خروج سالانه ۱۰ میلیارد متر مکعب آب از کشور

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ پرهمت مشاور وزیر و عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری در مصاحبه اختصاصی به خبرنگار ما گفت: سالانه ۱۰ متر مکعب آب از دسترس خارج می‌شود که این میزان فقط بخشی از هدر رفت در کشور است. 

 

وی افزود: بخشی قابل توجهی از رطوبت بارندگی که در سال گذشته و سال جاری داشته ایم، تبخیر شد بنابراین اگر ۴۲ میلی متر بارندگی ما نسبت به سال گذشته بیشتر شده، این بدین معنی نیست که این میزان بارندگی قابل دسترس است.

 

پرهمت تصریح کرد: با توجه به بارندگی‌های سیل آسای سال گذشته، مقداری از این بارندگی‌ها به صورت روان آب از دسترس خارج شد برای مثال فقط در اسفند سال گذشته، در سیلاب بلوچستان جنوبی، حدود ۷ میلیارد متر مکعب آب از سرزمین ما خراج و وارد خلیج فارس شد. 

 

این عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر راهکار‌های عملی برای جلوگیری از هدررفت آب گفت: با مدیریت صحیح آبخیزداری می‌توان این مقدار آب را به عنوان منابع آب قابل درسترس ذخیره و در بالادست استفاده و یا به آب سبز تبدیل و یا به جریان‌های زیر سطحی تبدیل کرد.

 

پرهمت در ادامه تصریح کرد: به طور متوسط با دور برگشت ۵ ساله، سالانه ۱۰ متر مکعب آب از دسترس خارج می‌شود که این میزان فقط بخشی از هدر رفت آب در کشور است. 

 

وی اظهار داشت: بخش عمده هدر رفت آب به صورت تبخیر است که تقریبا ۷۵ درصد بارش ما تبخیر می‌شود که برای مثال اگر تقریبا سالانه حدود ۴۰۰ میلیارد متر مکعب به طور متوسط بارندگی داشته باشیم، حدود ۲۷۰ میلیارد متر مکعب از آن تبخیر می‌شود و مابقی نفوذ و یا راوان آب است.

 

پرهمت گفت: تحقیقات نشان می‌دهد در مناطقی که پوشش گیاهی وجود دارد، نسبت به مناطقی که پوشش گیاهی فقیری دارد، می‌توان تا ۲۵ درصد از هر رفت آب جلوگیری کرد‌ای درحالی است که پهنه وسعی از کشور ما پوشش گیاهی ندارد.

 

 عضو پژوهشگاه خاک و آبخیزداری درباره روش‌های ذخیره آب در بالادست گفت: بخشی از بارش‌ها را می‌توان تبدیل به آب سبز کرد یعنی صرف جذب رطوبت خاک شده و پوشش گیاهی را تقویت کرد. بخشی را می‌توان تبدیل به جریان‌های زیرسطحی کرد و همچنین بخشی از بارش را می‌توان با اجرای عملیات آبخوان داری برای تبدیل به جریان‌های زیرقشری استفاده کرد؛ و بخشی از بارش‌ها را نیز در بند‌های آبخیزداری می‌توان ذخیره کرد.

پرهمت پژوهشگر حفاظت خاک و آبخیزداری می‌گوید: با روش‌های بیولوژیک، مکانیکی و بیومکانیک، می‌تواند، سیل و خسارت ناشی از آن کنترل کرد.

 

 

کارشناسان معتقدند: هزینه اجرای طرح‌های آبخیزداری، نسبت به هزینه خسارات تحمیل شده پس از سیل، بسیار اندک بوده و این هزینه‌ها نوعی سرمایه گذاری است. براساس اعلام سازمان منابع طبیعی، اقدامات آبخیزداری، خسارت‌های سیل را بیش از ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.

 

بررسی کارشناسان نشان می‌دهد: در مناطقی که طرح‌های آبخیزداری اجرا شده، علاوه بر تامین سفره‌های زیر زمینی، خسارت ناشی از سیل به صورت چشمگیری کاهش یافته است.