هدیه فیفا به فوتبال ایران / این VAR را بیاورید

به گزارش رکنا ، فدراسیون بین المللی فوتبال در تورنمنت جام جهانی زیر ۲۰ سال دختران در کلمبیا از سیستمی استفاده می کند تا جایگزینی برای داوران ویدیویی ( VAR ) را آزمایش کند. مقامات فیفا هنوز به دنبال راهی ارزان تر اما همچنان قابل اعتماد برای بهبود داوری هستند. با این حال، در مسابقات اصلی بین المللی و مسابقات قهرمانی کشورها همه چیز بدون تغییر باقی خواهد ماند.

*پروتکل تغییر نخواهد کرد*

جیانی اینفانتینو رئیس فدراسیون بین المللی فوتبال در سخنرانی خود در کنگره فیفا از این نوآوری خبر داد. البته خیلی ها حرف او را درست متوجه نشدند. زیرا بلافاصله اخباری در مورد تغییر اساسی در پروتکل VAR منتشر شد که مربیان ، مجاز به درخواست مداخله VAR و بررسی ویدیویی هستند.

در واقع این درست نیست. پروتکل VAR تغییر نخواهد کرد. در حال حاضر، ما در مورد چیزی کاملا متفاوت صحبت می کنیم و یک پروتکل متفاوت ایجاد شده است. ((کمک ویدیویی)). این همان چیزی است که اکنون به عنوان یک آزمایش در تورنمنت جام جهانی در کلمبیا، که در آن دختران زیر ۲۰ سال در حال رقابت هستند، استفاده می شود.

*سایر اصول و هزینه ها*

یادآوری می کنم که در بسیاری از کشورها سیستم های VAR و VAR light (نسخه ساده شده) چندین سال است که استفاده می شود. کمک داوران ویدیویی (VAR و ABAR) با کمک آنها با کمک تجهیزات و فناوری مناسب، پس از انجام آموزش های لازم و دریافت مجوزها، بازی را به صورت آنلاین رصد کرده و در طول مسابقه بازپخش را بررسی می کنند. توجه ویژه ای به هر تصمیم یا حادثه ای از داور داده می شود که به طور بالقوه قابل بررسی است. در صورت بروز خطای واضح در یک قسمت از دسته مربوطه یا یک حادثه جدی از دست رفته، VAR به داور اطلاع می‌دهد، داور نیز به نوبه خود، بررسی خود را روی مانیتور کنار زمین (PMR) انجام می‌دهد. همه چیز به طور خودکار انجام می شود و تیم ها (مثلاً مربیان یا کاپیتان های آنها) حق ندارند به طور مستقل درخواست شروع یک بررسی و تغییر رای داور را داشته باشند.

بدیهی است که همه فدراسیون ها، لیگ ها و باشگاه ها، توانایی خرید این تجهیزات و فناوری ها را ندارند. با در نظر گرفتن این موضوع، فیفا گزینه جدیدی را ارائه کرد - یک سیستم کمک تصویری. می توان آن را کمک VAR نامید. هر چند که این اصطلاح هم اشتباه است . زیرا واقعیت این است که VAR در چنین سیستمی استفاده نمی شود. بنابراین میزان سرمایه گذاری های اولیه و هزینه های بعدی به طور جدی کاهش می یابد. فقط یک چیز بدون تغییر باقی می ماند: فقط همان لحظات کلیدی را می توان ارزیابی کرد - موارد مرتبط با به ثمر رساندن یک گل، اعلام پنالتی، اخراج و شناسایی اشتباه بازیکن مجازات شده.

*آغازگر :مربی*

سیستم جدید کمک ویدیویی که فیفا آن را پشتیبانی ویدیویی فوتبال می نامد، برای مسابقاتی در نظر گرفته شده است که در آن از دوربین های بسیار کمی استفاده می شود و منابع انسانی و مالی محدود است. از آنجایی که VAR یا ABAR وجود ندارد، تصمیمات و اتفاقات داور به طور خودکار بررسی نمی شود.

*چه کسی بررسی را در مانیتور میدانی (FPM) آغاز می کند؟ داور بر چه اساسی به آن اقدام می کند؟*

آغازگر توقف بازی و مشاهده تکرارهای ویدئویی توسط داور، سرمربی است که به او فرصت داده می شود تا در طول مسابقه دو بار درخواست استفاده از فیلمبرداری را داشته باشد. فیفا قبلاً سیستم کمک ویدیویی جدید را در اوایل ماه می در یک تورنمنت جوانان در زوریخ آزمایش کرده است. پس از این بود که آنها تصمیم گرفتند آزمایشات را ادامه دهند. تکرار می کنم: ما به طور خاص در مورد آزمایش صحبت می کنیم. بسیاری از نوآوری های پیشنهادی به همین روش آزمایش می شوند. آزمایش به خودی خود به معنای اجرای سریع بعدی و تغییر قوانین موجود نیست.

