به گزارش "ورزش‌سه"، نساجی در شرایطی به مصاف استقلال رفت که کاپیتان اصلی خود را در اختیار نداشت. محمد عباس زاده چند روز پیش از سوی ساکت الهامی کنار گذاشته شد و این بازیکن برای بازی امروز نیز در لیست تیم حضور نداشت. با این حال، عباس زاده در مصاف با استقلال برای حمایت از تیمش راهی استادیوم شهید وطنی شده بود و به محض ورود کاپیتان نساجی به استادیوم، او به شدت از سوی هواداران قائمشهری مورد تشویق قرار گرفت.
در همین راستا خبرنگاران در نشست خبری پس از مصاف استقلال و نساجی مازندران درباره آخرین شرایط محمد عباس زاده و تصمیم اخراج او از سوی ساکت الهامی پرسیدند که باعث شد این سرمربی پاسخ مفصلی به این سوال بدهد.
الهامی در واکنش به تشویق محمد عباس‌زاده از سوی هواداران نساجی اینطور واکنش نشان داد: «لیست خروجی کسانی هستند که جدا شده‌اند. اگر عباس‌زاده تشویق شده است، باید بیشتر تشویق شود.»
او در ادامه شروع به تشریح شرایطی کرد که منجر به خط خوردن عباس زاده از لیست بازیکنان مورد نظر او شده است:« محمد (عباس‌زاده) اسطوره تیم است، اما هر تیمی چارچوب و قواعدی دارد. محمد (عباس‌زاده) نه تنها کاپیتان تیمم بود، دست راست من هم بود. برخی کارها را حتی با همکارانم هماهنگ نمی‌کردم و با او هماهنگ می‌کردم. تمام شرایط اردو دست عباس‌زاده بود. ساعت بیداری، صبحانه، ناهار و شام، نوع لباس پوشیدن و حتی اجازه دادن به بازیکنان دست او بود. درست است که با من صحبت می‌کرد، اما آنقدر به او قدرت داده بودم که ابایی نداشتم. او کاپیتان نساجی مازندران است. عباس‌زاده اسطوره این شهر است و او را دوست دارم، اما تمرینات را که شروع کردیم چهار روز اول را نیامد. آن موقع شروع فصل بود و این بازیکن نیامد. عباس‌زاده در ترکیه تمرین نکرد و گفت شرایطم خوب نیست. وقتی بدنسازی کردیم و او نبود. گفتم ایرادی ندارد، چون به او ایمان داشتم. این را می‌توانید از بچه‌ها بپرسید. وقتی شرایطش خوب شد گفتم باید بدنسازی کنی که گفت من بدنسازی نمی‌کنم. آنجا در ترکیه جرقه این شرایط زده شد. آنجا من تصمیم به کنار گذاشتن عباس‌زاده گرفتم و همانقدر که برای او ارزش قائل هستم، باید تیم را جمع می‌کردم.»
او ادامه ماجرا را اینطور توضیح می‌دهد: « وقتی به ایران برگشتیم چون کاپیتان و بزرگ تیم است با من صحبت کرد. نمی‌خواهم بگویم معذرت‌خواهی کرد، اما مثل دو تا دوست صحبت کردیم. بعد از بازی با گل‌گهر اصلاً تمرین نکرد و برای دیدار با پرسپولیس دیدم لباس پوشیده است که بازی کند، اما دیگر نتوانستم تحمل کنم، چون قداست مربی زیر سؤال می‌رود. به او در دیدار با پرسپولیس بازی ندادم. من شرح واقعه را می دهم و ابایی ندارم. در ادامه دیدم عباس‌زاده در صفحه شخصی‌اش استوری گذاشته است. من همه صفحات مجازی را پاک کرده‌ام. پرسیدم چه استوری گذاشته است.»
ساکت الهامی سپس درباره ماجرای مربوط به سیامک نعمتی هم گفت: «گفتند سیامک نعمتی استوری گذاشته بود و عباس‌زاده پاسخش را داده است. گفتم من به عباس‌زاده آنقدر قدرت داده بودم که حتی وقتی می‌گفت بازیکن را عوض کن، انجام می‌دادم. کاری به درست بودن یا غلط بودن کار سیامک نعمتی ندارم، او از محل تمرین تیم سابقش عکس گذاشته بود و بعد به من گفتند معذرت‌خواهی کرده است و نشان داد از اینکه بازیکن نساجی شده است، ناراحت نیست. عباس‌زاده این حق را داشت تلفن را بردارد و تماس بگیرد و به نعمتی بگوید این استوری را بردارید، نه اینکه پاسخش را طور دیگری بدهد و جوابیه بدهد. عباس‌زاده می‌توانست از قدرتی که من به او داده بودند، بگوید شما نمی‌توانید به خاطر این اقدام فردا تمرین کنید. الان دیگر به استوری نیست و توی گروه هم بگویید اینجا شهر ساوری‌ها و دست‌نشان‌هاست. اینجا شهر اسطوره ای مثل محمد عباس زاده است. تو می توانستی از قدرتت استفاده کنی. در این شرایط کسی که باید حاشیه را جمع کند، شد حاشیه تیم. روی این حساب او را در اختیار باشگاه گذاشتم. هر تصمیمی بگیرند من تابعم و آرزوی موفقیت برای او دارم.»
ساکت در پایان با تاکید بر اینکه از تصمیم خود درباره اخراج عباس زاده عقب نمی‌نشیند نمی‌کند، اینطور حرف‌هایش را پایان داد: «همین اتفاق برای خود عباس زاده در فولاد اتفاق افتاده بود ویادگار امام را گذاشته بود. او حتی لوگوی تیم دیگری را تتو کرده است! الان عشق من نساجی است و اگر روزی به تیم دیگری بروم ممکن است یک روز به اینجا بیایم و تشویقم کنند. نساجی امروز زندگی من است و الان حال مردم شهرم خوب است. عباس‌زاده باید بداند اسطوره‌ای است که باید مجسمه‌اش ساخته شود نه اینکه با یک استوری موضع گرفته و رو در روی بازیکنی قرار بگیرد که اینقدر برایش احترام قائل است، او را با لفظ «آقامحمد» خطاب می‌کند. این تصمیمی بوده که گرفته ام و از تصمیمم هم عقب‌نشینی نمی‌کنم، نه به خاطر ساکت الهامی، بلکه به خاطر قداست مربیگری. اینها حرف دلم بود و می‌خواستم با شما در میان بگذارم. مثل یک برادر یک قضاوت کنید.»
