به گزارش تابناک ورزشی، در ماه‌های اخیر انتقادات نسبت به شیوه گزینش ملی‌پوشان در رشته‌های جانبازان و معلولان به اوج خود رسیده و بسیاری انتخاب ترکیب تیم‌های ملی را سلیقه‌ای و بدون در نظر گرفتن مسائل فنی می‌دانند. در حالی که پیش از این هادی نجفی به عنوان یکی از مربیان پاراتیراندازی در گفت‌وگو با تابناک از برخی مسائل در همین موضوع پرده برداشته بود حالا برمکی دیگر مربی این رشته هم اظهارنظرهای قابل تأملی انجام داد.
خدیجه برمکی مربی اسبق پاراتیراندازی از شیوه انتخاب ورزشکاران برای حضور در تورنمنت‌های مهم به خصوص پارالمپیک و پاراآسیایی انتقاد کرد. او گفت‌وگویی با تابناک ورزشی داشت که در ادامه می‌خوانید:
برمکی: ورزشکاران پارا با تلاش و مشکلات زیاد خودشان را به مراحل بالا می‌رسانند، اما به واسطه برخی تنگ نظری‌ها، اتفاقات، روابط و هر شکل کار که حساب کنید به آنها ضربه می‌زنند. به افرادی لطمه وارد می‌شود که دارای استعداد زیادی هستند و در یک رشته گران و سنگین کار کردند. رسیدن به چنین جایگاهی زمان‌بر است و ما در کشور کمتر کسی را داریم که پای کار بایستد، خودش را زجر بدهد، مشکلات را تحمل کند تا خودش را نشان بدهد.
برمکی: متأسفانه ما می‌بینیم ورزشکاری مثل زهرا غلام‌زاده که سهمیه پارالمپیک گرفته و از همه بالاتر است به خاطر تنگ نظری‌ها و سلیقه‌ای عمل کردن یا اینکه می‌گویند از فلان رفتارش خوشمان نمی‌آید از سفر به پارالمپیک حذف می‌شود. هرچه فکر می‌کنید، واقعاً این مسئله عجیب است. به عنوان یک مربی من اصلاً نمی‌توانم متوجه شوم که چطور می‌شود یک نفر را به دلخواه خودت کنار بگذاری؟! جالب اینکه هیچ کسی زیربار مسئولیت این تصمیم نمی‌رود. سرمربی می‌گوید من نبودم؛ فدراسیون حرف دیگری می‌زند؛ دبیر یک حرف دیگر می‌زند و اصلاً مشخص نمی‌شود چه شده است.
برمکی: روی نتایج یا مدال‌های کسب شده در سال‌های اخیر اگر تمرکز کنید و مورد بررسی قرار دهید، متوجه می‌شود که مسئولان فقط نتایج را بزرگ کرده‌اند و یک نمایش بوده است. چیزی که در واقعیت وجود دارد و آنچه آنها مطرح می‌کنند زمین تا آسمان فرق دارد.
برمکی: من یک ورزشکار پسر با استعداد و پرتلاش داشتم و سال‌های نوجوانی و جوانی خودش را در ورزش گذاشت. بسیار هزینه کرد و زمان گذاشت. در شهرستان به خصوص در پارا هرچقدر هم خوب باشید، تا وقتی به تهران و فدراسیون نیایید دیده نمی‌شوید. چنین افرادی سال‌های سال در مسابقات قهرمانی کشور و آزاد شرکت می‌کنند و بهترین نتایج را می‌گیرند اما شما نه آن ورزشکار را الان می‌بینید و نه کسانی که در چنین شرایطی بودند. سیستم می‌خواهد با ۵-۴ نفر همه چیز را ببندد چون برایش این راحت‌تر است. یک عده انحصار طلب آدم‌ها را حذف می‌کنند.
