به گزارش رکنا، قاسم ابوطالبی گفت: بی‌عدالتی در نظام سلامت باعث می‌شود پرستاران از وضعیت موجود شاکی شوند. به عنوان مثال، حتی برای پارکینگ و آسانسور تابلو می‌زنند که متعلق به کدام گروه است یا سلف سرویس را جدا می‌کنند و بقیه گروه‌ها نمی‌توانند استفاده کنند. اینها مسائل جزئی است تا مسائل کلان که در پرداخت‌های پرسنلی است و باعث تبعیض می‌شود تا همکاران ما احساس رضایت نکنند.
وی ادامه داد: در نظام سلامت ما سلسله مراتب نداریم همه در کنار هم کار می‌کنیم، بنابر این انتظار داریم پرستاران هم به اندازه سهمی که در عملکرد دارند، از منافع آن هم بهره مند شوند.
نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری گفت: متأسفانه در پرداخت‌ها برابری وجود ندارد و هر گروه بر اساس عملکرد و زحمتی که در نظام سلامت می‌کشد، دریافتی ندارد؛ در حالی که گروه پرستاری باید متناسب با سهمی که در ارائه خدمات سلامت دارد، بهره مند شود.
وی افزود: ما یک کمبود منابع داریم که همه آن را قبول می‌کنیم، اما توزیع عادلانه منابع هم مهم است که به درستی صورت نمی‌گیرد. این امر باعث ایجاد نارضایتی می‌شود و پرستاران احساس می‌کنند که حقشان ضایع شده و در نهایت دست به اعتراض می‌زنند.
ابوطالبی ادامه داد: در این شرایط بسیاری از پرستاران مهاجرت می‌کنند، در هر بیمارستانی که نگاه کنید، گروهی از پرستاران رفته اند، یکسری دیگر نیز در حال یادگیری زبان هستند که بروند. حجم پرستارانی که آماده شده‌اند تا بروند خیلی بیشتر از آنهایی هستند که رفته‌اند.
نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری افزود: پرستاران می‌روند و نظام سلامت خالی می‌شود. بعد عده‌ای می‌آیند طرح می‌دهند که بهیار تربیت کنیم. سیستم بهیاری برای سالیانی بود که پرستار نداشتیم. اکنون سالانه ۱۱ هزار فارغ التحصیل پرستاری داریم اما هر سال یک سوم از آنها مهاجرت می‌کنند. بعد می‌خواهیم نیروی حد واسط و مهارتی تربیت کنیم.
ابوطالبی تصریح کرد: اکنون در جایگاهی نیستیم که روی سلامت مردم ریسک کنیم. بهیاری یک نیروی مهارتی است و نمی‌تواند تشخیص دهد که مشکل بیمار چیست. فقط به صورت مکانیکی کار می‌کند، انتظار داریم سمت و سوی سیاست‌های سلامت به سمت ماندگاری پرستاران باشد. نگذاریم به سمتی برویم که پرستاران بروند.
