به گزارش «تابناک» به نقل از تجارت نیوز، گزارش‌های رسمی از روند قیمت مسکن در اروپا، حاکی از افزایش سهم هزینه‌های مسکن از سبد هزینه‌های خانوار طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ است؛ تا آنجا که مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها با رقم ۲۴.۱ درصد، بیشترین سهم مصرف خانوارها در اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۲ به خود اختصاص داده‌اند.
یورونیوز گزارشی در این باره منتشر کرده که نشان می‌دهد هزینه مسکن به عنوان درصد قابل توجهی از کل هزینه‌های خانوار، در سراسر اروپا میزان یکسانی نداشته است.
اسلواکی پیشتاز هزینه‌های مسکن در اروپا بوده است
اسلواکی در سال ۲۰۲۲ بین کشور‌های اروپایی پیشتاز بوده و بیش از ۳۰ درصد هزینه‌های خانوار در این کشور را هزینه‌های مربوط به مسکن تشکیل می‌دهد. فنلاند با سهم ۲۹.۶ درصد و دانمارک نیز با ۲۹.۱ درصد، گران‌ترین کشور‌ها در حوزه مسکن هستند.
این ارقام نشان می‌دهند کشور‌های اروپای شمالی و مرکزی با فشار‌های مالی زیادی در رابطه با مسکن و خدمات عمومی مواجه‌اند که به احتمال زیاد ناشی از هزینه‌های بالای انرژی و مسکن بوده است. در مقابل، کشور‌های اروپای جنوبی و شرقی مانند مونته‌نگرو، ترکیه و آلبانی سهم بسیار پایین‌تری داشته‌اند.
۴۰ درصد از درآمد طبقه کم‌برخوردار انگلستان صرف اجاره خانه می‌شود
گزارش اخیر سازمان توسعه و همکاری اقتصادی در مورد مسکن مقرون‌به‌صرفه نشان می‌دهد هزینه‌های مسکن می‌تواند بار مالی سنگینی بر خانوارها، به‌ویژه آن‌هایی که درآمد کمتری دارند، تحمیل کند. نرخ بیش از حد هزینه مسکن در میان اقتصاد‌های پیشرو اروپا به طرز هشداردهنده‌ای بالاست.
در سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۴۹ درصد از مستاجران واحد‌های شخصی کم‌درآمد در انگلستان بیش از ۴۰ درصد درآمد خود را صرف اجاره کردند. فرانسوی‌های کم‌درآمد ۳۲ درصد و ایتالیایی‌ها نیز ۲۸ درصد از درآمد خود را در این مقطع به مسکن اختصاص داده‌اند.
۵۰ درصد از سبد هزینه خانوار‌های ایرانی سهم مسکن است
هزینه‌های مسکن در ایران نیز طی سال‌های گذشته افزایش چشمگیری را پشت سر گذاشته و اکنون به یکی از اصلی‌ترین بحران‌های زندگی مردم تبدیل شده است. بر اساس آمار‌های رسمی در حال حاضر، به طور میانگین ۳۸ درصد از هزینه‌های خانوار صرف مسکن می‌شود؛ این عدد برای خانوار‌های تهرانی به بیش از ۵۰ درصد نیز می‌رسد.
قیمت اجاره هر متر مربع مسکن طی دهه ۹۰ بالغ بر ۵۴۰ درصد رشد کرده است
گزارش‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد، متوسط مبلغ اجاره ماهانه به اضافه سه درصد ودیعه طی سال ۱۳۹۰ بالغ بر متری ۱۳ هزار و ۸۸۸ تومان بوده است. این شاخص در سال ۱۳۹۱ به متری ۲۲ هزار و ۱۱۲ تومان رسیده است.
رشد قیمت اجاره‌بها در سال ۱۳۹۹ سرعت گرفته و فشار زیادی به مستاجران وارد کرده است؛ در این راستا مبلغ اجاره‌بها نیز به متری ۶۳ هزار تومان رسیده است. اجاره‌بها در سال ۱۴۰۰ وارد مرحله بحرانی جدیدی شده است؛ در آن مقطع، مستاجران برای هر متر مربع واحد مسکونی در شهر تهران، باید ۸۹ هزار تومان پرداخت می‌کردند.
این در حالی است که بر اساس استاندارد جهانی، هزینه‌های مربوط به مسکن نباید بیش از ۳۰ درصد درآمد خانوارها را به خود اختصاص دهد!
