به گزارش خبرنگار حوزه احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، آیت الله محمد یزدی دبیرکل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در زمره یاران غار امام خمینی (ره)، مبارزان انقلاب و همراهان مقام معظم رهبری به شمار می‌آید. شاید همین دفاع همه جانبه از آرمان‌ها و اعتقادات ملت و ولایت فقیه باعث شد تا این شیخ بزرگ همواره مورد حملات و هجمه‌های مخالفان داخلی و خارجی و معارضان قرار بگیرد؛ همانطور که توسط وزارت خزانه‌داری آمریکا به همراه چهار عضو دیگر شورای نگهبان تحریم شد؛ تحریمی که حتی در داخل کشور هم توسط برخی جریان ها علیه وی پدید آمده بود.
اما خبر تلخی که امروز چهارشنبه نوزدهم آذرماه رسانه های کشور را تحت تاثیر قرار داد؛ همین یک جمله بود: آیت‌الله محمد یزدی درگذشت. آری؛ آیت الله یزدی این یار امام خمینی و رهبری دیگر در میان ما نیست و دعوت حق را لبیک گفته است. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند «وقتی عالمی فقیه، رحلت کند در اسلام رخنه و حفرهای ایجاد میشود که هیچ چیزی نمیتواند جای آن را پر کند.» اگرچه قطعا نمی‌توان مقابل حکم قطعی مرگ ایستاد؛ اما می‌توان با گفتن و خواندن از آنها کمی از تلخی جای خالی آنها کاست.
آيت الله محمد يزدى در سال ۱۳۱۰ در اصفهان به دنیا آمد، مرحوم «شيخ على يزدى» از شاگردان «شيخ عبدالكريم حائرى» و از روحانيون معروف اصفهان پدر ایشان بود. او با تشویق پدرش وارد حوزه علمیه قم شد زیر نظر اساتیدی چون امام خمینی (ره) ، آیت‌الله بروجردی و علامه طباطبایی آموزش دید.
آیت‌الله محمد یزدی تحصیلات خود را ابتدا در محضر پدر و با فراگیری زبان فارسی آغاز کرد و پس از آن، عازم مکتب‌خانه شد؛ پس از گذراندن دوره مکتب، برای گذراندن کلاس چهارم آن نظام آموزشی، به نخستین مدرسه‌ای که در اصفهان به سبک جدید تأسیس شده بود و یکی از روحانیون که با پدر او نیز سابقه دوستی داشت و، آن را اداره می‌کرد، رفت. وی در بدو ورود به قم، در مدرسه فیضیه مستقر شد. در آن زمان، آیت‌الله بروجردی، از برخی طلاب به سبب آشنایی با میزان توانایی علمی آنان، امتحان به عمل می‌آورد.
او در قم با بزرگانی همچون آیت‌الله محمدعلی گیلانی، محمدتقی مصباح یزدی، سیدعلی‌اکبر موسوی و شیخ مرتضی تهرانی (انصاری) حشر و نشر داشت و پیش از انقلاب به دلیل فعالیت‌های تبلیغاتی علیه رژیم شاه بارها مورد تعقیب و شکنجه قرار گرفت. شروع آشنایی شیخ محمد یزدی با امام خمینی (ره)، به شرکت در درس خارج امام در مسجد سلماسی باز می‌گردد که با پیروی از خط و مشی امام به مبارزه علیه حکومت پهلوی پرداخت و با جلسات و سخنرانی‌های فراوان در شهرهای مختلف، بارها توسط ساواک دستگیر و زندانی شد و در چندین مرحله به شهرهای گوناگون از جمله کنگان، بندرلنگه، بوشهر و رودبار تبعید شد.
از آیت‌الله محمد یزدی نزدیک به چهل کتاب به زبان‌های عربی و فارسی به یادگار مانده است. تلاش علمی آیت‌الله یزدی از سال‌های قبل از انقلاب باعث شد تا بتواند از حضرت امام خمینی(ره) اجازه نامه اجتهاد دریافت کند. کتاب گمشده شما کتابی بود که آیت الله یزدی آن را در جواب توهین فردی به تشیع نوشت. تهمت‌های ناروایی که به ساحت تشیع وارد شده بود را آیت‌الله یزدی به خوبی در این کتاب جواب داد.
آیت‌الله یزدی از یاران نزدیک معمار بزرگ انقلاب بود. امام خمینی (ره) پس از بازگشت از تبعید چهارده‌ساله به کشور در تاریخ ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ تا دوازدهم اسفند همان سال در تهران حضور داشتند و سپس به شهر قم عزیمت کردند. منزل شخصی امام خمینی (ره) برای انجام ملاقات‌ها کوچک بود و نیاز به خانه بزرگ‌تری برای رفع و رجوع مسائل و پذیرش مردم و انجام دیدار‌های مختلف بود. این مسئله موجب شد تا در منزل آیت‌الله محمد یزدی اقامت کنند.
