به گزارش اقتصادنیوز، دور تازه خشونت ها در خاورمیانه که اسرائیل بدان دامن زده، به یکی از بزرگترین چالش های دولت بایدن تبدیل شده است؛ دولتی که تلاش دارد تا ایالات متحده را از جنگی تازه در خاورمیانه دور نگاه دارد.
حمله به کنسولگری ایران در دمشق زمینه ساز تشدید تنش ها در ماه آویرل شد، حمله اسرائیل به این مجتمع نه نتها در قالب نقض حاکمیت سوریه قابل تبیین بود، بلکه حمله مستقیم به ایارن نیز محسوب می شد.از همین رو پاسخ تهران قابل پیش بینی بود. امروز نیز این سناریو به شکل دیگری تکرار شده است و از همین رو تهران برای خویشتن داری تحت فشار قرار گرفته تا زمینه برای رویارویی که هیچ یک از بازیگران اعم از خود تهران نیز خواهانش نیست، هموار نشود.
پل پیلار، استاد دانشگاه و عضو سابق آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا با انتشار یادداشتی در ریسپانسیبل استیت کرفت با اشاره به تحولات اخیر مدعی شد: همانند چهار سال پیش که ایران در پاسخ به ترور (شهید) قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده با نگاهی حساب شده، بازدارندگی خود را احیا کرد، امروز نیز چنین احتمالی دور از ذهن نیست.از همین رو یک روز پس از ترور اسماعیل هنیه، رهبری ایران تاکید داشتند که اسرائیل مجازات خواهد شد، نماینده این کشور در شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز بر حق ایران برای «پاسخ قاطع به این گونه اقدامات مذموم» تاکید کرد.
با این همه تهران خواهان جنگ نیست. از همین رو شاید یکی از دلایلی که پس لرزه های جنگ در غزه تا به امروز به بخش های دیگر منطقه سرایت نکرده، خویشتن داری تهران است.
با این حال ایران به نحوی به حمله اسرائیل پاسخ خواهد داد. پیش‌بینی دقیق اینکه تهران برای پاسخ به کدام یک از گزینه‌های موجود متوسل شود، دشوار است، زیرا رهبران ایران تلاش دارند ملاحظات متناقضی را لحاظ کرده و تعادلی میان آنها تعریف کنند. تنها چیزی که می توان با اطمینان گفت این است که پاسخ های ایران در زمان ها و مکان هایی که تهران انتخاب می کند، داده خواهد شد.
در باب دلایل ماجراجویی های اسرائیل گمانه زنی ها بسیار است، گروهی حمله ماه آوریل این بازیگر به ساختمان کنسولگری را در قاب حملات معمول اسرائیل به پایگاه های مقاومت در سوریه تبیین می کنند با این تفاوت که این بار ساختمان کنسولگری ایران هدف قرار گرفت. گروهی دیگر مدعی اند که ماجراجویی اسرائیل به واسطه خشم این بازیگر از حمله غافلگیر کننده حماس است. همین گروه تاکید دارند که اسرائیل نباید اشتباه محاسباتی ایالات متحده بعد از حادثه یازده سپتامبر را مرتکب شود، اشتباهی که زمینه را برای جنگ با عراق فراهم کرد.
پیلار در ادامه یادداشت ادعایی اش آورده است که حمله به سفارت ایران در دمشق احتمالاً منعکس کننده تصمیم گیری حساب شده در بالاترین سطوح کابینه بنیامین نتانیاهو بود.به باور این تحلیلگر، حمله اسرائیل در ماه آوریل بخشی از تلاش های این بازیگر برای تشدید تنش جهت خروج از وضعیتی بود که در آن هدف اعلام شده یعنی «نابودی حماس» محقق نشده است، انزوای جهانی اسرائیل به دلیل اقداماتش در غزه در حال تبدیل شدن به یک واقعیت غیرقابل انکار است. در چنین چارچوبی گسترش جنگ و ادامه آن برای شخص تلاشی برای دور زدن چالش های سیاسی و حقوقی است.
به بیانی دیگر تشدید تنش به عنوان راهی برای اسراییل جهت خروج از بن بست غزه قلمداد می شود که بر دو پایه استوار است؛ تحریک ایران برای ضربه زدن که می تواند اسرائیل را قادر سازد در موضع تدافعی قرار گرفته و فارغ از هزینه هایی که بر غزه تحمیل کرده، حراست از امنیتش در برابر دشمن خارجی را برجسته کند. به ادعای پیلار اگر چنین شود، جنگ در خاورمیانه نه فقط اسرائیل، بلکه ایالات متحده را نیز به میدان می کشاند.
به ادعای پیلار ایالات متحده می تواند از دو طریق وارد رویارویی اسرائیل و ایران شود؛ نخست، دولت بایدن تحت فشارهای سیاسی در داخل و در راستای حراست از متحد خود یعنی اسرائیل وارد رویارویی مستقیم شود.
دوم، پایخ تهران به تل آویو موجب شود تا مواضع ایالات متحده نیز هدف قرار بگیرد.در چنین شرایطی واشنگتن برای رویارویی آماده خواهد شد.
نکته قابل تامل آن است که از منظر ایران، ایالات متحده در ماجراجویی های اسرائیل دست داشته و حامی این بازیگر بوده و هست. گواه این ادعا سلاح هایی است که اسرائیل در جنگ غزه بدان ها متوسل شد و حتی در حمله به سفارت ایران در دمشق نیز از آن استفاده کرد.
به ادعای پیلار، روباروبی با ایران به دلایل بسیاری چون هزینه‌های مستقیم انسانی و مادی، اختلال در فعالیت‌های اقتصادی که آمریکایی‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نارضایتی خارجی که منجر به انتقام‌جویی‌های خشونت‌آمیز بیشتر می‌شود، قربانی کردن دیپلماسی برای منافع ایالات متحده بسیار مضر است. به نوشته پیلار اجتناب از چنین جنگی نیازمند دیپلماسی ماهرانه در برخورد تاکتیکی با بحران‌ها است و فاصله‌گیری استراتژیک‌تر از روابط عجیب با اسرائیل است؛ بازیگری که ایالات متحده را وارد وضعیت دشوار و خطرناک کنونی کرده است. ایالات متحده باید از تصورات فرسوده در مورد اینکه چه کسی متحد و چه کسی دشمن است دور شود و به این نکته توجه کند که چه کسی متجاوز است.
علیرغم ارجاعات مکرر متقارن به "رویارویی در سایه" بین ایران و اسرائیل، مجموعه ای از وقایع اخیر، الگوی نامتقارن اسرائیل را نشان می دهد که آغاز گر خشونت ها است. فاصله گرفتن ایالات متحده از این الگو نه تنها به نفع ایالات متحده بلکه به نفع صلح و امنیت منطقه است.