برمکی: در حال حاضر من ذی‌نفع نیستم و فقط یک مربی‌ام، اما دغدغه این بچه‌ها را می‌دانم. سختی‌هایی که تحمل می‌کنند را مشاهده کردم و دیدم که چگونه با آنها به ناحق رفتار شده است. تلاش من این است که تا جایی که می‌توانم صدایم را در حمایت از اینها به بقیه برسانم، ولی متأسفانه این جریان به اندازه‌ای عجیب است که هیچ صحبت و اعتراضی را برنمی‌تابد. الان هم نمی‌دانم صحبت‌های من فایده‌ای دارد یا نه، اما احساس می‌کنم به این بچه‌ها بدهکار هستم و باید چیزهایی که ۴ سال دیدم و می‌دانم را بازگو کنم. من آدم خودم هستم و اصلاً به گروه آنها نیازی ندارم، فقط امروز حس کردم که باید این صحبت‌ها زده شود و آنها را می‌گویم.
برمکی: آقای خسروی‌وفا در حال حاضر مسئولیتی در پارالمپیک ندارد، اما در زمانی که آقای اسبقیان رئیس فدراسیون و آقای حمیدی دبیر بودند این مسائل خیلی حاد شد. زمانی که من در کنار تیراندازی بودم مسائلی را می‌دیدم. مثلاً می‌دیدم بچه‌ها اظهارنظرهایی که می‌کنند را کسی گوش نمی‌دهد. زمانی قرار شد بچه‌ها در صورت ثبت یک رکورد در اردوها بمانند، اما با یک سری ارتباطات بچه‌هایی که نمره بالا زده بودند را حذف کرد. بچه‌ها برای هانگژو رکورد مدنظر را زدند، اما بازهم حذف شدند. بچه‌های زیادی به کمیته ملی و فدراسیون رفتند و حتی با مسئول فنی هم صحبت کردند، اما هرکسی توجیهات خودش را داشت در حالی که آن چه خواسته بودند را ورزشکاران انجام داده بودند. به خاطر رفتار سلیقه‌ای آنها حذف شدند. این چیزهایی که می‌گویم مشتی نمونه خروار است.
برمکی: تصور می‌کنید در تیراندازی توان‌یابان ما نفرات زیادی داریم؟ اصلاً اینگونه نیست، اما آنها را به راحتی حذف می‌کنند. من جایگاهی نداشتم که بتوانم با مسئولان حرف بزنم، اما می‌توانم آنچه دیدم را بگویم. بچه‌ها تلاش زیادی کردند که به نتیجه برسند، اما صدایشان به هیچ کجا نرسید.
برمکی: موضوعی که کاملاً عیان است، اینکه نمی‌توان گفت آقای خسروی‌وفا اصلاً در جریان این رفتارها نبوده است. چرا درباره آن صحبتی نمی‌شود؟ چرا کسانی که این رویه را اجرا می‌کنند باید حمایت شوند؟ متأسفانه جریانی است که با روابط به جایگاهی رسیدند که با اعمال خود باعث انزجار و زجر ورزشکاران می‌شوند. این افراد با ارتباطات و سیاستی که به کار گرفتند، خیلی از ورزشکاران را با سر به زمین زدند و خیلی‌ها به همین دلیل در جایی که باید باشند نیستند و خیلی‌ها نیز مأیوسانه کنار کشیدند؛ عده‌ای سلاح خود را فروختند؛ تمرین نمی‌کنند و کاملاً زده شده‌اند.
رئیس فدراسیون جدید سال گذشته در قهرمانی کشور اعلام کرد ما هدفی از مسابقه نداریم و با ۵-۴ نفری که هستند تا پاریس کار می‌کنیم. اگر اینطور است چرا مسابقه برگزار می‌کنید؟ چرا اول به ورزشکاران توانیاب انگیزه می‌دهید و بعد برای‌شان کاری نمی‌کنید؟! آقای کوهپایه‌زاده از شما توقع چنین رفتاری را نداشتیم. ای کاش صدای این بچه‌ها که به سختی زحمت کشیدند و به مراحل بالا رسیدند به جایی می‌رسید.
برمکی: در کره‌جنوبی به زهرا غلام‌زاده گفته شد که به خاطر اضافه‌بار میز و صندلی‌ات را به تهران نیاور و آنجا ما برایت تهیه می‌کنیم، اما وقتی به ایران برگشتند نه تنها به قول‌شان وفا نکردند بلکه در ادامه او از اعزام به پارالمپیک هم بازماند. واقعاً ضربه‌ای که به این بچه‌ها زده شده را نمی‌شود باور کرد در حالی که مسئولان پارا و فدراسیون خودشان تصمیم گیرنده هستند.