در غیاب سرمربی، اختیارات او به هرکسی می رسد که بتوان آن را مسئول ارشد تیم حاضر در حوزه فنی دانست. از آنجایی که ممکن است مربی یا دستیار او از محل وقوع حادثه بسیار دور باشد، هر بازیکن یا جانشین این حق را دارد که به آنها توصیه کند که بررسی کنند.

*نشان دادن انگشت و کارت*

پروتکل کمک ویدئویی شامل درخواست چک با بالا بردن انگشت مربی و دادن کارت مخصوص به داور چهارم (ذخیره) است. این کارت باید بلافاصله پس از حادثه ارائه شود تا از تاخیرهای غیرضروری جلوگیری شود و با قوانینی مطابقت داشته باشد که اجازه نمی دهد تصمیم پس از شروع مجدد بازی تغییر کند.

داور چهارم (ذخیره ) با دریافت کارت بلافاصله به داور اطلاع می دهد. و برای بررسی و تماشای فیلم ضبط شده به منطقه مخصوص می رود. داور توسط یک اپراتور پخش مجدد آموزش دیده که قسمت را از زوایای مختلف و با سرعت های مختلف نشان می دهد تصمیم نهایی را می گیرد.

هر یک از دو مربی دو تیم حق دارند فقط دو بار در هر مسابقه درخواست چک کنند. در صورت اینکه خواسته آن ها بعد از چک کردن توسط داور مورد پذیرش واقع شود و تصمیم داور در زمین اشتباه تشخیص داده شود ، کارت، به مربیان مسترد شده و حق آن ها محفوظ است. اگر تصمیم داور در زمین درست باشد و مربی اشتباه کند، کارت، استفاده شده تلقی می شود.

اگر برای تعیین برنده باید دو نیمه اضافی انجام شود، به هر مربی سومین کارت برای به چالش کشیدن تصمیم داور داده می شود. درخواست های استفاده نشده نیز به وقت اضافه و ضربات پنالتی منتقل می شود.

به عبارت ساده، به نظر می رسد دوربین هایی که مورد استفاده قرار می گیرند، تعداد آنها بسیار کم است. هیچ VAR وجود ندارد - نه در مرکز VAR و نه در مینی‌بوس‌های استادیوم. مسابقه در جریان است، فیلمبرداری در حال انجام است، مربی فکر می کند که داور تصمیم اشتباه گرفته و باید صحنه تکراری را تماشا کند، به سمت داور می رود. دو بار در هر مسابقه.

مزیت: هزینه کم (در مقایسه با استفاده از VAR ها، آموزش آنها، پرداخت هزینه کار، ساخت مراکز VAR، خرید تجهیزات و فناوری ها و غیره).

نقطه ضعف: واضح است که کیفیت فیلمبرداری (دوربین کمتر و زوایای لازم، صلاحیت کم اپراتورها - صرفه جویی) و خطوط آفساید مجازی (VOL) وجود ندارد. و تعداد بازدید بنا به درخواست مربی محدود می باشد.

*داور چهارم ( ذخیره )*

یکی دیگر از ویژگی های سیستم کمک تصویری: مسئولیت ها و اختیارات داور چهارم( ذخیره ) گسترش می یابد. او باید هر گل را با مطالعه فیلم روی مانیتور بررسی کند و به داور اطلاع دهد که آیا نقض آشکار قوانین در مرحله حمله، در هنگام حمله گلزنی انجام شده است یا خیر.

در صورت خطا و تصمیم واقعی داور چهارم، خود داور نیازی به بررسی ندارد. اگر مشارکت او لازم باشد، برای ODF به مانیتور می رود.

این همان اتفاقی است که در نیمه دوم بازی کلمبیا و استرالیا در جام جهانی زیر ۲۰ سال  زنان در کلمبیا رخ داد که در دقیقه 72 استرالیایی ها بازی را به تساوی کشاندند اما در جریان حمله ، قوانین را زیر پا گذاشتند. داور چهارم متوجه این موضوع شد و به داور پیشنهاد کرد که بازپخش های ویدئویی را تماشا کند. در نتیجه گل مورد قبول واقع نشد.

داور چهارم (ذخیره) همچنین بررسی می کند که رویه ضربات پنالتی در  ضربات پنالتی رعایت شود. اگر چیزی غیرقانونی ندید و مربی با این موضوع موافقت نکرد، حق دارد درخواست چک کند.

آیا موافق این سیستم کمک ویدئویی در فوتبال ایران هستید؟