میکروب معده یا هلیکوباکتر احتمالا بیش از نیمی از جمعیت کره ی زمین را مبتلا کرده است. این باکتری می تواند یکی از علل اصلی ایجاد زخم معده باشد. در افراد مبتلا به هلیکوباکتر، ممکن است علائمی مانند احساس درد و سوزش در شکم، حالت تهوع، نفخ، کاهش اشتها، کاهش وزن ناخواسته و همچنین مدفوع تیره و یا استفراغ خونی رخ دهد. البته در بسیاری از افراد نیز این عفونت بدون ایجاد علائم است. در طولانی مدت هلیکوباکتر می تواند با التهاب لایه ی داخلی معده، ایجاد زخم و سرطانی شدن سلول های معده همراه باشد.
به گزارش مجله دکتر لادن گیاهی، در نتیجه ریشه کن کردن هلیکوباکتر در پیشگیری از ابتلا به گاستریت و سرطان معده در افراد مبتلا موثر است. رژیم غذایی و تغذیه می تواند در بهبود، تشدید علائم ابتلا به میکروب معده و یا پیشگیری از رشد باکتری نقش داشته باشد.
در ادامه به نکات تغذیه ای مهم در کنترل و درمان هلیکوباکتر می پردازیم. همچنین در این بیماری پزشک معمولا از ترکیبی از آنتی بیوتیک ها برای درمان استفاده می کند. این داروها می توانند با برخی مواد غذایی تداخل داشته باشند که به آن ها نیز خواهیم پرداخت.
مواد غذایی خاصی وجود دارند که می توانند اثرات ضدباکتری داشته و به ریشه کن کردن میکروب معده کمک کنند. همچنین برخی از این مواد غذایی با کاهش التهاب در معده می توانند در بهبود زخم و گاستریت ناشی از هلیکوباکتر نقش داشته باشند.
در مقابل در برخی از افراد مصرف بعضی مواد غذایی می تواند باعث تشدید علائم گردد. به این مواد غذایی فکر کنید و علائم خود را بعد از مصرف آنها بررسی کنید. در صورت تشدید علائم، بهتر است از مصرف این مواد غذایی اجتناب کنید:
توصیه می شود از مصرف الکل و نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید. الکل می تواند باعث تحریک ترشح اسید معده و همچنین تشدید التهاب و درد معده گردد.
همچنین مصرف مواد غذایی حاوی کافئین شامل قهوه، چای پررنگ، نوشابه سیاه، نوشیدنی های انرژی زا و شکلات نیز می تواند باعث افزایش ترشح اسید معده و سوزش سر دل گردد. به همین خاطر بهتر است در مصرف این مواد غذایی احتیاط کنید.
از طرفی دیده شده است که مصرف بالای نمک با افزایش خطر ابتلا به این باکتری همراه است. توصیه می شود از مصرف مواد غذایی شور شامل انواع فست فود ها، گوشت های فرآوری شده، زیتون شور، شور سبزیجات و … تا جای ممکن پرهیز شود.
در ریشه کن کردن میکروب باکتری معمولا یک رژیم دارویی متشکل از چندین آنتی بیوتیک استفاده می گردد. این آنتی بیوتیک ها شامل آموکسی سیلین، مترونیدازول، تتراسایکلین و آزیترومایسین هستند.
در طول درمان با این آنتی بیوتیک ها به نکات زیر نوجه کنید:
