به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، قولنج یا "کلیک" به صدای خاصی اطلاق می‌شود که در هنگام حرکت مفاصل ایجاد می‌شود. این صدا معمولاً ناشی از تغییرات فشار در مایع سینوویال (مایع مفصلی) و جابجایی تاندون‌ها و لیگامنت‌ها است. قولنج معمولاً در مفاصل انگشتان، زانو، کمر و گردن ایجاد می شود.
قولنج به علل و عوامل مختلفی ایجاد می شود. هنگامی که مفاصل کشیده می‌شوند، فشار در مایع سینوویال کاهش یافته و گازهای حل شده در آن (مانند دی‌اکسید کربن) به صورت حباب‌های گاز آزاد می‌شوند. این حباب‌ها به سرعت ترکیده و صدای قولنج را تولید می‌کنند. حرکت تاندون‌ها و لیگامنت‌ها بر روی استخوان‌ها نیز می‌تواند باعث ایجاد صدا شود. این صدا معمولاً در هنگام حرکت مفاصل شنیده می‌شود. آسیب‌های مفصلی یا التهابات می‌توانند منجر به ایجاد صدای قولنج شوند. با افزایش سن، ساختار مفاصل تغییر کرده و ممکن است صدای قولنج بیشتر شنیده شود.
در اکثر موارد، قولنج خود به خود خطرناک نیست و عوارض خاصی ندارد. اما در موارد زیر ممکن است نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تری باشد. اگر قولنج با درد همراه باشد، ممکن است نشان‌دهنده وجود التهاب یا آسیب در مفصل باشد. تورم در ناحیه مفصل می‌تواند نشانه‌ای از عارضه‌ای جدی‌تر باشد. اگر حرکات مفصل با محدودیت مواجه شود، ممکن است نیاز به ارزیابی پزشکی داشته باشد.
راه هایی مانند انجام حرکات کششی ، تقویت عضلات اطرف مفاصل با ورزش و اجتناب از انجام حرکات ناگهانی می توانند در پیشگیری از بروز قولنج تاثیرگذار باشند. برای درمان قولنج راه های مختلفی همچون استراحت در صورت بروز درد یا ناراحتی، فیزیوتراپی و داروهای ضد التهاب وجود دارد که بهتر است توسط مبتلایان انجام شود.
قولنج به عنوان یک پدیده طبیعی در بدن انسان معمولاً بی‌خطر است، اما در صورت وجود درد یا ناراحتی مداوم باید مورد توجه قرار گیرد. با رعایت نکات پیشگیرانه و مشاوره با پزشک در صورت لزوم، می‌توان از عوارض احتمالی آن جلوگیری کرد و سلامت مفاصل را حفظ نمود.
