رپرتاژ آگهی: طلاسازان از آلیاژهای مختلف برای تغییر رنگ طلا و ایجاد رنگهای منحصربهفرد و جذاب استفاده میکنند. ممکن است یک طلا از ترکیبی از رنگهای مختلف ساختهشده باشد و یا کل بدنه آن از یک رنگ منحصربهفرد مانند رزگلد یا سبز باشد.
علاوهبر رنگ، عیار طلاها، یا همان میزان خلوص آنها نیز متفاوت است که میتواند در هنگام خرید طلا تاثیر گذار باشد.
انواع طلا از نظر رنگ به دستههای زیر تقسیم میشود.
طلای زرد، سنتیترین و کلاسیکترین رنگ برای زیورآلات طلا است و از آلیاژکردن طلای خالص با فلزاتی مانند مس و روی ایجاد میشود. نسبت این فلزات میتواند متفاوت باشد، اما معمولاً مخلوطی از حدود 75 درصد طلا با 25 درصد مس و روی منجر به طلای زرد 18 عیار میشود که رنگ آن گرم و پررنگ است.
با این حال، همه طلاهای زرد، 18 عیار نیستند. هرچه عیار طلا بیشتر باشد، زیورآلات ساختهشده با آن پررنگتر و نرمتر خواهند بود و هرچه عیار کاهش یابد، طلا سفتتر و رنگ آن روشنتر است.
در ایران معمولا از طلای 18 عیار استفاده میشود. ما در انتهای این مقاله توضیحاتی درباره انواع طلا از نظر عیار ارائه میدهیم.
طلای سفید ظاهری نقرهای دارد و با آلیاژکردن طلا با فلزات سفید مانند پالادیوم، نقره یا نیکل بهدست میآید. رایجترین ترکیب طلا برای تولید طلای سفید، آلیاژکردن با نیکل و روی است. برای دستیابی به یک روکش سفید روشن، جواهرات طلای سفید اغلب با رودیوم، فلزی از گروه پلاتین که سطحی بازتابنده و براق دارد، روکش میشوند. روکش رودیوم بهمرور زمان از بین میرود و طلای سفید کدر میشود. برای حفظ ظاهر درخشنده طلا لازم است هرچند وقت یکبار آن را آبکاری کنید.
رزگلد که به طلای صورتی یا قرمز نیز معروف است، رنگی گرم و صورتی دارد. این رنگ از آلیاژکردن طلا با نسبت بیشتری از مس بهدست میآید. مخلوط معمولی رزگلد 18 عیار حدود 75 درصد طلا و 25 درصد مس است، اما گاهی اوقات نقره برای ایجاد رنگ صورتی ملایمتر به آن اضافه میشود. محتوای مس نهتنها رنگ متمایز رزگلد را ایجاد میکند، بلکه باعث دوام بیشتر طلا نیز میشود.
بهطور کلی هرچه میزان مس طلا بیشتر باشد، قرمزی آن بیشتر میشود. طلای رزگلد در روسیه بسیار محبوب و معروف است. بههمین دلیل به آن طلای روسی نیز گفته میشود.
ممکن است تعجب کنید، اما حتی طلای سیاه هم وجود دارد. انواع طلای سیاه با استفاده از روشهای مختلفی مانند آلیاژکردن طلا با کبالت و کروم یا اعمال تغییرات سطحی مانند آبکاری رودیوم با روتنیوم ایجاد میشود. تکنیک دیگر شامل استفاده از لیزر برای ایجاد یک سطح ریز ساختاری است که سیاه بهنظر میرسد. طلای سیاه ظاهری عجیب و مدرن دارد و در طراحی جواهرات معاصر محبوب است.
انواع طلای سبز که بهعنوان الکتروم (Electrum) نیز شناخته میشود، دارای رنگ سبز ملایمی است. این رنگ از آلیاژ طلا با نقره ایجاد میشود و معمولا در آن از فلز مس استفاده نمیشود. لازم به ذکر است که گاهی فلز کادمیوم نیز به انواع طلای سبز اضافه میگردد. هرچه مقدار نقره طلا بیشتر باشد، آلیاژ سبزتر بهنظر میرسد. بهعنوان مثال، مخلوطی از 75 درصد طلا و 25 درصد نقره، طلای سبز کمرنگ تولید میکند. این نوع طلا کمتر رایج است، اما ظاهری منحصربهفرد و طبیعی دارد و گاهی برای ترکیب با رنگهای دیگر طلا و یا حلقههای ازدواج، کاربرد دارد.
طلای آبیرنگ، عجیب و غریب و کمتر رایج است و با آلیاژکردن طلا با فلزاتی مانند ایندیم یا گالیم بهدست میآید. روش دیگر آبیکردن طلا شامل پوشاندن آن با یک لایه رودیوم مخلوط با عناصر دیگر برای ایجاد یک سطح اکسید آبی است. طلای آبی ظاهری متمایز دارد و اغلب برای جواهرات خاص استفاده میشود. گاهی هم این طلا در ترکیب رنگهای دیگر برای تولید یک قطعه زیورآلات با رنگهای مختلف به کار میآید.
