مشخصاند. میدانستیم در یکضرب ضعف دارد اما در المپیک افزایش رکورد داشت. در دوضرب هم پشت وزنه باارزشی قرار گرفت.
سرمربی تیم ملی وزنهبرداری همچنین گفت: وزنه تالاخادزه گرجستانی خطا بود و اگر آن خطا را اعلام میکردند، علی داوودی میتوانست برنز بگیرد. دو ورزشکار داشتیم که سهمیه گرفتند و در یک سال و نیم گذشته تمام تلاششان را کردند و ما هم در حد توان هر کاری را که از دستمان برمیآمد، انجام دادیم. رو به رشد بودیم. شرایط به گونهای است که تکستارههایی که رکورددار جهان و المپیک باشند، نداریم. قبل از المپیک هم از من میپرسیدید میگفتم در بهترین شرایط یک برنز میگیریم البته آنها نسبت به خودشان خوب بودند. شرایط قابل پیشبینی بود. اگر وزنهبردار ۱۰۰ کیلوگرم بزند و مدال بگیرد همه میگویند عالی بود اما هزار کیلوگرم وزنه بزند اما مدال نگیرد و چهارم شود همه میگویند بد بود.
نصیرشلال درباره خداحافظیاش هم گفت: عملکرد فنی به دو بخش تقسیم میشود. روی کاغذ مدال المپیک نگرفتیم و ضعیف بودیم و بخش دیگر این است که چه کاری را انجام دادهایم. از لحاظ فنی خوب بودیم اما در نتیجه موفق نبودیم. وزنهبرداری دینی به گردن ما دارد. من میتوانستم همان پارسال نتیجه بگیریم و بروم و با همان وزنهبردارهای ۳۰ساله کار کنم اما با جوانان کار کردم. هفت، هشت وزنهبردار جوان داریم که در قهرمانی جهان ۲۰۲۴ میتوانند اولین مدالهای جهانی خود را بگیرند. سعی کردم ۱۰۰ درصد توانم را بگذارم. صحبتهای من برای خداحافظی احساسی نیست و خواهش میکنم بپذیرند اما منوط به تصمیم کمیته فنی شده است. اگر الان مدال برنز میگرفتیم همه تشویق میکردند.
او ادامه داد: از روز اول وضعیت را میدانستیم و اگر به ۱۰ نفر سرمربیگری را پیشنهاد میدادند، ۹ نفر قبول نمیکردند. ما حالاحالاها کار داریم و از اینکه بخواهیم تیمی بفرستیم که همه بهبه و چهچه راه بیندازند و چند نفر شانس طلا باشند، فعلا خبری نیست. رکوردهای نفر اول قهرمانی کشور را با نفر اول جهان مقایسه کنید و ببینید چقدر زمان است فاصله ۱۰۰ کیلوگرمی را جبران کنیم؛ تازه اگر شرایط سنیاش بالا نباشد. وقتی میگوییم ویرانه است در مورد همین صحبت میکنیم. بروید ببینید وضعیت باشگاهها چگونه است. من باید چه کسی را تمرین کنم که رشد کند وقتی وزنهبردار مستعد نداریم. کارمندان فدراسیون را تمرین بدهم؟ در مسابقات قهرمانی کشور یک نفر هم نبود که بتوان رویش حساب کرد. وضعیت به گونهای است که کسانی را که حتی یک روز به تیم ملی راه نمیدادیم تا با قهرمانان عکس بگیرند، الان به دلیل نبود نفر باید التماسشان کنیم به اردو بیایند و روی آنها کار کنیم.
نصیرشلال درباره ناراحتی وزنهبرداران المپیکی نسبت به رفتار مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و حضورنداشتن آنها در مسابقه دسته فوق سنگین گفت: اتفاقاتی در کمیته ملی المپیک رخ داد که بخشی از بیروحیهبودن بچهها به آن ربط دارد. کمیته ملی المپیک کار غیر کارشناسی کرد و بدترین اتفاق بود و مبلغی را پایه در نظر گرفت و به ورزشکار القا کرد که نمیتوانند مدال بگیرند. کمیته ملی المپیک میتوانست بیشتر در کنار وزنهبرداری باشد. فاصله بین محلی که اسکان داشتند و سالن تمرین پنج دقیقه بود و وظیفه داشتند بیایند. بچهها از این موضوع ناراحت بودند و روحیه آنها به گونهای بود که نیاز داشتند بیشتر توسط کمیته ملی المپیک مورد توجه قرار بگیرند. مسئولان زیادی در المپیک حضور داشتند و میتوانستند سالنها را تقسیم کنند اما متاسفانه این اتفاق رخ نداد. ما از آقای خسرویوفا فقط یک جمله میشنویم و همه کجا میگوید من کارگرتان هستم.