به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه شرق نوشت: پس از انتشار این تصاویر، باز هم عکسها و فیلمهای دیگری از بازماندن درهای واگنهای مترو منتشر شد؛ هرچند زمان و مکان این حوادث در این فیلمها مشخص نبود، اما این فیلمها نشان میداد وضعیت فرسودگی واگنهای مترو بحرانی است.
مترو در اولین واکنش به این حادثه به نقل از امیر احمدی، مدیر ایمنی شرکت بهرهبرداری متروی تهران و حومه، توضیح داد: به لحاظ فنی حرکت قطار با درِ باز امکانپذیر نیست، اما در شرایط غیرعادی مانند نقص فنی، ازدحام جمعیت یا گیرکردن یک شیء خارجی که مانع بستهشدن درها میشود، دو راهکار وجود دارد: یا باید قطار را از مسافران تخلیه کنیم یا آن را با رعایت اصول ایمنی و تا انتهای مسیر هدایت کنیم.
این در حالی است که کارکنان قدیمی مترو معتقدند توجیه مدیران مترو برخلاف دستورالعملی است که درباره ایمنی قطارها ابلاغ شده و بر اساس آن قطار معیوب باید از چرخه خدماترسانی خارج شود.
علیاصغر قائمی، عضو کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، در واکنش به درهای باز مترو درحالیکه واگن پر از مسافر است، به «شرق» میگوید: این اتفاق جای تأسف دارد. درهای این قطار در نقطهای باز شده که پس از مسافرگیری دیگر بسته نشده و درهای مترو در ایستگاهها باز میشود. بنابراین بر اساس استانداردها باید قطار را خاموش و مسافران را تخلیه کرده و قطار ریست شده تا درها بسته و مجددا مسافرگیری شود و به مسیر ادامه دهند.
او ادامه میدهد: درهای مترو در ایستگاه باز مانده، نه اینکه در میانه راه یا وسط تونل باز شده باشد؛ بنابراین بیتوجهی است. قرار است کمیسیون عمران و حملونقل دراینباره جلسهای برگزار کند تا شرکت بهرهبرداری مترو گزارشی ارائه دهد و پیشداوری نکنیم، اما قاعده کار همین است.
این عضو شورای شهر تهران درباره بودجه اورهال واگنهای مترو هم توضیح میدهد: درحالیکه شش ماه از سال گذشته است، بررسیها نشان میدهد زیر 20 درصد تحقق داشته و مترو نتوانسته اورهال دقیق و درستی داشته باشد و شاهد این اتفاقات هستیم.
اما شرکت بهرهبرداری متروی تهران و حومه درباره حرکت قطارهای خط 6 با درهای باز، توضیحات عجیبی میدهد. یکی از مدیران شرکت بهرهبرداری به «شرق» میگوید به دلیل اینکه خرابی در ساعت پیک مسافر رخ داده، اگر قطار تخلیه میشد خدماترسانی با مشکل روبهرو میشد.
این پرسش مطرح است که در ساعات پیک مسافر که واگنها در حال انفجار است و به قول یک عضو قدیمی شورای سوم، مردم در واگنها له میشوند، اگر حادثهای تلخ رخ میداد چه کسی پاسخگو بود؟ جان مسافران از تأخیر در خدماترسانی مهمتر است؟
حرکت مترو بدون در، نقض آشکار استانداردهای ایمنی و تهدیدی جدی برای جان و سلامت مسافران است. مطابق با استاندارد ملی الزامات ایمنی مترو، وجود نقص فنی که ایمنی سرنشینان را به خطر بیندازد، خلاف این استانداردها تلقی میشود. طبق ماده هشت قانون حمایت از سامانههای حملونقل ریلی شهری و حومه، وزارت کشور مسئول تدوین و نظارت بر اجرای اصول ایمنی در ساخت و بهرهبرداری از متروهاست و شهرداریها به عنوان بهرهبرداران اصلی، مسئولیت مستقیم تأمین ایمنی مسافران را بر عهده دارند.
مجید رستمی، قائممقام عملیات شرکت بهرهبرداری متروی تهران و حومه، در واکنش به انتشار فیلمی از حرکت قطار خط 6 مترو با درهای باز میگوید: به دلیل نقص فنی در درهای واگنهای پنج و شش و برای جلوگیری از تأخیر طولانی در خدماترسانی، قطار با رعایت سرعت مطمئنه و هماهنگی مرکز فرمان به مسیر خود ادامه داده است.
او با اشاره به جزئیات این اتفاق توضیح میدهد: در روز هفتم مهر ۱۴۰۳، قطار شماره ۱۳۷ که در ساعت ۱۷ از ایستگاه شهدای دولتآباد اعزام شده بود، پس از رسیدن به ایستگاه میدان هفتم تیر به دلیل ازدحام بسیار زیاد مسافری، دچار نقص فنی در درهای واگنهای پنج و شش شد و درهای این دو واگن با وجود تلاشهای مکرر راهبر قطار بسته نشدند. او با بیان اینکه معمولا در چنین مواقعی از کاورهای حفاظتی برای ایزولهکردن درهای معیوب استفاده میشود، میگوید: از آنجا که فقط یک کاور حفاظتی در هر قطار پیشبینی شده و در این مورد بیش از یک در دچار مشکل شده بود، امکان استفاده از این روش وجود نداشت. به گفته رستمی، این اتفاق در ساعت پیک مسافری رخ داده بود و با توجه به کمبود قطار در خط 6، اگر تخلیه مسافران انجام میشد، تأخیر زیادی در جریان خدماترسانی این خط ایجاد میشد. به همین دلیل راهبر قطار با هماهنگی مرکز فرمان، مدار حفاظتی درها را غیرفعال و اقدام به بستن سایر درها کرد تا قطار بتواند خط را آزاد و به مسیر خود ادامه دهد. رستمی با تأکید بر اهمیت حفظ جریان خدماترسانی در کنار اطمینان از ایمنی مسافران افزود: تصمیم گرفته شد تا قطار با سرعت مطمئنه حرکت کند تا به مکانی برسد که امکان تعمیر درها وجود داشته باشد.
در سه سال گذشته شورای شهر تهران بارها نسبت به وضعیت واگنهای خراب مترو هشدار دادهاند و درخواست بازسازی واگنها را داشتهاند، اما به نظر میآید مدیران شهری چندان توجهی به نوسازی و بازسازی این ناوگان خسته ندارند.