به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، زگیل تناسلی نوعی عفونت ویروسی است که عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. این عارضه ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که یکی از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی در جهان به شمار می‌آید. زگیل تناسلی به صورت زائده‌های کوچک و گوشتی در ناحیه تناسلی، مقعد یا اطراف آن ظاهر می‌شود. این زائده‌ها می‌توانند به صورت تکی یا گروهی باشند و اندازه آنها ممکن است متفاوت باشد.
ویروس HPV از طریق تماس مستقیم با پوست یا غشای مخاطی در حین رابطه جنسی منتقل می‌شود. برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی شوند، در حالی که دیگر انواع آن ممکن است به سرطان‌های خاصی منجر شوند که شایع ترین آن سرطان دهانه رحم است. البته این ویروس می تواند در آقایان هم سرطان هایی ایجاد کند اما این سرطان ها شایع نیستند.
رمضانی به تفاوت زگیل های تناسلی با زگیل های پوستی که روی دست و پا و دیگر اعضای بدن آشکار می شوند، اشاره کرد و توضیح داد که زگیل های معمولی خطر آفرین نیستند، سرطان ایجاد نمی کنند، بسیار شایع هستند و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شوند در حالی که زگیل های تناسلی بسیار خاص هستند و نباید آنها را مانند زگیل های معمولی قلمداد کرد.
او در ادامه به انواع و سویه های مختلف HPV دارد که به انواع کم خطر و پر خطر تقسیم می شوند. کم خطر ترین آن سویه های 6 و 11 و پر خطر ترین آن سویه های 16 و 18 است. HPV ایجادکننده زگیل در گروه های 6 و 11 قرار می گیرد که از گروه های خوش خیم این ویروس هستند و منجر به بروز سرطان نمی شوند. بدین ترتیب مبتلایان به زگیل های تناسلی بیشتر برای زشتی ظاهر خود و احساس خارش و سوزش و در ناحیه تناسلی هستند. صسویه های 16 و 18 ویروس HPV بسیار مقاوم هستند و به راحتی از بین نمی روند. بنابراین حتما شیء یا محلی که با بدن فرد مبتلا برخورد داشته باید به صورت دقیق و کامل با استفاده از مواد بهداشتی و سفید کننده، ضدعفونی شود تا به بقیه افراد سرایت نکند.
وی افزود:« خوشبختانه 90 درصد مبتلایان طی 2 سال این بیماری را از بدن خود پاک می کنند. در 10 درصد موارد ویروس HPV به حیات خود در بدن فرد ادامه می دهد، رشد می کند، وخیم می شود و به غده ها و تومور های سرطانی تبدیل می شود. آن نوع ویروسی که منجر به بروز زگیل در بدن افراد می شود، ارتباطی با سرطان ندارد و در گروه سویه های بدخیم نیست. معمولا سن و سیستم ایمنی بدن افراد در پاک سازی زگیل از بدن بسیار تاثیرگذار است. جوانان زیر 21 سال قادر هستند ویروس را به طور کامل از بدن خود پاک کنند، چرا که سیستم ایمنی قوی تری دارند. سیستم ایمنی بدن با افزایش سن کاهش می یابد و این مسئله باعث می شود که در بزرگسالان و سالمندان ویروس HPV قابلیت رشد داشته باشد و از بدن فرد به راحتی زدوده نشود. بنابراین جوانان زیر 21 سال نیازی به واکسیناسیون و غربالگری در این زمینه ندارند و درمان زگیل های تناسلی از این راه ها به آنها توصیه نمی شود.»
وی همچنین به احتمال ابتلا به به زگیل های تناسلی در استخر پرداخت که صحت ندارد و از نظر علمی ثابت نشده است.
بروز این ضایعه بر پوست و ناحیه تناسلی از نظر اجتماعی، خانوادگی، روحی و روانی به افراد صدماتی وارد می کند. افراد به ویژه به هنگام ازدواج دچار نگرانی ها و مشکلات بسیاری در این خصوص می شوند. مردم نباید به مبتلایان به زگیل های تناسلی برچسب های نامتعارف اخلاقی بچسبانند؛ زیرا علی رغم شایع بودن این بیماری در روابط جنسی، تنها راه انتقال این ویروس از راه رابطه جنسی نیست. استفاده از یک توالت عمومی کثیف یا مراکز اپیلاسیون آلوده و عدم رعایت نکات بهداشتی در این مراکز می تواند یکی از راه های انتقالی ویروس HPV باشد.
رمضانی به توانایی نهفتگی ویروس HPV در بدن اشاره کرد و گفت:« HPV می تواند بدون بروز هیچ گونه علائم خاصی به صورت پنهانی در بدن افراد باقی بماند. پس از گذشت مدتی احتمال دارد زگیل های تناسلی نهفته با تجربه استرس یا نگرانی حاد خود را نشان دهند. زیرا استرس در فعال کردن این ویروس بسیار تاثیرگذار است. فرد ممکن است گمان کند که ابتلا وی به زگیل های تناسلی به تماس های کنونی وی باز می گردد اما نقطه آغاز ابتلا به آن مربوط به سال ها قبل باشد. در این موارد اگر فرد مبتلا متاهل باشد، این زگیل ها برای او گران تمام می شوند و امکان طلاق، فروپاشی زندگی و تهمت های ناروا به او وجود دارد.»