بعد از به ثمر نشستن انقلاب اسلامی و بعد از انتخاب رئیس‌جمهور نوبت به انتخاب نخست وزیر رسید. پس از آنکه بنی‌صدر احتمال رأی ندادن مجلس به گزینهٔ پیشنهادی خود را دید، طی نامه‌ای از مجلس خواست افرادی را معرفی کند و رییس جمهوری از میان آنان نخست‌وزیر را انتخاب کند. پس از بررسی‌های انجام شده شهید محمدعلی رجایی به‌عنوان نخست‌وزیر برگزیده شد. در این بازه زمانی اختلافات زیادی بین شهید رجایی و بنی‌صدر در گرفت و عملاً همکاری لازم با نخست‌وزیر نمی‌شد؛ آیت‌الله یزدی یکی از اعضای هیئت سه نفره میانجی‌گری بین بنی‌صدر و شهید بزرگوار محمدعلی رجایی بود.
بنی‌صدر، حجت‌الاسلام اشراقی را به‌عنوان نماینده خود معرفی کرد؛ آیت‌الله مهدوی کنی نماینده امام خمینی و آیت‌الله یزدی، نماینده حزب جمهوری اسلامی بود. هیئت حل اختلاف از ۲۴ فروردین سال ۶۰، جلسات متعددی را برای رسیدگی به اختلافات مسئولین برگزار کرد و همواره با انتشار بیانیه، مقالات و روزنامه‌ها به دست برداشتن از اختلاف و حفظ آرامش دعوت می‌کرد. این هیئت در نهایت رئیس‌جمهور را متخلف اعلام کرد و در تاریخ ۱ تیر ۱۳۶۰ و در پی اعلام نظر مجلس که طی روز‌های ۳۰ و ۳۱ خرداد بنی‌صدر که بر عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور رأی داده بود، امام بنی‌صدر را از سمت ریاست جمهوری عزل کردند. آیت الله یزدی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نماینده دوره‌های اول و دوم مجلس شورای اسلامی بود و در سال ۱۳۶۸ به جای آیت‌الله عبدالکریم موسوی‌اردبیلی بر مسند ریاست قوه قضائیه نشست و تا سال ۱۳۷۸ این سمت را بر عهده داشت.
علاوه بر این ریاست دادگاه انقلاب اسلامی قم، ریاست دفتر امام خمینی (ره)، عضویت در شورای بازنگری قانون‌اساسی در سال ۱۳۶۸ با حکم امام خمینی (ره) ، دبیری شورای عالی حوزه‌های علمیه قم و عضویت در شورای نگهبان، دبیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه از دیگر مسئولیت‌های او بود. آیت الله محمد یزدی همچنین نماینده استان تهران در دومین، سومین و چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری بوده و در چهارمین دوره برای یک سال به ریاست این مجلس رسید. او و مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی همواره یکی از سیاستمداران بزرگ در جرگه اصولگرایی به شمار می‌رفتند. وی به مسائل دینی بسیار مقید بود؛ از همین رو در زمان ریاست ده ساله بر قوه قضائیه دخترش را به عنوان «سرپرست امور بانوان دستگاه قضائی» منصوب کرد؛ زیرا معتقد بود که مسائل بانوان را کسی محرم با او، به او منتقل کند.
مرحوم آیت‌الله محمد یزدی بعد از رحلت آیت‌الله مهدوی کنی؛ پدر معنوی جریان اصولگرایی شده بود و این جریان همیشه قبل از برگزاری هر انتخاباتی جلسات متعددی را با وی برگزار می کرد که آیت الله یزدی هم فقط بر محور وحدت تاکید می کرد. در صحنه سیاسی ایران، یزدی از سیاستمداران برجسته در جناح راست بود که بعد از انتخابات سال ۹۲ کمی از نواصولگرایان مکدر شد و تا حدودی خود را از صحنه سیاسی کنار کشید و سکوت پیشه کرد.
آیت الله احمد جنتی در زمان استعفا و کناره‌گیری اخیر آیت الله یزدی از عضویت در شورای نگهبان به دلیل بیماری درباره او گفته بود: برای شفای هر چه سریع‌تر آیت الله یزدی دعا می‌کنیم؛ او حقیقتاً شخصیت کم نظیر در تاریخ جمهوری اسلامی است. مردی که سراسر عمر خود را در راه جهاد صرف کرد؛ چه دوران ستمشاهی که در زندان و تبعید به سر برد و همواره مقاومت کرد و چه در دوران جمهوری اسلامی که معتمد امام و رهبری بوده و هست و در پست‌های مختلف به نظام اسلامی خدمت کرد.
انتهای پیام/
