به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، مسعود پزشکیان عصر چهارشنبه هفتم شهریور ۱۴۰۳ در مراسم تودیع رضامراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم و معارفه علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم با بیان اینکه «ما محصول معلمان هستیم و اگر آنان نبودند ما به اینجاها نمی‌رسیدیم»، اظهار کرد: آقای صحرایی گفتند ما روزی آزاده بودیم و وزیر شدیم؛ ما هم یک دهاتی بودیم و رئیس‌جمهور شدیم؛ هیچ فرقی نمی‌کند. خدا را شاکریم که نعمت جمهوری اسلامی را به ما داد تا این امکان ایجاد شود که روستازاده و دورافتاده‌ای در بالاترین جاهای این مملکت خود را پیدا کند و خودش را گم نکند.
وی افزود: مهم است که خودمان را گم نکنیم. تمام دعوای ما براساس حق و عدالت است. ما اصولی داریم و بر آن پایبند هستیم و آنچه بر آن ایستاده‌ایم، همان حق و عدالت است که مبنای مشخص علمی دارد. این حرف‌ها را بصورت عوامانه نمی‌گویم؛ براساس آگاهی و علم می‌گویم. یک دانشگاهی هستم و می‌دانم وقتی می‌گویم حق و عدالت معنای علمی آن را چگونه باید تعریف کرد اما برای رسیدن به حق و عدالت باید لاجرم و بالاجبار باید اصلاحات کرد.
رئیس‌جمهور با بیان اینکه «الان در جامعه از حق و عدالت بسیار فاصله داریم»، تصریح کرد: علت نارضایتی‌ها، مشکلات و گرفتاری‌ها به عدم هماهنگی و شکافی که میان طبقات، قومیت‌ها و افراد و استان‌ها بازمی‌گردد که به خوبی هم دیده می‌شود. با گفتن هم نمی‌توان آن را انکار کرد. آنچه را انسان لمس و احساس می‌کند هرچقدر هم بگویند چنین نیست احساس می‌شود. من که احساس می‌کنم بی‌عدالتی را می‌بینم.
پزشکیان گفت: اصل مسئله هم باید از آموزش و پرورش شروع شود. باید به اسنادی که نوشته شده باردیگر نگاهی کرد؛ اگر ما بتوانیم در چارچوب ساختاری که وجود دارد خدمات مورد نیاز تعریف شده را براساس پولی که در کشور وجود دارد به همه مردم ارائه دهیم، مشکل حل می‌شود نه اینکه کسی که آشنا داشته باشد و دسترسی یا علم و توان دارد بتواند به جایی برسد و فردی که کسی را ندارد به جایی نرسد. در موضوع بهداشت و درمان وقتی از پزشک خانواده صحبت می‌کنیم مفهومش این است که فرد تعریف شده به جمعیت تعریف شده خدمات مشخصی دهد و پاسخگو هم باشد. اگر این کار را کنیم در دورافتاده‌ترین نقاط این کشور مردم یک خدمت تعریف شده را دریافت می‌کند. پزشکی که آنجاست هم باید همان استانداردی را داشته باشد که پزشکی در برخوردارترین منطقه دارد.
وی با طرح این پرسش که« آیا استاندارد شهرستان و حتی تهران ما در رابطه با آموزش مثل هم هستند؟»، اظهار کرد: من خودم در زمانی که رزیدنت بودم نمی‌توانستم بچه‌هایم را در مدرسه‌ای ثبت‌نام کنم که با یک وضعیت استانداردی آموزش ببینند. همیشه این پرسش در ذهنم بود که چرا دو متخصص که من و همسرم باشیم نمی‌توانیم بچه‌های‌مان را در مدرسه‌ای با آموزش استاندارد ثبت‌نام کنیم؟ چرا فقط باید پول زیادی داشته باشیم که این اتفاق رخ دهد.
رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه «باید عدالت را پیاده کنیم»، تصریح کرد: محصولی که ما در بیرون درباره رفتار جوانان و دختران می‌بینیم و به نیروی انتظامی می‌سپاریم تا هدایت کند، او هدایت نمی‌کند؛ تخریب می‌کند. این آموزش و پرورش است که هدایت می‌کند.
وی افزود: اراده و عزمی که باید برویم و راهی را پیدا کنیم در بچه‌های خود ایجاد نمی‌کنیم و جستجوگر و نقاد و پژوهشگر تربیتشان نمی‌کنیم و تا پرسش می‌کنند بر سرشان می‌زنیم که همانی که من می‌گویم درست است. آموزش در عمل است نه در تئوری، آموزش در تیمی کار کردن است و آموزش در عدالت است و اینکه آموزش کودکی که در سیستان و بلوچستان است همانطور آموزش ببیند که یک کودک در تهران و در مدارس چند میلیونی آموزش می‌بیند. آیا اینگونه است؟ این نظام آموزشی عدالت‌محور است که ما درست کرده‌ایم؟
پزشکیان یادآور شد: اولویت ما در دولت اجرای عدالت در آموزش است. به این موضوع توجه جدی خواهیم داشت. ما باید رفتاری داشته باشیم که با تمام ابزار تبلیغاتی و رسانه‌ای نتوانند بچه‌های ما را از مسیری که باید بروند با همه قدرت تبلیغاتی منحرف کنند. این وظیفه ماست و کار آسانی هم نیست. حتی در دوره ما که اگر چهار سال دیگر هم بمانیم شاید کسی نتواند نتایج آن را ببینیم.
رئیس‌جمهور گفت: تغییر رفتارها از افتتاح ساختمان و دستگاه‌ها خیلی مهم است. دستگاه را اذهان بچه‌هایی می‌سازد که ما تربیت می‌کنیم و آموزش می‌دهیم. افتخار ما به دستگاه‌هاست در حالی که باید به آن بچه‌ها و اذهانشان افتخار کنیم و هرکس را به نسبت توانمندی و علایق خود به کار بگیریم. کار تیمی کنیم و ساختاری مناسب در این زمینه فراهم سازیم تا براساس عدالت در آموزش عمل کنیم.
وی تاکید کرد: ما در روند انتخاب وزرا به دنبال کسانی بودیم که شایسته باشند و دعوای ما این بود که براساس وفاق جلو برویم نه براساس کار جناحی و گروهی که بگوییم همه قبلی‌ها فاسد بودند و کنارشان بزنیم بلکه از تجربه افراد که به راحتی به دست نمی‌آید استفاده کنیم و آن را در نظر بگیریم نه اینکه افراد صفرکیلومتر را بیاوریم چون صرفاً آدم خوبی است. به توان و مهارت و تجربه باید توجه کنیم.