معمولا اولین توصیه ای که درباره این بیماری به افراد می شود این است که نگرانی به خود راه ندهند، چرا که خطر مرگ یا ابتلا به بیماری حاد آنها را تهدید نمی کند. توصیه دوم به مردم است که نباید این بیماری را تنها به مسائل جنسی ارتباط دهند و دلایل دیگر بروز این بیماری را هم مد نظر قرار دهند. سومین توصیه نیز به برخورد مردم با مبتلایان باز می گردد. اگر مردم ابتلا به این بیماری را در زوجین مشاهده کردند، نباید به دنبال ریشه یابی آن باشند و سوالات نامربوط در خصوص نحوه بروز این بیماری از زن یا شوهر نپرسند. به طور کل در این موارد نمی توان ابتلا به زگیل تناسلی را به انجام عمل خارج از عرف زن یا شوهر نسبت داد. چرا که احتمال دارد هر یک از زوجین در مقطعی از زندگی خود به دلایل مختلف (جنسی یا غیرجنسی) به این بیماری دچار شده باشند. اما زگیل ها در آن مقطع زمانی، بر اثر نهفتگی خود را نشان نداده باشند و اکنون به همسر شخص سرایت کرده باشند. از سوی دیگر، ابتلا افراد به زگیل تناسلی شبیه به هم نیست و در بدن همه به یک شکل بروز پیدا نمی کند.»
رمضانی بهترین راه برای اجتناب از ابتلا به ویروس HPV را پیشگیری مطرح کرد. مهم ترین اقدام پیشگیرانه نیز وفاداری و تعهد به شریک جنسی است. یعنی هر شخص باید تنها یک شریک جنسی برای خود داشته باشد. تعدد و فراوانی شرکای جنسی در زندگی، احتمال انتقال این ویروس را افزایش می دهد. اگر فرد از بهداشت و سلامت جنسی شریک خود مطمئن نیست، واجب است در رابطه از روش های پیشگیرانه مانند کاندوم استفاده کند. زیرا کاندوم سرایت بسیاری از عوامل عفونی را به شدت کاهش می دهد.
درمان این ویروس باید با استفاده از آنتی ویروس ها انجام شود. برای انواع خوش خیم ویروس HPV ما باید ظاهر افراد را درمان کنیم و زگیل ها را از روی ناحیه تناسلی وی حذف کنیم. انجام این عمل با انجماد یا کرایوتراپی، لیزر و یا جراحی ممکن است. البته برای تسریع و کمال بهبود این بیماری می توان در کنار این روش ها از روش های کمکی مانند امواج پولاریزه یا مواد شیمیایی و پماد ها نیز استفاده کرد و روند درمان را به شکل ترکیبی ادامه داد.
او درباره آمار ابتلا به این ویروس در ایران اظهار کرد:« متاسفانه آماری در خصوص ابتلا به این ویروس در کشور وجود ندارد. علت عدم وجود آمار این است که افراد به دلیل بار منفی اجتماعی، برچسب ها و اتهامات نا به جای دیگران و احتمال بروز مشکلات ناگوار خانوادگی مانند طلاق از گزارش ابتلا به این بیماری به وزارت بهداشت اجتناب می کنند. اما به طور کل در هر جا که واکسیناسیون و اطلاع رسانی به مردم عملی نشود، آمار ابتلا به این ویروس هم افزایش می یابد. در ایران هم از آنجایی که واکسیناسیون HPV جزء الویت های وزارت بهداشت نیست و واکسن های مهم تر از آن در ابتدای صف قرار دارند، ممکن است گردش آن در بین ایرانیان زیاد باشد.»
در پایان رمضانی به راه های درمان این بیماری اشاره کرد و گفت:« Gardasil و Cervarix عمده ترین واکسن ها برای درمان این بیماری هستند. اما به طور کل واکسن های مورد استفاده برای درمان این بیماری بهتر است که چند ظرفیتی باشند. تزریق واکسن های 4 ظرفیتی برای پوشش انواع خوش خیم (6 و 11) و بدخیم (16 و 18) این ویروس بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی است. اما واکسن هایی با ظرفیت های بالاتر و جدید تر هم در دنیا و در ایران موجود است که انواع بیشتری از ویروس HPV را پوشش می دهند. این واکسن ها علاوه بر سویه های 6 و 11 و 16 و 18 ، پنج نوع بدخیم دیگر این ویروس را هم پوشش می دهند. افرادی که این نوع واکسن را تزریق می کنند، نسبت به باقی افراد جامعه تا 90 درصد کمتر به ویروس HPV مبتلا می شوند.»
