افزایش تنش‌ها از آغاز هفته، بازار سهام را به حالت دفاعی کشانده است. در این شرایط، برخی سرمایه‌گذاران ترجیح داده‌اند از بازار خارج شوند و گروهی دیگر نیز فعلاً از انجام معاملات خودداری کرده‌اند. اما آیا وضعیت بازار سهام به همین منوال ادامه خواهد یافت؟
آراد پورکار، کارشناس بازار سرمایه در رابطه با تاثیر تنش‌های منطقه‌ای بر بازار سرمایه گفت: همیشه یکی از مهم ترین مواردی که فعالان بورس مورد بررسی قرار می‌دهند، مباحث ریسک‌های سیستماتیک است؛ به‌ویژه زمانی که یک طرف این تنش‌ها پای ایران یا هم‌پیمانان در گرو قرار گیرد.
وی ادامه داد: چنانچه شدت تنش‌ها افزایش یابد می‌توان انتظار داشت، سهامداران و فعالان بازار سرمایه حتی با توجه به ارزندگی و پارامترهای بنیادی ترجیح دهند به عرصه این بازار پا نگذارند.
پورکار اظهار کرد: در این گونه مواقع، میزان خروج پول از بازار سهام شدت می‌یابد؛ از دلایل این امر می‌توان به ترس سهامداران اشاره کرد.
این کارشناس بازار سرمایه به روند بورس اشاره کرد و گفت: به دلیل اینکه منطقه درگیر فضایی متشنج است، در کوتاه‌مدت نمی‌توان برای بازار سهام، رشد متصور شد.
پورکار اظهار داشت: در بلندمدت وضعیت بورس برخلاف روند ریزشی کوتاه‌مدت خود خواهد بود؛ چراکه دامنه نوسان به حالت عادی باز می گردد.
وی افزود: همچنین با توجه به پارامترهای بنیادی شرکت‌ها از جمله رشد نرخ نیما، گزارش‌ها و صورت‌های مالی برخی از صنایع و نمادها می‌توان از این بازار انتظار صعود خوبی را داشت.
پورکار تصریح کرد: پیش از تنش‌های هفته گذشته بازار روندی صعودی را در پیش گرفته بود و امکان داشت مقاومت دو میلیون و 200 هزار واحدی شاخص کل شکسته شود.
وی افزود: چنانچه ریسک‌ها و تنش‌های سیاسی کاهش یابد، انتظار می‌رود، شاخص کل بتواند سطح تکنیکالی دو میلیون و 200 هزار واحدی را فتح کند.
پورکار معتقد است محدودیت دامنه نوسان یک درصدی، قدرت و مدت زمان نزول شاخص را محدود می‌کند؛ چرا که سبب می‌شود بازار در حالت کما قرار گیرد و سهامداران تفکر بیشتری برای قیاس شاخص با نمادهای بازار سهام داشته باشند.
این کارشناس بازار سرمایه توضیح داد: کاهش دامنه نوسان به یک درصد سبب شده تا برخی از نمادها تاثیر بیشتری از ریزش شاخص کل بگیرند؛ چرا که این همگرایی بسیار با شاخص سبب معامله این گونه نمادها در صف‌های سنگین فروش می‌شود.
وی افزود: البته بخشی از نمادها نیز با شاخص واگرایی دارند که در محدوده‌های مثبت و صف خرید است.
پورکار تصریح کرد: این محدودیت بازار سرمایه سبب هیجان در قیاس کردن نمادها با شاخص کل خواهد شد؛ چرا که شاخص کل اثرگذاری بیشتری از نمادهای بزرگ‌تر می‌گیرد؛ این عدم توازن میان نمادها به دلیل کنترل شاخص است که در نتیجه، سهم‌های کوچک نسبت به نمادهای بزرگ بیشتر دچار صف‌های فروش خواهند شد.
