به گزارش رکنا، در بسیاری از موارد، کف پای صاف مشکلی ایجاد نمی‌کند و نیازی به درمان ندارد. با این حال، در برخی موارد، صافی کف پا می‌تواند باعث درد، ناراحتی و مشکلاتی در راه رفتن شود.
عمل جراحی کف پای صاف معمولاً به عنوان آخرین گزینه و زمانی که سایر روش‌های درمانی مانند فیزیوتراپی، استفاده از کفش‌های طبی و ارتوز مؤثر نباشند، در نظر گرفته می‌شود. برخی از دلایل رایج برای انجام عمل جراحی عبارتند از:
درد شدید و مزمن: اگر درد ناشی از کف پای صاف به شدت بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد و با درمان‌های دیگر بهبود نیابد، ممکن است جراحی توصیه شود.
نقص عملکردی شدید: در برخی موارد، صافی کف پا می‌تواند باعث اختلال در عملکرد مفصل مچ پا و زانو شود و فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.
تغییرات دژنراتیو در مفاصل: اگر صافی کف پا باعث ساییدگی و پارگی زودرس مفاصل شود، ممکن است جراحی برای جلوگیری از پیشرفت آسیب دیدگی لازم باشد.
نوع جراحی که برای درمان کف پای صاف انجام می‌شود، به شدت مشکل و عوامل فردی بستگی دارد. برخی از انواع جراحی رایج عبارتند از:
جراحی استئوتومی: در این جراحی، استخوان‌های پا برش داده شده و مجدداً تنظیم می‌شوند تا قوس کف پا ایجاد شود.
جراحی تاندون: در این جراحی، تاندون‌های کوتاه شده یا ضعیف شده ترمیم یا انتقال داده می‌شوند تا به ایجاد قوس کف پا کمک کنند.
جراحی مفصل: در موارد شدید، ممکن است جراحی مفصل برای اصلاح تغییر شکل‌های مفصلی ناشی از صافی کف پا انجام شود.
مانند هر عمل جراحی دیگری، جراحی کف پای صاف نیز با عوارضی همراه است که مهم ترین عوارض جراحی کف پای صاف شامل عفونت، لخته شدن خون، آسیب به عصب، درد مزمن و عدم بهبودی کامل است.
افرادی که درد شدید و مزمن ناشی از کف پای صاف دارند و به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند.
افرادی که به دلیل صافی کف پا دچار ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره شده‌اند.
افرادی که تغییرات دژنراتیو در مفاصل پا دارند.
قبل از تصمیم‌گیری برای انجام جراحی کف پای صاف، حتماً با یک پزشک متخصص ارتوپد مشورت کنید. پزشک شما با بررسی دقیق وضعیت شما و انجام آزمایشات لازم، بهترین گزینه درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد.
توجه: اطلاعات ارائه شده در این متن صرفا جنبه اطلاع‌رسانی دارد و نباید به عنوان توصیه پزشکی تلقی شود. برای دریافت مشاوره دقیق و شخصی، همیشه به پزشک خود مراجعه کنید.
