از روزی که خبر واریز مبلغ علی‌الحساب متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری منتشر شد، موجی از ناامیدی در میان بازنشستگان تامین اجتماعی شکل گرفت. اگرچه این مبلغ، که یک میلیون تومان است، دردی از مشکلات بازنشستگان کم نمی‌کند، اما بازنشستگان کارگری از دریافت این رقم نیز محروم مانده‌اند.
هفته گذشته، یاسر گریوانی، مدیر کل خدمات رفاهی بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری، اعلام کرد که پرداخت یک میلیون تومان به عنوان علی‌الحساب متناسب‌سازی بازنشستگان کشوری در برنامه مالی این صندوق قرار دارد و این مبلغ حداکثر تا روز شنبه ۱۰ شهریور ماه به حساب بازنشستگان واریز خواهد شد.در این میان، نگرانی‌ها درباره وضعیت مالی بازنشستگان تامین اجتماعی همچنان ادامه دارد.
تماس های مکرر مستمری‌بگیران سازمان تأمین اجتماعی با نمایندگان خود در کانون های بازنشستگی و فعالان جامعه بازنشستگان، آنها را وادار به پیگیری جدی مطالبات کردند. به‌طوری که امروز صبح، محمد اسدی، رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور، در گفت‌وگو با رسانه‌ها اظهار داشت: «به‌طور جدی پیگیر واریز یک میلیون تومان علی‌الحساب تیرماه به حساب بازنشستگان تأمین اجتماعی هستیم؛ نباید بین بازنشستگان صندوق‌های مختلف تبعیض قائل شوند.»
اسدی همچنین از رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور درخواست کرد که از شکاف و تبعیض بین بازنشستگان صندوق‌های مختلف خودداری کند. این درخواست‌ها نشان‌دهنده نگرانی‌های جدی مستمری‌بگیران درباره تبعیض‌ها و نابرابری‌های موجود در پرداخت‌هاست و آنها خواستار توجه بیشتر به نیازها و حقوق خود هستند.
وضعیت معیشت بازنشستگان در کشور به قدری بحرانی شده است که حتی واریز یک میلیون تومان به عنوان علی‌الحساب، می‌تواند موجب شوک و دگرگونی در احساسات و نگرانی های آنان شود. این موضوع نشان دهنده این است که بسیاری از بازنشستگان به‌سختی توانسته اند هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند و این مبلغ ناچیز، به‌عنوان یک امید و فرصت برای بهبود وضعیت آنها تلقی می‌شود.
این وضعیت به ویژه در شرایطی که قیمت ها و هزینه های زندگی به‌طور مداوم در حال افزایش است، نگران کننده است. بازنشستگان که به دلیل سن و شرایط جسمانی، ممکن است توانایی کار و کسب درآمد را نداشته باشند و هر گونه تغییر در وضعیت مالی می‌تواند تأثیر عمیقی بر زندگی روزمره آنها بگذارد.
همچنین این شرایط نشان دهنده نابرابری‌ها و تبعیض‌های موجود در نظام پرداختی به بازنشستگان است. وقتی که بازنشستگان کشوری از تسهیلات بیشتری برخوردار می‌شوند و بازنشستگان کارگری همچنان در مضیقه هستند، احساس بی عدالتی و نارضایتی در میان این قشر افزایش می‌یابد.
این وضعیتی است که نیاز به توجه جدی و اصلاحات اساسی در سیستم تامین اجتماعی و بازنشستگی کشور دارد تا بتوان به نیازهای معیشتی بازنشستگان پاسخ داد و احساس امنیت و آرامش را به آنها بازگرداند.
