به گزراش ایسنا به نقل از یورونیوز، نخستین گروه از صلحبانان کوزوویی طی مراسمی ویژه که با حضور شماری از مقامات بلند پایه سیاسی و فرماندهان عالی نظامی این کشور و نیز وابستگان نظامی کشورهای غربی در یکی از پایگاههای ارتش در پریشتینا برگزار شد به ماموریت اعزام شدند.
وجوسا عثمانی، که سرپرستی ریاست جمهوری کوزوو را برعهده دارد طی سخنانی در این مراسم گفت: «آنچه امروز آغاز شده بسیار مهم است زیرا ما بیست و دو سال پس از جنگ دیگر فقط نیروی صلحبان وارد نمیکنیم بلکه چنین نیروهایی را صادر نیز میکنیم.»
کوزوو این گروه از صلحبانان را به درخواست فرماندهی مرکزی آمریکا و در قالب مامورتی چرخشی به مدت شش ماه عازم کویت کرده است. این نیروها تحت فرماندهی گارد ملی آووا عمل خواهند کرد.
وزارت دفاع کوزوو در بیانیهای اعلام کرده که ماموریت نیروهای صلحبان، تحت فرماندهی مرکزی آمریکا در یک منطقه جغرافیایی خاص شمال خاورمیانه، بخشی از جنوب آسیا و شمال شرق آفریقا انجام خواهد شد.
در این گزارش به شمار دقیق نخستین گروه از صلحبانان کوزوویی که به ماموریت برون مرزی اعزام میشوند و نیز محل دقیق ماموریت آنها در کویت اشارهای نشده است.
آسوشیتدپرس ضمن پوشش خبری مراسم ویژه اعزام صلحبانان کوزوویی اعلام کرده که در این مراسم گروهی متشکل از ۳۲ سرباز به صف شده بودند.
کویت و ایالات متحده پیشتر یک توافقنامه همکاری دفاعی امضا کردهاند که به موجب آن حدود ۱۳ هزار و پانصد نظامی آمریکایی برای انجام ماموریتهایی در چارجوب همین توافقنامه به کویت اعزام و در آنجا مستقر شدهاند.
از دو کمپ عریفجان و علی السالم به عنوان پایگاههایی نام برده میشود که نیروهای آمریکایی اعزامی به کویت در آن مستقر هستند.
کویت از سال ۲۰۰۴ به این سو به عنوان متحد اصلی غیر عضو ناتو برای ایالات متحده آمریکا محسوب میشود.
جین بن کورل، از فرماندهان ارشد گارد ملی آیووا ضمن استقبال از مشارکت صلحبانان کوزوویی تاکید کرد که این همکاری به حفظ صلح و امنیت جهانی کمک خواهد کرد.
حدود ۳۴۰۰ نیروی امنیتی فعال در کوزوو دو سال پیش طی یک سازماندهی مجدد به ارتش منظم تغییر ماهیت دادند؛ اگرچه این نیروها برغم برنامه ریزی انجام گرفته هنوز به نیروی مسلح تغییر نام ندادهاند.
بر اساس برنامهای که از پیش طراحی شده، شمار نظامیان عضو ارتش کوزوو طی ده سال آینده قرار است به حدود ۵ هزار نیروی نظامی و ۳ هزار نیروی ذخیره افزایش یابد.
پیش بینی میشود که این نیروها در صورت بحران و نیز در قالب ماموریتهایی غیر نظامی برای حفاظت از جان شهروندان به کار گرفته شوند.
جنگ مرگبار سالهای ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ میان جداییطلبان آلبانیایی و نیروهای صرب با پشتیبانی حملات هوایی ۷۸ روزه ناتو پایان یافت و منجر به خروج نیروهای صرب و استقرار یک نیروی صلح بان در کوزوو شد. کوزوو در سال ۲۰۰۸ استقلال خود را از صربستان اعلام کرد.
استقلال کوزوو از سوی اغلب کشورهای غربی به رسمیت شناخته شد اما بلگراد و متحدانش در مسکو و پکن این استقلال را به رسمیت نشناختند.
انتهای پیام