سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
**********
یک فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید دارد که باید مقوله حجاب را بر اساس عرف اجتماع مورد بازنگری قرار داد.
عباس عبدی که مدتی است که تلاش دارد به بهانه بررسی برخی موضوعات به کانونی سازی برخی محورها برای دولت چهاردهم بپردازد، طی یادداشتی در روزنامه شرق مدعی این شد که مساله حجاب، مساله بخش کوچکی از جامعه شامل محجبه ها بوده و شامل خواست اکثریت جامعه نمی باشد!
وی در این زمینه می نویسد، فقط اقلیتی از زنان هستند که حجاب شرعی را به طور کامل رعایت می‌کنند. باید قانون حجاب بر اساس عرف مبتنی شود که عرف را باید به فهم عمومی ارجاع داد. به نظرم در این باره مثل بسیاری از موضوعات دیگر باید میان نظم اجتماعی و رفتار مطلوب فرهنگی، تمایز قائل شد و حفظ نظم را مبنای قانونگذاری قرار داد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه با بیان اینکه مساله حجاب شکاف عمیقی را ایجاد کرده که برخلاف ظاهرش به سود نیروهای مذهبی و بانوان چادری نیست، مدعی است، این برخوردها حتی تعبیر از حجاب و معنای آن را تغییر داده و لذا برخی از خانم‌های محجبه به این نتیجه رسیده‌اند که برای پرهیز از این تعبیرات سوء، چادر را کنار بگذارند. واقعیت این است که مساله زنان را نمی‌توان استخوان لای زخم گذاشت و حل نکرد و آن را به دست سیر حوادث سپرد. این مساله ظرفیت زیادی برای تبدیل شدن به تنش‌های اجتماعی و سیاسی را دارد.
گفتنی است عباس عبدی مشخص نیست که بر اساس چه آماری و پژوهشی مساله حجاب را خواست بخش کوچکی از جامعه ارزیابی می کند و وی بر اساس چه آماری به این تصمیم رسیده که نماینده حل مساله ای شود که در سال ۱۴۰۱ مساله حجاب اختیاری مبتنی بر خیابان، نمایندگی می‌کند.
وی همچنین اشاره نمی‌کند کدامین جریان های سیاسی بودند که طی رفتارهای خشن بعضا در همان تابستان ۱۴۰۱ نه تنها چادر از سر زنان می‌کشیدند که حتی بر دیگر از دستورات شرعی را نیز به سخره می گرفتند.
در این میان به نظر می‌رسد که بخش رادیکال جریان اصلاحات می‌کوشد تا در برهه تغییر دولت مطالبات خود را به این بهانه پیگیری کرده و به تعبیر خود به تامین سرمایه برای جریان سیاسی خود بپردازند.
یک روزنامه اصلاح طلب با اشاره به نامه فائزه هاشمی رفسنجانی و رونمایی وی از دیکتاتوری محکومان امنیتی تاکید کرد که این زندانیان به دنبال انقلاب بوده و با رفتارهای خود جان ها را به خطر می اندازند.
روزنامه اعتماد طی یادداشتی در تلاش برای بیان اینکه این محکومان امنیتی در تضاد با اصلاح طلبی هستند، نوشت:
اتفاقا یکی از مشکلات استمرار فرهنگ دیکتاتوری، افراط‌گرایی و انقلاب‌خواهی است. بیهوده نیست که آقای بهزاد نبوی پس از ۶۰ سال مبارزه و دادن هزینه‌های سنگین می‌گوید من ضد همه انقلاب‌ها شده‌ام.
به نوشته این روزنامه اصلاح طلب، متاسفانه بعضا برخی چهره‌های شاخص پس از عمری تجربه تازه در نوشته‌های‌شان بوی انقلاب‌خواهی به مشام می‌رسد باید نامه خانم فائزه هاشمی را با چشم جان بارها بخوانند و بدانند که در واقع پس از ۴۵ سال به مفهوم «نقطه سرسطر» رسیده‌اند و سوراخ دعا را گم کرده‌اند. اگر آن دسته از زندانیان سیاسی که انقلاب را چاره مشکلات کشور می‌دانند در زندان آن‌گونه عمل می‌کنند و حتی جان مخالفان خود را در خطر قرار می‌دهند، قدرت پیدا کنند در بهترین فرض‌ها پس از پیروزی، با مخالفان خود چه خواهند کرد؟
اعتماد همچنین می نویسد:
وقتی اینان در زندان چنان جو خفقانی ایجاد می‌کنند، تصور کنید داعیه‌داران براندازی خارج‌نشین در این زمینه چه اعجوبه‌هایی هستند؟ کسانی که در محیطی کاملا آزاد حتی چند هفته نتوانستند یکدیگر را تحمل کنند، ببینید هنگام قدرت با مردم چه رفتاری خواهند کرد؟ مشکل اصلی ما تمامیت‌خواهی در ابعاد مختلف آن است و کسی که همه چیز را برای خود می‌خواهد در صدر باشد یا ذیل نمی‌تواند آزادی‌خواه باشد.
