به گزارش مشرق، حالا تقریبا ۲۰ سال از آن روزها می‌گذرد؛ زمانی که ویارئال بی در دسته سوم فوتبال اسپانیا با لقب مینی زیردریایی تحت رهبری گاریدو شرایط مثبتی پیدا کرد و علاوه بر نمایش فنی عالی، پرورش چند بازیکن جوان باعث شد تا این مربی در سطح اسپانیا شهرتی به هم بزند و حتی او را به سمت هدایت تیم اصلی ویارئال برساند؛ باشگاهی که با گاریدو به مقام هفتم و چهارم لالیگا، نیمه نهایی لیگ اروپا و یک چهارم نهایی کوپا کوپا دل ری رسید.
بازیکنان مشهوری مثل سانتی کاسورلا، جوزپه روسی، بورخا والرو، برونو سوریانو و نیلمار، بهترین سطح حرفه‌ای خود را زیر نظر گاریدو به نمایش گذاشته‌اند. اتفاقی که شاید برای چند بازیکن پرسپولیس مثل امید عالیشاه، سروش رفیعی، وحید امیری، مسعود ریگی و... رخ بدهد.
البته گاریدو مثل همه مربیان در نهایت بن‌بست‌های بسیاری را تجربه کرده و حتی در ویارئال رؤیایی ابتدای دهه گذشته نیز در نهایت پس از شکست خانگی تحقیرآمیز در کوپا دل ری مقابل میراندس دسته سومی کار خود را از دست داد. او اما در ایران یک چهره تازه‌وارد و کنجاوری‌برانگیز است که به مرور تبدیل به مربی موردعلاقه و مورداعتماد هواداران پرسپولیس می‌شود. پس از پیروزی مقابل فولاد در رقابت‌های باشگاهی و نمایش خوب مقابل عربستان مقابل الاهلی و فوج ستارگان میلیون دلاری و بین‌المللی‌اش، پرسپولیسی‌ها احساس می‌کنند مرد نیمکت خود را یافته‌اند.
هفته پیش و پیش از سفر عربستان، گاریدو را در حد فاصل نوشیدن یک فنجان قهوه و گذراندن ساعتی از بعدازظهر یک روز تعطیل در تهران ملاقات کردیم. او که بیش از یک ماه است در تهران سکنی دارد، تازه کوچه پس کوچه‌های محلات شمالی پایتخت ایران را کشف می‌کند. گاریدو می‌گوید: «وقتی پیشنهاد پرسپولیس به دستم رسید با خانواده‌ام مشورت کردم و دو پسرم را در جریان گذاشتم. یکی از پسرها لپ‌تاپش را روشن کرد و اسم تهران را جست‌وجو کرد و بلافاصله به من گفت پدر، تهران شهر فوق‌العاده‌ای است و عاشقش می‌شوی!»
گاریدو تا حدی در کافه‌های تهران گشته و از کیفیت قهوه‌ها و خوراکی‌ها شگفت زده شده است: «تهران مدرن و زیباست. پسرم درست می‌گفت. البته این شبیه تصویری نیست که رسانه‌ها از ایران نشان می‌دهند.»
او در شهرهای بزرگی دوران مربیگری خود را طی کرده است؛ از قاهره (پایتخت مصر) و ریاض (پایتخت عربستان) تا دبی و کازابلانکا (پایتخت مراکش) و الجزیره (پایتخت الجزایر).
وقتی از گاریدو درباره تفاوت کار در پرسپولیس با تیم‌های بزرگ عربی که او در آنها مشغول به کار بوده (الاهلی، الاتفاق، راجا کازابلانکا، العین، الوداد، اسماعیلیه و الساحلی) سؤال می‌کنیم، او جوابی می‌دهد که برای ما تعجب‌برانگیز است. گاریدو می‌گوید: «چیزی که در ایران بیشتر از هر چیز من را تحت تأثیر قرار داده، سازماندهی شماست. باشگاه پرسپولیس سازماندهی بسیار خوبی دارد. همه چیز منظم و سر جای خودش است. وقتی به زمین تمرینی می‌روم همه بازیکنان آماده هستند، همه چیز چیده شده و فقط باید سوت شروع را بزنم. بعد هم که تمرین به پایان می‌رسد، دفترم تمیز شده، غذای موردنیاز آماده سرو است و... . اینجا همیشه به جیم دسترسی دارم و فکر می‌کنم هیچ کمبودی برای انجام کارهایم وجود نداشته باشد.»