طلای بنفش که بهعنوان طلای آمیتیست نیز شناخته میشود، یک ترکیب بین فلز طلا و آلومینیوم و گاهی ایندیوم است. این آلیاژ شکننده است و میتواند مانند شیشه خرد شود. بههمین دلیل کار با آن و استفاده از زیورآلاتی که با این نوع طلا ساخته میشوند، سخت است. انواع طلای بنفش اغلب بهعنوان منبتکاری یا تزئین استفاده میشوند و معمولا برای ساخت یک قطعه کامل کاربرد ندارند. رنگ طلای بنفش بسیار زیبا و منحصربهفرد است.
عیار طلا به خلوص محتوی طلا در زیورآلات و سایر اقلام ساختهشده از طلا اشاره دارد و برحسب درصد بیان میشود. بهعبارت دیگر، عیار، نسبت طلای خالص را در مقایسه با سایر فلزات مخلوطشده در آلیاژ اندازهگیری میکند.
طلای 24 عیار، خالصترین شکل طلای موجود است که حاوی 99.9 درصد طلا و تنها 0.1 درصد عناصر کمیاب دیگر است. این نوع طلا بسیار نرم و چکشخوار است و بههمین دلیل برای ساخت جواهرات معمولی که نیاز به دوام دارند، مناسب نیست. طلای 24 عیار اغلب برای مقاصد سرمایهگذاری، در شمش و سکه و در اقلام لوکس گرانقیمت که خلوص در آنها اهمیت دارد، استفاده میشود. برای مثال شمشهای طلا ممکن است 24 عیار باشند.
طلای 22 عیار یعنی 91.6% طلای خالص و 8.4% فلزات دیگر که معمولا مس یا نقره هستند. این ترکیب تعادل خوبی بین خلوص و استحکام ایجاد میکند و در فرهنگهایی که به خلوص طلا اهمیت زیادی میدهند، برای ساخت جواهرآلات استفاده میشود. برای مثال، در شبه قاره هند، عربستان و استانهای جنوبی کشور، زیورآلات معمولا با طلای 20 تا 22 عیار ساخته میشود و بههمین دلیل هم طلاهای آنها رنگ زرد پررنگتری دارند.
طلای 18 عیار از 75 درصد طلای خالص و 25 درصد سایر فلزات مانند مس، نقره یا پالادیوم تشکیل شده است. این ترکیب سازش خوبی بین خلوص و قدرت ارائه میدهد که آن را به یک انتخاب محبوب برای حلقههای نامزدی، و سایر جواهرات زیبا تبدیل میکند.
طلای 18 عیار به دلیل رنگ و درخشندگی عالی در بسیاری از کشورها مورد پسند است. زیورآلات ساختهشده با این نوع طلا، خیلی زرد نیستند و در عین حال از استحکام بالایی برای استفاده در مصارف روزانه برخوردار میباشند. در ایران مرسومترین انواع طلا، طلای 18 عیار است.
طلای 14 عیار حاوی 58.5 درصد طلای خالص و 41.5 درصد سایر فلزات است. این نوع طلا به دلیل ماندگاری و مقرونبهصرفهبودن در آمریکا برای انواع جواهرات کاربرد فراوانی دارد. نسبت بیشتر فلزات آلیاژی، طلای 14 عیار را قویتر و در برابر خراشیدگی و خمش مقاومتر میکند. با این حال هنوز رنگ طلایی و زیبایی که نشاندهنده وجود طلا است در این زیورآلات دیده میشود. در کشور ما نیز انواع طلای 14 عیار فروخته میشود، اما چندان رایج نیست.
طلای 10 عیار از 41.7 درصد طلای خالص و 58.3 درصد سایر فلزات تشکیل شده است. این حداقل عیار مجاز برای فروش بهعنوان طلا در بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده و ایران است. طلای 10 عیار بسیار بادوام و مقرونبهصرفهتر از انواع طلا با عیار بالاتر است، اما درخشندگی کمی دارد. معمولاً در جواهرات و اقلام ارزانتری که به استحکام و مقاومت بالاتری نیاز دارند، استفاده میشود.
در ایران معمولا طلای 10 عیار ساخته نمیشود.
انتخاب نوع عیار طلا، تا حد زیادی وابسته به سلیقه، مصارف و میزان بودجه است.
اگر بودجه کمی دارید و میخواهید طلا بخرید، میتوانید طلاهای 14 عیار را خریداری کنید.
اگر بودجه کافی دارید و یا درخشش و رنگ طلا برای شما مهم است، توصیه میکنیم طلای 18 عیار بخرید.
اگر برای ذخیره و پسانداز طلا میخرید، بهترین انتخاب طلای 22 تا 24 عیار است.
انواع مختلف طلا به مصرفکنندگان اجازه میدهد تا تعادل مناسب بین خلوص، دوام و قیمت را برای نیازها و ترجیحات خاص خود انتخاب کنند.