ایوب شهبازی در برنامه شب شعر شهریار که در موزه قاجار تبریز برگزار شد، اظهار کرد: تبریز شهر تاریخی و فرهیخته‌ای است که شهریار شیرین سخن و بسیاری از شعرا در آن جای گرفته است و برگزاری چنین برنامه‌هایی اتفاق مبارکی است.
وی به عنوان یکی از شاگردان استاد شهریار با بیان اینکه شهریار جایگاه ویژه‌ای در ادبیات ایران و دیگر کشورها دارد، اظهار کرد: اشعار استاد شهریار در جان و دل مخاطبان وی از اقصی نقاط ایران و جهان جای دارد و نه تنها مردم ایران اشعار این شاعر شهیر را زمزمه می‌کنند بلکه مردمان دیگر کشوها نیز اشعار شهریار را گرامی می‌دارند و در کشورهای دیگر احترام بسیاری به استاد شهریار قائل هستند و گاه حتی هنگام مراجعه به مقبره الشعرا با کفش برای بازدید از این مکان فرهنگی و تاریخی وارد نمی‌شوند.
وی ادامه داد: شهریار زندگی خود و تمام رویدادهایی که برای خودش در زندگی اتفاق می‌افتاد را به تصویر کشیده است و شعر وی چون از دل برمی‌خاست بر دل می‌نشیند.
در این نشست جایگاه اشعار استاد شهریار در شعر فارسی در کارگاه " شاعری در عصر ما" بررسی شد.
دومین نشست از سلسله نشست های شعر و زندگی با عنوان « شاعری در عصر ما» با سخنرانی محمد مهدی سیار در محل دانشگاه هنر اسلامی تبریز برگزار شد.
سیار در این نشست دو منبع بسیار موثر را برای خلق اثر ادبی عنوان کرد که عبارتند از؛ متون و آثار ادبی شاعران گذشته و زندگی و تجربه زیسته شاعر.
وی افزود: اگر شاعر به متون کهن متصل نباشد و نتواند از مضامین های آنها بهره مند شود نمی‌تواند در تاریخ ادبیات ماندگار شود و در عین حال اگر شاعر نتواند آنها را در خدمت تجارب زیسته خود در آورد باز نمی تواند موفق باشد و آثار ماندگار خلق نماید.
وی اظهار کرد: متونی که از شاعران گذشته به ما رسیده، منبع الهام قدرتمندی هستند و این منابع را بسیاری از شاعران جدید دست کم می‌گیرند و هر دو منبع تجربه شخصی و شاعران گذشته اهمیت بسیاری دارند.
سیار افزود: بخش اعظم تجربه شاعرانه شهریار غوطه‌ور در دریای شعر کهن مخصوصا شعر حافظ است که اگر نبود، چیزی از شهریار در ذهن ما نمی‌ماند و لزومی نمی‌دیدیم روز شعر و ادب فارسی را به نام او نام‌گذاری کنیم.
بنیاد شعر بر تجربه زیسته شاعر است
به مناسبت روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت استاد محمدحسین شهریار، اولین نشست از سلسله نشست‌های شعر و زندگی با عنوان کارگاه شعر و تجربه زیسته توسط حوزه هنری انقلاب اسلامی آذربایجان شرقی در دانشگاه هنر اسلامی تبریز برگزار شد.
استاد قربان ولئی که به عنوان سخنران در این نشست حاضر بود، گفت: چه رازی است در اینکه برخی شاعران بعد از قرن ها همچنان نامشان بر سر زبان‌هاست اما بسیاری از شاعران تنها نامشان در کتابهای تاریخ ادبیات مانده است.
وی راز این ماندگاری را در تجربه زیسته شاعر عنوان کرد و افزود: این تجربه زیستی است که باعث ماندگاری شاعر می شود چرا که او توانسته است به بهترین شکل توان و قوه‌اش را به فعل در آورد.
ولئی ادامه داد: انسان چون جمع بین دو جنس حیوان و ملک است لذا تجربه زیسته از بی نهایت منفی تا بی نهایت مثبت دارد و خوشا به حال شاعری که بتواند این تجارب را در شعر خود منعکس کند.
وی شاعر ملک سخن استاد شهریار را جزء شاعرانی دانست که به خوبی توانست از تجربه زیسته خود در ماندگاری اش استفاده کند. تجربه ای که بسیاری از شاعران فاقد آن هستند و یا از آن غفلت می‌کنند.
وی تصریح کرد: شعر بنیادش بر تجربه است و شعر عبارت است از سازماندهی زبان برای القای تجربه‌ای شخصی است.
ولئی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از شاعران روزگار ما تنها تجربه شان خواندن آثار شاعران دیگر است، شعر عاشقانه می‌گویند اما عشق را تجربه نکرده‌اند. شعر مذهبی می‌گویند اما از مذهب چیزی نمی‌دانند. و به این خاطر است که شاعران عنصر بنیادین شعر را فراموش کرده‌اند.
وی در ادامه تنوع تجربه زیسته شاعر را بسیار مهم خواند و افزود: شهریار در جاهایی بیشتر ماندگار شده است که تجربه‌های زیسته‌اش را به کار شعر آورده است و اینها او را جاودانه کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان، وی خاطرنشان کرد: اگر تجربه شخصی نباشد، اشعار ما نه برای مخاطب تأثیرگذار خواهد بود نه فرد را به استیلا و کمال خواهد رساند.
انتهای پیام
