به گزارش مشرق، والیبال ایران روزهای خوبی را از بابت عملکرد تیم ملی پشت سر نمی‌گذارد. نرسیدن به لیگ ملت‌ها و عدم راهیابی به المپیک ۲۰۲۴ پاریس پازل ناکامی‌های این تیم را کامل کرد.
فدراسیون پیش‌تر اعلام کرده بود که بعد از المپیک از سرمربی خارجی تیم ملی رونمایی می‌شود؛ اتفاقی که تاکنون رخ نداده است. مسئولان فدراسیون همواره از گزینه‌های بزرگ برای هدایت تیم ملی صحبت کرده‌اند و در این مدت هم اسامی چند مربی خارجی مطرح شده است.
موضوعی که اکنون وجود دارد این است که آیا فدراسیون والیبال می‌تواند مربی بزرگ خارجی بیاورد یا باز هم قرار است پای افرادی نظیر پائز به ایران باز شود؟ اگر فدراسیون بتواند از پس هزینه‌های زیاد و کارهای مربوط به مربی بزرگ خارجی برآید، حرفی نیست ولی اگر بنا باشد مربیان درجه دو خارجی به کشورمان بیایند آن وقت جامعه ورزش و والیبال چنین موضوعی را نمی‌پذیرند.
آنچه امروز اهمیت دارد استراتژی و نقشه راه فدراسیون والیبال است. اگر بنا به حضور مربیان درجه چند خارجی است، باید گفت که قطعاً گزینه‌های ایرانی بهتر از امثال پائز هستند. حضور مربیان درجه چندم خارجی نه تنها سودی ندارد بلکه به دلیل هزینه‌های دلاری یا یورویی که صرف این موضوع می‌شود ضررهای زیادی هم خواهد داشت. در این شرایط می‌توان به مربیان ایرانی اعتماد کرد چرا که هنوز هم مربیانی هستند که می‌توانند سکان هدایت تیم ملی را در دست بگیرند.
والیبال ایران اگر می‌خواهد دچار مشکلات بیشتری نشود یا باید سراغ مربیان بزرگ خارجی برود - که آن هم شرایط و فضای خاصی را می‌طلبد- یا در غیر این صورت باید به مربی ایرانی اعتماد کند.
