شهرام عطارزاده در گفت و گو با ایسنا، درباره تفاوت فوتبال گذشته و امروز، اظهارکرد: در فوتبال تفاوت ایجاد نشده است، بلکه تفاوت را باید در نوع آدمها جست و جو کرد؛ در گذشته عشق به فوتبال بود اما امروز عشق به پول تبدیل شد ه است. در گذشته تعهد به کار وجود داشت ولی امروز فلان بازیکن دائما در حال تغییر تیم است. در گذشته خلاقیت بازیکن حرف اول را می زد اما امروز این نکته حلقه گمشده محسوب میشود.
او تاکید کرد: مدتهاست که مردم مثل سابق از فوتبال لذت نمیبرند و من علت اصلی را تغییر فرهنگ فوتبال ایران میدانم. اکنون فرهنگی در فوتبالمان حاکم شده که با گذشته ما در فوتبال تضاد دارد و از زمانی که فوتبال به سمت و سوی حرفهای شدن رفت، کمتر شاهد فوتبالی لذت بخش بودهایم.
کاپیتان سابق استقلال اهواز افزود: البته فوتبال خوزستان حتی در حالت ضعف خود نیز پویایی خودش را دارد. شرایط فوتبال خوزستان با همه استانهای دیگر متفاوت است. میبینید در شرایطی که همه ما از ضعف فوتبال خوزستان مینالیم تیمهای پایه از نوجوانان و جوانان گرفته تا رده سنی امید در فصلی که گذشت مقام کسب کردند که فولاد بیشترین سهم را به دست آورد و این نشاندهنده برنامهریزی دقیق و توجه مدیران باشگاه به فوتبال پایه است. البته باید متولیان ورزش بتوانند بار دیگر پای سازمانها، ادارات و کارخانههای صاحب امکانات را به فوتبال باز کنند تا با سرمایهگذاری هر چند اندک به تربیت و آموزش جوانانی که در کوچه و خیابان و زمینهای نامناسب محلات مشغول کار هستند، بپردازند.
او تاکید کرد: فدراسیون فوتبال شایسته است که کارخانه مادر (فوتبال خوزستان) را از دست ندهد و باید به هیات فوتبال استان کمک کند و با جدیت مشکلات فوتبال خوزستان را حل و نیز تشویق و هدایت کند؛ شاید بپرسید تشویق کدام است؟ اعزام مربیان به کلاسهای آموزشی و توجه به بازیکنان خوزستانی میتواند آینده را ترسیم کند. در رده سنی پایه تیمهای استان صاحب عناوین ارزشمندی شدهاند اما یک مربی از آن تیمها در کادرفنی تیمهای ملی دیده نمیشود. در این میان فولاد به صورت حرفهای کار سازندگی را دنبال می کند و باید به مدیران توانمند این باشگاه کمک شود. باید قبول کنیم فوتبال خوزستان صاحب سبک، تکنیک و قدرت است اما امروز همه اینها در یک فوتبال بدونانگیزه و دستوری توسط بازیکنانی که معیارشان پول است، قربانی شده است.
عطارزاده در خصوص حاکمیت پول در فوتبال نیز گفت: با روندی که پیشرو داریم، حاکمیت پول و مادیات زنگ خطر جدی را برای فوتبال خوزستان به صدا درآورده است و باشگاههای ریشهدار را دارد از ریشه میخشکاند و به همین خاطر خیلی از این باشگاهها نمیتوانند به حیات خود ادامه دهند. سوالم این است که این مشکل فوتبال خوزستان را چه کسی حل میکند؟ به نظرم مسوولان پرتلاش و دلسوز ورزش موظف هستند که این معضل مخرب را به طریقی حل کنند. مرکز تولید نفت ایران، خوزستان است و بزرگترین شرکتهای صنایع نیز در همین استان هستند اما تیمهایش در فقر و نداری میسازند و میسوزند. سزاوار نیست در شرایطی که هیچ گزینه دیگری جز حمایت بخش دولتی از ورزش فرارروی تیمهای ورزشی وجود ندارد، چنین تیمهایی را بدون حامی به امان خدا رها کنیم. این بدترین راه ممکن است.
او در پاسخ به این سوال چرا مردان و اهالی فوتبال که در گذشته افتخارآفرین فوتبال خوزستان بودند، اکنون باید خارج از گود باشند؟ عنوان کرد: ما هم ماندهایم که این چه نگاهی است که به کار گرفته شده است. شاید ما زمینی نباشیم و ما را به چشم مردان هوایی بینند. خودمان را گول نزنیم؛ مسوولان ارشد کشور میگویند باید از پیشکسوتان استفاده شود اما آنهایی که کار اجرایی در ورزش دارند، پنبه در گوش خود گذاشتهاند. در حال حاضر گویا پیشکسوت فقط یک نام زیبا را به همراه دارد و آقایان زمانی یاد پیشکسوت میافتند که هواداران زیر تابوت او را گرفتهاند.
انتهای پیام