به گزارش همشهری آنلاین، کیهان نوشت: غلامحسین کرباسچی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین و در پاسخ این سؤال که پزشکیان کارهایی را بکند یا نکند؟، اظهار کرد: آقای پزشکیان که هم کارهایی برای انجام دادن دارند و هم کارهایی که انجام نخواهند داد. بالاخره افراد را باید باهم مقایسه کرد و انتخاب کرد. زمانی کسانی ایده‌آل ما هستند و زمانی به افرادی- نه این که ایده‌آل باشند، بلکه برای این که بدترین چیز اتفاق نیفتد- رای می‌دهیم. امکان دارد کسانی بگویند تا چه زمانی بناست که این روند باشد، بالاخره همین است.
وی افزود: ما امیدواریم پزشکیان هیچ کار ضرررسانی انجام ندهد. خودش هم گفته هیچ قدمی که در آن ضرر عمومی برای مردم داشته باشد انجام نمی‌دهیم... اصلاحات نمی‌تواند الان منحصر به بحث‌های سیاسی باشد. آنها بسیار مهم و ضروری هستند و برای اداره کشور راهی به جز رضایت سیاسی مردم وجود ندارد. ولی رضایت سیاسی مردم الان به مسائل اقتصادی گره خورده است. به نظرم مسئله اول کشور این است و مسائل دیگر به نوعی گره خورده به آن است. شاید اگر مردم در حالت رضایتی از مسائل اقتصادی خود باشند، معتقدم بسیاری از این چیزهایی که نامش را کم‌حجابی یا بی‌حجابی می‌گذاریم، در آن یک نوع ابراز نارضایتی سیاسی غلبه دارند. مردم سال‌های سال در این کشور زندگی کرده‌اند و این مسئله آن‌قدر برجسته نبوده است که چه کسی لباسش چطور است و چه کسی حجاب دارد. این که بخش عظیمی از مردم روی این مسئله حساس هستند به نظرم نقطه اصلی و فاکتور اصلی این است که یک نارضایتی جدی از زندگی اقتصادی آنها وجود دارد.
کرباسچی خاطرنشان کرد: من فکر می‌کنم پزشکیان هم در محذور بین اصلاح‌طلب و اصولگرا و هم رفقای قدیمش است و امیدوارم بتواند از این دام خود را رها کند. از آقای پزشکیان درخواست می‌کنم که سعی کند خودش را از پیرسالاری نجات دهد. می‌دانم که این کار سختی است. قطعا با وجود فشارهایی که از ناحیه دوستان پزشکیان و افرادی که بالاخره او با آنها مشورت می‌کند، رهایی از پیرسالاری خیلی سخت است.
دبیرکل سابق حزب کارگزاران گفت: هر مشورتی در آقای پزشکیان اثرگذار است. ولی به نظرم ایشان از اول در همه تبلیغات انتخاباتی‌اش بحث این که همه باید باهم کار کنیم را مطرح کرده و این که از یک حزب خاص نیستم را گفته است. تعهدی هم با هیچ یک از احزاب اصلاح‌طلب نداده که فقط نیروهایم باید از شماها باشد. تا جایی که شنیده‌ام آقای پزشکیان چیزی امضا نکرده، چیزی که امضا کرده این نبوده که نیروها را همگی از اصلاح‌طلب‌ها بگذارند. اگر پزشکیان حرفی زده یا برنامه‌ای گفته، این بوده که در جهت برنامه‌های اصلاح‌طلبی گام برمی‌دارد.
یادآور می‌شود کرباسچی اردیبهشت ۹۴ هم ضمن مصاحبه با شرق، درباره سالخوردگی و خستگی دولت روحانی ابراز نگرانی کرده و گفته بود: «نباید این‌گونه باشد که مسئولیت‌ها را از دوش خودمان برداریم... آیا دلمان نباید شور بزند؟ نمی‌شود معاون وزیر و وزیر باشیم، اما استدلال کنیم که اگر بودجه دادند، کار می‌کنیم و اگر ندادند کار نمی‌کنیم!...من خطاب به وزیر راه گفتم شما ۴ سال وزیر هستید که ان‌شاءالله ۸ سال بشود! بعد از ۸ سال با خانواده به سفر خواهید رفت. اما اگر در همین ترافیک متوقف شوید، آیا نوه‌های شما نخواهند گفت در دوره وزارت خود چه کاری انجام دادید؟! باید دلمان شور بزند. بقیه وزارت‌ها هم همین‌گونه است. دولت باید فکری در این باره کند... اینکه یک تعدادی آدم خسته و سالخورده بنشینیم و بلند شویم که نمی‌شود! اصلاً فرض کنید مناقشه هسته‌ای هم حل شد، بعد از آن چه؟ این بی‌تحرکی‌ها آدم را برای دولت نگران می‌کند. چشم بر هم گذاشتیم نصف مهلت دولت گذشت. آیا از چنین مدیریت سالخورده و خسته‌ای می‌توان انتظار پویایی و نشاط و تلاش شبانه‌روز برای رفع مشکلات مردم داشت؟ و آیا به صرف بد و بیراه گفتن به قالیباف و احمدی‌نژاد و عمرو و زید می‌توان از ارائه کارنامه خود به مردم طفره رفت؟!».
