خبرگزاری میزان - داود مهابادی امروز (چهارشنبه) به عنوان سرمربی تیم فوتبال شاهین بوشهر انتخاب شد و به همین خاطر او مربی دوشغله محسوب می‌شود؛ چرا که او هدایت تیم فوتبال جوانان را هم بر عهده دارد. اتفاقی عجیب که تنها در فوتبال ایران رخ می‌دهد و ثابت می‌کند تیم فوتبال جوانان هیچگاه مورد توجه مسئولان فدراسیون فوتبال نبوده و همیشه مربیان بیکار گزینه‌های سرمربیگری این تیم بودند.
با توجه به این موضوع خیلی بعید است که تیم جوانان بتواند راه به جایی ببرد. شهاب‌الدین عزیزی خادم که به تازگی ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده گرفته باید برای نجات تیم‌های پایه فکر اساسی کند. حتی اگر برای هدایت این تیم‌ها نیاز به مربیان تراز اول باشد باید این کار انجام شود تا نسل تازه‌ای به فوتبال ایران معرفی شوند.
همان زمان که داود مهابادی به عنوان سرمربی تیم جوانان منصوب شد بسیاری این انتصاب را اشتباه قلمداد کردند و حالا که او سرمربی تیم شاهین بوشهر شده ادامه حضور این مربی در تیم جوانان هیچ توجیهی ندارد. تیم جوانان نیازمند مربی بهتر از مهابادی است که البته تمام وقت خودش را برای موفقیت در این تیم صرف کند.
باید دید عزیزی خادم رئیس جدید فدراسیون چه تصمیمی در این خصوص اتخاذ خواهد کرد و آیا می‌توان به تشکیل تیم‌های پایه که بتوانند هم در نتیجه‌گیری و هم در معرفی بازیکنان بزرگ به فوتبال ایران موفق باشند امیدوار بود یا خیر.
بچه سر راهی یا فرند ناخلف؟
انتخاب سرمربی تیم ملی جوانان در سالیان گذشته یکی از دغدغه‌های اصلی مدیران فدراسیون بوده و با ادامه این روند در آینده نیز باشد! یکی از دلایل اصلی این موضوع بی توجهی به تیم‌های پایه به خصوص نوجوانان و جوانان است که با توجه به کمتر دیده شدن این تیم‌ها و در ویترین نبودن آنها مسئولان فدراسیون نیز چندان توجهی به آن ندارند.
این اشتباه بزرگ تنها در فدراسیون فوتبال ایران رخ می‌دهد و در تمام دنیا مسئولان فدراسیون تمام سعی خود را انجام می‌دهند در تیم‌های پایه سرمایه گزاری‌های کلان انجام داده تا در آینده از آن بهره‌برداری کنند اما فدراسیون فوتبال کشورمان چندان اعتقادی به این موضوع نداشته و معتقدند که بازیکنان خودشان رشد می‌کنند و شکوفا می‌شوند.
حقوق بدهید، مربیان خوب بمانند
بی‌تردید عدم سرمایه گزاری و بها دادن به مربیان و بازیکنان در رده‌های پایه یکی از دلایل اصلی ترک تیم‌های ملی توسط مربیان تیم ملی است. طی چند سال اخیر مربیانی همچون درخشان، مظلومی، پورموسوی، پورغلامی و مهابادی روی نیمکت تیم جوانان حضور داشته‌اند و بلافاصله با اولین پیشنهاد عطای کار در تیم جوانان را به حضور در یک باشگاه لیگ یک و حتی لیگ دو بخشیده‌اند.
این درحالی است که حضور در تیم ملی یک کشور شاید بزرگترین افتخار برای یک سرمربی باشد و اگر وی بزرگ فکر کند، می‌تواند با موفقیت در این تیم در آینده راهی تیم ملی بزرگسالان نیز شود، اما عدم ثبات در مدیریت، ندادن حقوق حرفه‌ای و بها ندادن به تیم‌های پایه و در کنار آن جذابیت‌های جانبی کار کردن در لیگ در نهایت باعث می‌شود تا مربیان قید حضور در تیم ملی یک کشور را زده و راهی تیم لیگ دویی شوند.
به هر شکل ممکن، شهاب الدین عزیزی خادم با روی کار آمدنش باید سر و سامانی به تیم‌های پایه بخصوص تیم ملی جوانان دهد تا دیگر شاهد چنین رفتارهایی از سوی مربیان نباشیم. هرچند تمام تقصیرات روی دوش مربیان نبوده و نیست و شاید اگر قراردادی منطقی و حرفه‌ای بسته شود و دستمزد مربیان نیز پرداخت شود، یک مربی قید حضور در تیم ملی را هیچ وقت نخواهد زد.
انتهای پیام/