سوال بعدی ما از او درباره تفاوت سطح بازیکنان ایرانی با بازیکنان مراکشی، مصری یا اماراتی است. گاریدو می‌گوید: «بازیکنان مراکشی سطح واقعا بالایی دارند و می‌توانند بگویم از ایرانی‌ها تکنیکی‌تر و شاید هم قوی‌تر هستند، اما مهم‌ترین نکته درباره بازیکنان ایرانی شوق و علاقه‌مندی آنها به یادگیری و همچنین تلاش‌شان برای پیشرفت است. من این را در تک تک اعضای تیمم مشاهده کرده‌ام و در جمع بازیکنان پرسپولیس کسی را ندارم که بشود به او لقب تنبل را دارد، اما از این دست بازیکنان و حتی اعضای کادر و تدارکات را در باشگاه‌های عربی بسیار دیده‌ام.»
خوان کارلوس که پیش از حضور در پرسپولیس کمتر بیش از یک فصل در باشگاهی دوام آورده، آمده است که زمان زیادی را در تهران سپری کند. این مربی ۵۵ ساله درباره استایل بازی و چیزهایی که درباره علاقه‌اش به به گردش درآوردن سریع توپ و ارسال به جناحین برای گلزنی است، می‌گوید: «من از گذشته دوست داشتم تیمم رو به جلو بازی کند و فکر می‌کنم با مجموعه بازیکنانی که در پرسپولیس داریم، بتوانیم موفق بشویم. البته من می‌دانم که وارد رختکن یک تیم برنده شده‌ام و این کار را سخت‌تر می‌کند.»
گاریدو در دوران فوتبالش به این موضوع مشهور است که دوست دارد با تعداد محدودی بازیکن به عنوان بازیکنان اصلی کار کند و انعطاف چندانی در ترکیب ندارد و این موضوع چندان به نفع بازیکنان جوان نخواهد بود. با این حال او در پاسخ به سوال ما می‌گوید: «نه، اینطور نیست. ما همین حالا چند بازیکن جوان داریم که آنها دارند پله پله پیشرفت می‌کنند و عالی هستند. این جوان‌ها حتما به مرور زمان در ترکیب حضور خواهند داشت و فوتبال ایران با مهارت‌شان آشنا خواهد شد، اما یادتان باشد پرسپولیس بازیکنان باکیفیت زیادی دارد؛ امید عالیشاه، وحید امیری، میلاد محمدی و اوستون اورونوف من را تحت تأثیر کیفیت خودشان قرار داده‌اند. بنابراین بازی کردن در ترکیب یازده نفره پرسپولیس به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. بازیکنان جوان باید درک کنند که بازی در بهترین تیم ایران ساده نیست. من در بازی اول یعقوب (براجعه) را به بازی آوردم و او در یک صحنه اشتباه کرد و من عصبانی شدم. این چیز مهمی نیست، کسی که به پرسپولیس می‌آید باید با فشار زندگی کند.»
از گاریدو درباره تجریه‌اش از کار با ستاره‌هایی مثل عمر عبدالرحمن، مرد سال سابق آسیا، می‌پرسیم او می‌گوید: «عموری خوب بود اما عالیشاه از او خیلی بهتر است!»
گاریدو همیشه به این مشهور بوده که کمی هم مغرور است، اما اگر کمی به او نزدیک‌تر بشوید، اثری از غرور در وجودش حس نمی‌کنید. او در پرسپولیس قلمروی خود را گسترش داده و با سختگیری و جدیت میخ خود را در تیم کوبیده است. فضای موجود در تیم و بازیکنان هم آرام آرام با روش‌های او خو گرفته و با وجود شروع نه چندان مطلوب فصل، اعتقاد دارند که اوضاع به سودشان تغییر خواهد کرد. نمایش خوب مقابل الاهلی، اولین نشانه‌ای بود که پرسپولیس گاریدو یک مدعی جدی برای قهرمانی لیگ و پیشروی در لیگ نخبگان آسیاست؛ تیمی شبیه به ویارئال خطرناک و باشکوه خوان کارلوس وقتی که خیلی جوان‌تر اما کم‌تجربه‌تر و پرسروصداتر بود.
